Foramen ovale (z łac. 'otwór owalny’) tworzy się w późnym czwartym tygodniu ciąży, jako małe przejście pomiędzy septum secundum a ostium secundum. Początkowo przedsionki są oddzielone od siebie przegrodą główną (septum primum), z wyjątkiem małego otworu poniżej przegrody, ostium primum. W miarę wzrostu przegrody primum, ostium primum zwęża się i w końcu zamyka. Zanim to nastąpi, przepływ krwi z żyły głównej dolnej zużywa część przegrody primum, tworząc ostium secundum. Niektórzy embriolodzy postulują, że ostium secundum może powstać w wyniku zaprogramowanej śmierci komórki.
Ostium secundum zapewnia komunikację między przedsionkami po całkowitym zamknięciu ostium primum. Następnie w prawym przedsionku nad ostium secundum wyrasta druga ściana tkanki – przegroda międzyprzedsionkowa (septum secundum). Krew przedostaje się z prawego do lewego przedsionka jedynie przez małe przejście w przegrodzie międzyprzedsionkowej, a następnie przez ostium secundum. Przejście to nazywane jest foramen ovale.
ZamknięcieEdit
Foramen ovale normalnie zamyka się po urodzeniu. Po urodzeniu, kiedy płuca stają się funkcjonalne, ciśnienie w naczyniach płucnych zmniejsza się i ciśnienie w lewym przedsionku przewyższa ciśnienie w prawym. To zmusza septum primum przeciwko septum secundum, funkcjonalnie zamykając foramen ovale. Z czasem przegrody te ostatecznie łączą się, pozostawiając pozostałość po otworze owalnym – fossa ovalis.