Abū 'Alī al-Ḥusayn ibn 'Abd Allāh ibn Sīnā (980-1037), powszechnie znany jako Avicenna, urodził się w Afshaneh, niedaleko Buchary w Persji (dzisiejszy Uzbekistan). W wieku 10 lat był już dobrze zorientowany w studiowaniu Koranu i różnych nauk. Był najbardziej znanym i wpływowym z wielu islamskich uczonych, naukowców i filozofów średniowiecznego świata. Był przede wszystkim lekarzem, ale także astronomem, chemikiem, geologiem, psychologiem, filozofem, logikiem, matematykiem, fizykiem i poetą. Jako płodny pisarz we wszystkich tych dziedzinach, zachował ówczesną wiedzę w dobrze zorganizowanych tekstach. Pisma Awicenny wpłynęły na naukę medycyny na Zachodzie w XVII wieku. Jest to iluminowany liść z jednego z pierwszych (jeśli nie pierwszego) kompletnego druku Canon medicinae (Kanonu medycyny), łacińskiego tłumaczenia al-Qānūn fī al-tibb Awicenny. Tekst jest poświęcony pielęgnacji zębów, dziąseł i ust. Książka została wyprodukowana w Strasburgu, około 1473 roku, przez słynnego wydawcę i drukarza Adolfa Ruscha.