| Taxable income over | But not over | The tax is… |
|---|---|---|
| $0 | $19,400 | 10% of the amount over $0 |
| $19,400 | $78,950 | plus 2% of the amount over $19,400 |
| $78,950 | $168,400 | plus 22% of the amount over $78,950 |
| $168,400 | $321,450 | plus 24% of the amount over $168,400 |
| $321,450 | $408,200 | plus 32% of the amount over $321,450 |
| $408,200 | $612,350 | plus 35% of the amount over $408,200 |
| $612,350 | plus 37% of the amount over $612,350 |
Ten specjalny status zapewnia wdowom i wdowcom, którzy się kwalifikują, dwuletnie okienko na przejście od wspólnego składania dokumentów do ich nowego statusu jako pojedynczych, niezamężnych podatników.
Reguły kwalifikacyjne
Pięć kryteriów istnieje, aby móc ubiegać się o ten status:
- Podatnik musi kwalifikować się do złożenia wspólnego zeznania z małżonkiem za rok, w którym małżonek zmarł, chociaż wspólne zeznanie nie musi być faktycznie złożone. Liczy się tylko to, że podatnik mógł to zrobić.
- Małżonek podatnika musiał umrzeć podczas jednego z dwóch bezpośrednio poprzedzających lat podatkowych.
- Podatnik nie mógł ponownie zawrzeć związku małżeńskiego.
- Podatnik musi utrzymywać dom dla co najmniej jednego dziecka pozostającego na jego utrzymaniu. Dziecko musi być synem, córką, pasierbem lub córką z krwi lub z adopcji. Osoba zależna musi mieszkać z podatnikiem przez cały rok podatkowy, z wyjątkiem tymczasowych nieobecności, takich jak pobyt w szkole przez pewien okres czasu.
- Podatnik musi ponosić ponad połowę kosztów utrzymania domu w danym roku.
Przykład zasady dwóch lat
Małżonek pozostający przy życiu może złożyć wspólne zeznanie ze zmarłym małżonkiem za rok podatkowy 2019, jeśli śmierć nastąpiła w 2019 roku, zakładając, że pozostający przy życiu małżonek nie zawarł ponownie związku małżeńskiego. Pozostały przy życiu małżonek może następnie złożyć zeznanie używając statusu kwalifikującej się wdowy (er) na lata podatkowe 2020 i 2021.
Podatnik musiałby użyć innego statusu składania zeznania na rok podatkowy 2022 i kolejne, takiego jak singiel, małżeństwo lub głowa rodziny, w zależności od okoliczności.
Reguły dla osób pozostających na utrzymaniu
Zostały przy życiu małżonek musi kwalifikować się do uznania syna, córki, pasierba lub pasierbicy za osoby pozostające na utrzymaniu w każdym z tych kwalifikujących się lat. Dzieci, które urodziły się lub zmarły w trakcie roku podatkowego, będą kwalifikowały się jako dzieci rodziców.
Podatnik nie musi w rzeczywistości uważać dziecka za zależne, ale musi po prostu spełnić zasady, aby móc to zrobić.
Dzieci przybrane nie są uwzględnione, podobnie jak inne rodzaje osób pozostających na utrzymaniu, ale to nie znaczy, że żyjący małżonek nie może uważać ich za osoby pozostające na utrzymaniu dla innych celów podatkowych. A posiadanie przybranego dziecka lub dzieci może później zakwalifikować wdowę(ę) do statusu głowy gospodarstwa domowego, co również jest korzystne.
Utrzymywanie domu dla twojego zależnego dziecka
Podatnik musi również utrzymywać dom dla swojego syna, córki, pasierba lub pasierbicy. Utrzymywanie domu oznacza, że podatnik pokrył ponad połowę kosztów utrzymania rezydencji w ciągu roku podatkowego. Koszty utrzymania domu obejmują czynsz lub opłaty hipoteczne, podatki od nieruchomości, media i artykuły spożywcze.
Dziecko musi mieszkać w tym samym gospodarstwie domowym z podatnikiem przez cały rok z wyjątkiem „tymczasowych” nieobecności. Należą do nich nieobecności związane z hospitalizacją, edukacją, biznesem, wakacjami lub służbą wojskową. Wydarzenia te nie dyskwalifikują podatnika tak długo, jak długo dziecko będzie wracać do domu po tymczasowej nieobecności, oraz jeśli podatnik nadal utrzymuje dom podczas nieobecności.
W przypadku dzieci, które urodziły się lub zmarły w trakcie roku podatkowego, rodzic musi utrzymywać dla nich dom przez całą część roku, w którym żyły.