Czy koty mogą mieć zespół Downa? The Genetic Disorders Of Cats

Czy koty mogą mieć zespół Downa? Krótka odpowiedź: Nie. Oto dlaczego. Zespół Downa jest z definicji dodatkowym chromosomem w parze chromosomów 21 u ludzi. Ludzie mają 23 pary chromosomów, podczas gdy kot ma ich tylko 19. Brak 21 pary chromosomów oznacza brak anomalii w tej parze.

Koty po prostu nie mają wystarczającej liczby chromosomów, aby mieć to, co można prawidłowo nazwać zespołem Downa. Podczas gdy niektóre koty mogą wykazywać objawy porównywalne z zespołem Downa, przyczyną może być inna genetyczna przypadłość, złe odżywianie lub po prostu kotka, która jest sobą.

Zespół Downa u ludzi

To zaburzenie genetyczne jest również znane jako trisomia 21 ze względu na dodatkowy chromosom w tej parze. Charakteryzuje się opóźnieniami we wzroście, zmniejszonym napięciem mięśniowym, niepełnosprawnością intelektualną, słabym funkcjonowaniem układu odpornościowego i cechami dysmorficznymi, takimi jak skośne oczy i spłaszczony nos (z tego powodu nazywany był mongolizmem), jak również wystający język i krótkie ręce.

Mogą mieć skłonność do napadów padaczkowych, jak również problemy ze słuchem i wzrokiem oraz wrodzoną chorobę serca. Mogą być predysponowani do zaburzeń krwi, takich jak anemia, białaczka i policytemia. Jedną z podstawowych przyczyn wydaje się być matka w późniejszym wieku.

Można sobie z tym poradzić dzięki programom edukacyjnym i leczeniu medycznemu dolegliwości związanych z zespołem Downa.

Czy koty mogą mieć zespół Downa?

Objawy zespołu Downa u kotów i kociąt

Kot lub kociak może wykazywać niektóre z objawów występujących u ludzi z zespołem Downa. Niedorosłe kocię, które nie osiąga wszystkich kamieni milowych rozwoju, może cierpieć z powodu niedożywienia lub choroby genetycznej. Chów wsobny i inne czynniki mogą powodować u kota nieprawidłowości psychiczne i fizyczne.

Anemia i inne zaburzenia krwi mogą być spowodowane infekcją pasożytniczą lub niedożywieniem. Jeśli chodzi o wygląd fizyczny, nie każdy kot będzie odpowiadał standardom rasy.

CFA może nie przyznać nagród kotom z opadającymi oczami, zwiotczałymi mięśniami lub wystającym językiem, ale nadal są to dobre koty. Niezwykle niezdarny kot może mieć zaburzenia neurologiczne i powinien zostać zbadany przez lekarza weterynarii.

Opieka nad kotami z zespołem Downa

Nieoficjalnie znane jest zaburzenie zwane zespołem Downa u kotów. Koty mogą mieć zaburzenia równowagi chromosomalnej i powinny być przebadane przez lekarza weterynarii. Badania krwi, testy genetyczne i zdjęcia rentgenowskie mogą określić, jakie konkretne potrzeby zdrowotne ma Twój zwierzak.

Pamiętaj, że każdy kot jest wyjątkowy, zarówno pod względem wyglądu, jak i zachowania. Kot z zaburzeniami neuronalnymi musi być pod dobrą opieką, aby nie zrobił sobie krzywdy swoją niezdarnością.

Wiele złych skutków zaburzeń u kotów można złagodzić stosując naturalną dietę i suplementy witaminowe. Należy pamiętać, że tylko lekarz weterynarii może zdiagnozować zwierzę z jakąkolwiek chorobą. Zawsze konsultuj się z lekarzem weterynarii przed zmianą diety Twojego kota.

Zaburzenia genetyczne, które mogą być mylone z zespołem Downa

Pomimo, że koty nie mogą mieć tego, co specjaliści medyczni sklasyfikowaliby jako zespół Downa, podlegają one innym zaburzeniom genetycznym, które są podobne do zespołu Downa.

Zaburzenia te mogą być zdiagnozowane jedynie przez akredytowanego lekarza weterynarii. Pamiętaj, aby omówić wszystkie objawy z lekarzem Twojego zwierzęcia. Niektóre z tych zaburzeń są wrodzone, ale niektóre są wynikiem złego odżywiania, zatrucia lub reakcji alergicznej.

Hypoplazja móżdżku

Gdy części móżdżku kota nie są w pełni rozwinięte, może to oznaczać, że kociak może mieć problemy ze staniem i chodzeniem. Wraz z ogólną niezdarnością, kot z hipoplazją móżdżku często kiwa głową i ma drżenie nóg.

Przyczyną może być niedożywienie, zatrucie lub wada wrodzona. Nie istnieje leczenie tego zaburzenia rozwojowego. Można ją jedynie kontrolować, pilnując, aby kot nie zrobił sobie przypadkowo krzywdy.

Zespół Klinefeltera

Jest to choroba genetyczna, w której mężczyzna rodzi się z dodatkowym chromosomem X. W przypadku, gdy znajdziesz bardzo rzadkiego samca calico, prawie na pewno będzie on miał zespół Klinefeltera. Nie będzie on wymagał kastracji, ponieważ zespół Klinefeltera powoduje bezpłodność.

Może on wykazywać pewne dziwne zachowania, takie jak próby zwabienia innych samców do spółkowania z nim. Poza tym, będzie stosunkowo normalnym kotem.

Polineuropatia dystalna

Jest to powszechny typ uszkodzenia nerwów związany z cukrzycą, często związany z bólem lub drętwieniem stóp. Paraliż, drgawki, drżenie, niestabilny chód i osłabienie to częste objawy. Polineuropatię dystalną można zdiagnozować na podstawie badania krwi, próbki moczu lub elektrofizjologii.

Elektrolitoterapia i wsparcie żywieniowe to skuteczne metody leczenia, jednak szanse na wyleczenie zależą od przyczyny leżącej u podstaw choroby. Jeśli przyczyną jest reakcja alergiczna, kot będzie po prostu oddzielony od tego, co wywołuje reakcję. Koty z wrodzoną polineuropatią nie powinny żyć zbyt długo.

Dysautonomia kotów

Jeśli układ autonomiczny, który wpływa na drogi moczowe i żołądkowo-jelitowe zawiedzie, może to powodować rozdęcie przełyku, jelit i pęcherza moczowego. Wraz z tymi obrzękami i opadającymi oczami, kot z dysautonomią kotów (znaną również jako zespół Key-Gaskella) może cierpieć na nietrzymanie moczu, utratę wagi, depresję, utratę apetytu i niebezpiecznie wolne tętno.

Diagnostyka może wymagać badania i lekarz weterynarii może również chcieć sprawdzić obecność wirusa białaczki. Nie ma lekarstwa na kocią dysautonomię, jedynie leczenie objawów.

W podsumowaniu

Pomimo, że nie jest możliwe, aby kot miał to, co można słusznie nazwać kocim zespołem Downa, objawy z nim związane mogą być powodem do niepokoju.

Pomimo, że każdy kociak rozwija się w swoim własnym, unikalnym tempie, ten, który jest mocno opóźniony, może wymagać badania pod kątem innych dolegliwości.

W każdym przypadku upewnij się, że Twój kot dobrze się odżywia, je tylko to, co powinien i poddaje się regularnym kontrolom weterynaryjnym.