MAIN DISHES
Khachapuri
Prawdopodobnie najbardziej tradycyjne gruzińskie danie. W tłumaczeniu oznacza to „serowy chleb” i te dwa słowa podsumowują całość. Jest to płaski chleb wykonany z ciasta na zakwasie, wypełniony serem. Dostępny zarówno w restauracjach, jak i na ulicy i smakuje naprawdę dobrze – ciasto jest często oleiste i przyjemnie chrupiące, ser (zwykle krowi „sulguni”) jest gładki i słony.
Wydaje się, że niemal każdy gruziński region ma swój lokalny wariant chaczapuri – ten opisany powyżej jest podstawowym, pochodzącym z Imereti (Chaczapuri Imeruli). Znamy też megrelijskie „Chaczapuri Megruli”, które ma ser nie tylko w środku, ale i na wierzchu. Słynny jest wariant adżarski (Acharuli Khachapuri), który przypomina łódeczkę z żółtkiem, kostką masła i mnóstwem sera pływającego w środku. Solidna bomba kaloryczna.
Innym wariantem jest kubdari pochodzące ze Swanetii – jest mniejsze, grubsze i nadziewane mięsem mielonym z ziołami. Bardzo popularne jest też lobiani pochodzące z Rachy, które nadziewane jest pastą z fasoli kidney, zwykle aromatyzowaną ziołami, tłuszczem lub kawałkami boczku. 
Khinkali
Innym tradycyjnym daniem jest khinkali. Są to pierogi nadziewane mięsem, ziemniakami, grzybami lub serem. Można je kupić praktycznie wszędzie, ale według powszechnej opinii najlepsze są robione w miejscu ich pochodzenia – w dolinach leżących przy Gruzińskiej Autostradzie Wojskowej. pożywanie khinkali ma swoje zasady – turyści zazwyczaj łamią je wszystkie niemal natychmiast, a uczą się właściwego sposobu dopiero wtedy, gdy siedzący w pobliżu miejscowi nie mogą już na to patrzeć (tak było i w moim przypadku). Należy brać je z talerza rękami, używanie sztućców jest uważane za niegrzeczne. Gruzini chwytają pieroga za czubek (tzw. kudi), odwracają się i posypują go pieprzem. Następnie ostrożnie wgryzają się w niego, wysysają sok i dopiero wtedy zaczynają jeść. Górna część nie służy do jedzenia – wyrzuca się ją na brzeg talerza, żeby wszyscy widzieli, kto zjadł najwięcej. Nie jestem jednak pewna, czy ma to na celu zagwarantowanie, że każdy dostanie swoją porcję, czy jest to dobre tylko do przechwałek.
Elarji
Elarji to tradycyjny posiłek megrelikańskich pasterzy. Jego przygotowanie jest dość proste – należy zagotować mąkę kukurydzianą w kociołku i stopniowo dodawać ser, aż do uzyskania czegoś w rodzaju ciasta. Jest to jedno z tych dań, których nie zamówiłbym w restauracji – najlepiej smakuje w górach, bezpośrednio w bacówce. Ciekawy jest też sposób podania – bacowie po prostu wylewają zawartość kociołka na ławę, kroją w paski i można jeść.
Ojakhuri
Ojakhuri jest bezpiecznym wyborem, kiedy nie chcę próbować niczego nowego. Zawiera wszystko, co lubię – mięso wieprzowe, ziemniaki, cebulę, czosnek, wszystko pieczone razem i podawane w glinianym garnku. Nic dla propagatorów zdrowego odżywiania – często pływa w tłuszczu. 
Ostri / Chashushuli
Ostri to kolejna typowa gruzińska potrawa – pikantny gulasz wołowy przypominający europejski gulasz. Wołowina jest gotowana razem z pomidorami i grzybami, a następnie doprawiana dużą ilością czosnku, przypraw i ziół. Jest to obfite, sycące danie idealne na chłodne wieczory. menu niektórych restauracji można znaleźć również podobne danie o nazwie chashushuli. Dla mnie, jako kulinarnego laika, obie wyglądały tak samo. Dopiero później, znajomy wyjaśnił mi różnicę. Podczas przygotowywania ostri, składniki gotowane są razem od samego początku. Natomiast w przypadku chashushuli, mięso jest najpierw krótko smażone, a następnie gotowane we własnym oleju – pomidory i grzyby dodaje się dopiero znacznie później. 
Lobio
Lobio jest zrobione z fasoli kidney, przyprawione ziołami i czosnkiem i duszone w glinianym garnku. Proste, smaczne danie, które trudno zepsuć – jak dotąd każde serwowane nam lobio było świetne. Zazwyczaj jedzone z chlebem mchadi. 
Kurczak Shkmeruli
Shkmeruli to tradycyjne danie pochodzące z regionu Racha. Jest to pieczony kurczak dalej gotowany w sosie czosnkowym. Podawane jest w glinianym naczyniu i zazwyczaj jest jednym z droższych dań w menu, kosztuje co najmniej 20 lari (8 EUR). gólnie rzecz biorąc, bardzo mi się podoba, że czosnek ma przyjemny, ostry smak. Ale muszę Was ostrzec przed jedną rzeczą. Kiedy zamawialiśmy go po raz pierwszy, zapytaliśmy, jak duża jest porcja, a kelner powiedział, że to cały kurczak. Świetnie, to wystarczy dla czterech osób. Cóż, krótko mówiąc – nie wystarczyło, porcja była ledwo wystarczająca dla dwóch osób. Na początku zastanawialiśmy się, dlaczego kurczaki w Gruzji są takie małe. Dopiero później zdaliśmy sobie sprawę, że może są one zupełnie normalne i nienaturalne są kurczaki sprzedawane w naszych supermarketach… 
Kurczak tabaka
Bardzo popularne, ale dość nowoczesne danie – wymyślił je gruziński szef kuchni legendarnej moskiewskiej restauracji Aragvi. Aby ją przygotować, należy spłaszczyć kurczaka – otworzyć go, używając kręgosłupa jako swego rodzaju „zawiasów”, a następnie położyć na nim trochę ciężaru. OK, brzmi to dość chorobliwie i niczego nie wyjaśnia, lepiej sprawdźcie kilka filmów z przygotowania kurczaka Tabaka. Kiedy kurczak jest już spłaszczony, zamarynuj go i obsmaż na patelni z obu stron – będziesz więc potrzebował albo naprawdę małego kurczaka (500 – 700 gramów) albo bardzo dużej patelni.
Jest to jeden z moich ulubionych przepisów – kurczak jest chrupiący na zewnątrz i miękki w środku. Zazwyczaj spożywa się go z sosem tkemali i sałatką warzywną. 
Mtsvadi
„Mięso na patyku” jest jedną z najstarszych potraw w historii ludzkości i dlatego nie jest niespodzianką, że jest bardzo popularne również na Kaukazie. Nieważne, czy mówimy o rosyjskim szaszłyku, azerskim szaszłyku kebab, ormiańskim khorovats czy gruzińskim mtsvadi – w gruncie rzeczy chodzi o to samo grillowanie jagnięciny lub cielęciny. W przeszłości była to potrawa górali i myśliwych, ale rozkoszowali się nią również gruzińscy królowie. W dzisiejszych czasach jest to popularne danie na uroczystościach rodzinnych. 
Madame Bovary
Za tą osobliwą nazwą kryje się mięso cielęce zapiekane z grzybami i ziemniakami w glinianym garnku, obficie posypane serem. Niezbyt tradycyjna potrawa, raczej „radziecka”. Mimo to mogę je tylko polecić, mięso jest zazwyczaj bardzo delikatne, soczyste i dobrze komponuje się z innymi składnikami. 
By FoodFunTravel
Chakapuli
Mięso duszone z liśćmi estragonu i kwaśnym dodatkiem (zwykle tkemali, ale lepszy kucharz użyje kwaśnych śliwek). Mięso jest miękkie i ma niezwykły, egzotyczny smak. Prawdziwe czakapuli powinno być gotowane z mięsa cielęcego lub jagnięcego, ale popularne są też takie z kurczaka lub grzybów. 
Kabab
Po pierwsze, aby uniknąć pewnych nieporozumień – gruziński kebab nie przypomina popularnego w Europie doner kebabu (dla tego dania Gruzini używają arabskiego słowa shawarma). Podobnie jak na Bałkanach czy Bliskim Wschodzie, słowem kebab określa się małe pulpeciki z mielonego mięsa, grillowane na grillu. Nie jest zły, ale rzadko go zamawiam, bo kiedy chcę mięso na patyku, wybieram mtsvadi. 