Polityka New Look, choć początkowo użyteczna, szybko stała się nieaktualna wraz z wprowadzeniem międzykontynentalnych systemów przenoszenia broni, które podważyły wiarygodność groźby odstraszania. Kamień węgielny amerykańskiej i europejskiej strategii obronnej został zagrożony, ponieważ Stany Zjednoczone nie mogły już polegać na zagrożeniach nuklearnych w celu zapewnienia bezpieczeństwa sobie i swoim sojusznikom.
John F. Kennedy wygrał wybory prezydenckie, twierdząc, że Partia Republikańska pozwoliła Stanom Zjednoczonym pozostać w tyle za Sowietami i znaleźć się w luce rakietowej. Po objęciu urzędu Kennedy powołał się w Kongresie na książkę generała Maxwella Taylora „The Uncertain Trumpet” (Niepewna trąba powietrzna), z której wynikało, że masowy odwet pozostawił USA tylko dwa wyjścia: klęskę na ziemi lub ucieczkę do użycia broni jądrowej. Od czasu wprowadzenia masowego odwetu technologia uległa poprawie. Usprawnienia w komunikacji i transporcie oznaczały, że siły amerykańskie mogły być rozmieszczane skuteczniej, szybciej i bardziej elastycznie niż wcześniej. Doradcy przekonywali Kennedy’ego, że posiadanie wielu opcji pozwoli prezydentowi na zastosowanie odpowiedniej ilości siły we właściwym miejscu bez ryzyka eskalacji lub utraty alternatywnych rozwiązań. Zwiększyłoby to wiarygodność odstraszania, ponieważ USA dysponowałyby teraz opcjami o niskiej intensywności i dlatego byłyby bardziej skłonne do ich użycia, zamiast masowych opcji odwetu typu „wszystko albo nic”.
Flexible Response wprowadzono w celu opracowania kilku opcji w całym spektrum działań wojennych, innych niż opcja nuklearna, do szybkiego radzenia sobie z agresją wroga. Ponadto podkreślano zdolność przetrwania zdolności odwetowych, co doprowadziło do dywersyfikacji sił strategicznych, rozwoju triady strategicznej i postawienia połowy sił Strategicznego Dowództwa Lotniczego w stan stałej gotowości.
Doktryna Kennedy’ego nie obejmowała zdolności do prowadzenia wojen nuklearnych, ponieważ uważano, że podważałoby to zdolność odstraszania, było niewykonalne technologicznie, napędzałoby wyścig zbrojeń i nie było wykonalne politycznie.
Przywiązywano również wagę do przeciwdziałania powstaniom i rozwoju niekonwencjonalnych sił zbrojnych, niekonwencjonalnej taktyki i programów „akcji obywatelskich”.
Współcześnie kładziono nacisk na przeciwdziałanie konfliktom zbrojnym i rozwój niekonwencjonalnych sił zbrojnych, niekonwencjonalnych taktyk i programów „akcji obywatelskich”.