Kora orbitofrontalna zawiera wtórną korę smakową, w której reprezentowana jest wartość nagrody za smak. Zawiera również drugorzędowe i trzeciorzędowe obszary kory węchowej, w których reprezentowane są informacje o tożsamości i wartości nagrody za zapachy. Kora oczodołowo-czołowa otrzymuje również informacje na temat widzenia obiektów z obszarów wzrokowych płata skroniowego, a neurony w niej uczą się i odwracają bodziec wzrokowy, na który reagują, gdy skojarzenie bodźca wzrokowego z pierwotnym bodźcem wzmacniającym (takim jak smak) jest odwrócone. Jest to przykład uczenia asocjacyjnego bodziec-wzmocnienie i jest to rodzaj uczenia asocjacyjnego bodziec-stymulus. Bardziej ogólnie, bodźcem może być bodziec wzrokowy lub zapachowy, a podstawowym (nie wyuczonym) pozytywnym lub negatywnym wzmacniaczem smak lub dotyk. Wejście somatosensoryczne jest ujawniane przez neurony, które reagują na teksturę jedzenia w ustach, w tym przez populację, która reaguje na dotyk tłuszczu w ustach. W uzupełniających badaniach neuroobrazowania u ludzi odkryto, że obszary kory oczodołowo-czołowej są aktywowane przez przyjemny dotyk, przez bolesny dotyk, przez smak, przez zapach i przez bardziej abstrakcyjne czynniki wzmacniające, takie jak wygrana lub utrata pieniędzy. Uszkodzenie kory oczodołowo-czołowej może upośledzać uczenie się i odwracanie skojarzeń bodziec-wzmocnienie, a tym samym korygowanie reakcji behawioralnych, gdy nie są one już odpowiednie, ponieważ zmieniają się wcześniejsze uwarunkowania wzmocnienia. Informacje, które docierają do kory oczodołowo-czołowej dla tych funkcji, zawierają informacje o twarzach, a uszkodzenie kory oczodołowo-czołowej może upośledzać identyfikację wyrazu twarzy (i głosu). Dowody te wskazują więc, że kora oczodołowo-czołowa jest zaangażowana w dekodowanie i reprezentowanie niektórych pierwotnych czynników wzmacniających, takich jak smak i dotyk; w uczenie się i odwracanie skojarzeń bodźców wzrokowych i innych z tymi pierwotnymi czynnikami wzmacniającymi; oraz w kontrolowanie i korygowanie zachowań związanych z nagrodą i karą, a więc w emocje. Opisane tutaj podejście ma na celu zapewnienie fundamentalnego zrozumienia, jak kora oczodołowo-czołowa faktycznie funkcjonuje, a więc jak jest zaangażowana w zachowania motywacyjne, takie jak karmienie i picie, w zachowania emocjonalne i społeczne.