Celem swingu golfowego jest skierowanie jak największej ilości energii kinetycznej jak to możliwe do główki kija, więc kiedy wejdzie w kontakt z piłką, cała energia zostanie przeniesiona na piłkę, wysyłając ją w lot. Zanim swing jest podjęty golfista najpierw przyjmuje swoją postawę. Zazwyczaj jest to częściowe przykucnięcie, ponieważ pozwala ono na bardziej efektywny zakres ruchu, a jednocześnie wstępnie obciąża mięśnie. Postawa jest krytyczna w upewnianiu się, że golfista ma niski środek ciężkości, aby mogli oni pozostać zrównoważeni podczas całej ścieżki swingu. Swing rozpoczyna się od cofnięcia ramion w linii prostej. Kiedy główka kija osiągnie poziom biodra, dzieją się dwie rzeczy: następuje rufowy kurek nadgarstka, który działa jak zawias wraz z lewym kolanem (w przypadku swingu praworęcznego), budując swój moment obrotowy, przesuwając się w tę samą linię co pępek przed rozpoczęciem swingu w górę. Jak swing trwa do szczytu backswing (ponownie dla praworęcznych golf swing), golfista lewe ramię powinno być idealnie proste, a jego prawe ramię powinno być zawias w łokciu.
Downswing zaczyna się od bioder i dolnej części ciała, a nie ramion i górnej części ciała, z naciskiem na kogut nadgarstka. Gdy biodra golfisty przesuną się w kierunku celu i zaczną się obracać, prawy łokieć opadnie prosto w dół, obejmując prawą stronę tułowia golfisty. Gdy prawy łokieć opada, nadgarstki zaczynają się przebijać z nadgarstka w backswingu. Solidne rozszerzenie ramion i dobre przeniesienie ciała powinno umieścić golfistę opierającego się na prawym palcu, zrównoważonego, z kijem golfowym spoczywającym na tylnej części szyi golfisty. Co ważne, wszystkie ruchy występują z precyzyjnym timingiem, podczas gdy głowa pozostaje całkowicie nieruchoma z oczami skupionymi na piłce przez cały swing.
MusculatureEdit
Uderzenie golfowe wykorzystuje mięśnie na rdzeniu (szczególnie erector spinae muscles i latissimus dorsi muscle podczas obrotu), hamstring, ramię i nadgarstek. Silniejsze mięśnie nadgarstka mogą zapobiec jego skręceniu podczas swingu, podczas gdy silniejsze ramiona zwiększają siłę skrętu. Słabe nadgarstki mogą również dostarczyć uderzenia do łokci, a nawet szyi i doprowadzić do ich kontuzji. (Kiedy mięsień się kurczy, ciągnie równo z obu końców i aby mieć ruch tylko na jednym końcu mięśnia, inne mięśnie muszą wejść do gry, aby ustabilizować kość, do której drugi koniec mięśnia jest przymocowany). Golf jest ćwiczeniem jednostronnym, które może naruszyć równowagę ciała, wymagającym ćwiczeń utrzymujących równowagę w mięśniach. Zalecane są ćwiczenia z wolnymi ciężarami, ćwiczenia nie polegające na maszynach, aby stymulować i równoważyć delikatne mięśnie.
Pre-swingEdit
PostawaEdit
- Dobry swing golfowy wymaga posiadania właściwej postawy. To zwykle oznacza ustawienie i poruszanie się w zrównoważony i atletyczny sposób. Prawidłowa postawa jest bardzo pomocna przez przyjęcie dobrej postawy na początek: lekko przykucnięta, z lekko ugiętymi nogami i stosunkowo prostymi plecami. Szerokość postawy powinna być mniej więcej równa szerokości barków, a ramiona powinny swobodnie zwisać. Golfiści powinni mieć swoją wagę na piłkach ich stóp.
- Nieco więcej wagi umieszcza się na przedniej stopie dla krótkich żelazek, z równowagi przesuwając się na obie stopy przez środkowe żelazka, aż waga jest rozłożona dość równomiernie dla długich żelazek i woods.
WyrównanieEdit
- Pod adresem ciało jest ustawione równolegle do linii docelowej, chociaż postawa może być dostosowana do różnych strzałów; ogólnie ciało i postawa powinny być równoległe do linii docelowej.
- Piłka jest ustawiona blisko środka postawy gracza dla krótkich ironów, przesuwając się do przodu od środka dla środkowych i długich ironów, aż do momentu, gdy znajdzie się naprzeciwko pięty przedniej stopy dla woodów.
GripEdit
- Istnieje kilka możliwości w odniesieniu do chwytania kija. Generalnie stosuje się jeden z trzech następujących sposobów:
- Vardon overlap (lub overlapping) grip: Nazwany na cześć Harry’ego Vardona, człowieka, który go spopularyzował, mały palec ręki prowadzącej (niedominującej) jest umieszczony pomiędzy palcem wskazującym i środkowym ręki prowadzącej (dominującej). Kciuk ręki wiodącej pasuje wzdłuż linii życia ręki wleczonej.
- Uchwyt interlocking: Mały palec ręki wleczonej jest spleciony z palcem wskazującym ręki wiodącej. Kciuk ręki prowadzącej wchodzi w linię życia ręki wleczonej.
- Chwyt dziesięciopalcowy (lub baseballowy): Mały palec ręki wleczonej jest umieszczony blisko palca wskazującego ręki wiodącej. Kciuk ręki prowadzącej jest przykryty linią życia ręki prowadzącej.
TimingEdit
Timing jest najbardziej krytycznym elementem swingu golfowego, ponieważ łączy wszystkie różne ruchome części ciała w jeden ruch. „Na backswingu, czyli pierwszej części swingu, kolejność ruchów jest następująca: ręce, ramiona, barki, biodra” (Ben Hogan: Five Lessons: the Modern Fundamentals). Downswing (druga część swingu) jest inicjowany przez przesunięcie i rozwinięcie bioder. Następnie ramiona i ręce podążają.
PowerEdit
Huśtawka golfowa jest zdolna do wytwarzania wielkiej siły, chociaż wymaga praktyki, aby móc ją skutecznie wykorzystać w produktywny sposób. Większość golfistów amatorów próbuje uzyskać jak najwięcej mocy, jak to możliwe, i spróbować uderzyć piłkę tak daleko, jak to możliwe, ale to nie jest odpowiednie podejście dla amatora. Moc huśtawki golfowej nie jest odblokowywana przez mięśnie lub przez najszybszą prędkość główki kija, ale przez precyzyjny timing i mechanikę ruchu, który musi być umieszczony razem w harmonii. Jednak więcej mocy w swingu golfowym może być przypisane do rozwoju tych mięśni kończyn dolnych: tibialis anterior, peroneus longus, gastrocnemius medialis, gastrocnemius lateralis, biceps femoris, semitendinosus, gluteus maximus, vastus medialis, rectus femoris i vastus lateralis. Wraz z większą siłą, przychodzi konieczność większej kontroli nad ciałem, którą golfista musi mieć, aby kontrolować ruchy swingu. „Siła i zmiany inercyjne wydają się bardziej prawdopodobne niż rozmiar, by odpowiadać za długie i krótkie uderzenia”.