HIRAM
hi’-ram (chiram; Septuaginta Chiram, ale Cheiram, w 2 Samuela 5:11; 1 Kronik 14:1):
Istnieje pewne zamieszanie co do formy tego imienia. W Księgach Samuela i Królów dominującą formą jest „Hiram” (chiram); ale w 1 Królewskiej 5:10,18 margines (hebr. 24,32); 7:40 margines „Hirom” (chirom) jest znaleziony. W Kronikach forma tego słowa jest jednolita „Huram” (churam).
(1) Król Tyru, który żył na najbardziej przyjaznych warunkach zarówno z Dawidem, jak i Salomonem. Po zdobyciu przez Dawida twierdzy Syjon, Hiram wysłał posłańców, robotników i materiały, aby zbudować dla niego pałac w Jerozolimie (2 Samuela 5:11; 1 Kronik 14:1). Salomon, po wstąpieniu na tron, zawarł umowę z Hiramem, w wyniku której Hiram dostarczył nowemu królowi Izraela wykwalifikowanych robotników oraz drzewa cedrowe, jodłowe i algowe z Libanu do budowy Świątyni. W zamian Salomon dawał Hiramowi corocznie duże ilości pszenicy i oliwy (1 Krl 5:1 (hebr. 15); 2 Kronik 2:3 (hebr. 2)). „Po upływie dwudziestu lat, kiedy Salomon zbudował dwa domy, dom Jahwe i dom królewski”, Salomon podarował Hiramowi w prezencie dwadzieścia miast w ziemi galilejskiej. Hiram nie był wcale zadowolony z tych miast i pogardliwie nazwał je „Cabul”. Jego niezadowolenie z tego podarunku nie zakłóciło jednak, jak się wydaje, przyjaznych stosunków, jakie dotąd istniały między dwoma królami, gdyż później Hiram wysłał królowi Izraela 120 talentów złota (1 Krl 9,10-14). Hiram i Salomon utrzymywali statki handlowe na Morzu Śródziemnym i wzajemnie uczestniczyli w zyskownym handlu z zagranicznymi portami (1 Krl 10,22). Słudzy Hirama, „żeglarze, którzy znali morze”, nauczyli żeglarzy Salomona drogi z Ezion-geber i Eloth do Ophiru, skąd przywieziono duże zapasy złota dla króla Salomona (1 Krl 9:26; 2 Kronik 8:17).
Józef (Apion, I, 17, 18) informuje nas, na podstawie autorytetu historyków Diusa i Menandra, że Hiram był synem Abibala, że jego panowanie trwało 34 lata i zmarł w wieku 53 lat. Mówi nam, że Hiram i Salomon wysyłali sobie nawzajem zadania do rozwiązania; że Hiram nie mógł rozwiązać tych, które przysłał mu Salomon, po czym zapłacił Salomonowi dużą sumę pieniędzy, jak to było uzgodnione na początku. W końcu Abdemon, człowiek z Tyru, rozwiązał problemy i zaproponował inne, których Salomon nie był w stanie wyjaśnić, w związku z czym Salomon musiał zwrócić Hiramowi ogromną sumę pieniędzy. Josephus podaje dalej (Ant., VIII, ii, 8), że korespondencja między Salomonem a Hiramem w sprawie budowy Świątyni zachowała się nie tylko w księgach żydowskich, ale także w księgach publicznych Tyru. Feniccy historycy wspominają również, że Hiram wydał swoją córkę za mąż za Salomona.
(2) Imię zręcznego robotnika zajmującego się obróbką mosiądzu i innych materiałów, którego Salomon pozyskał od Hirama, króla Tyru, do pracy przy budowie Świątyni. Jego ojciec był mosiężnikiem z Tyru, a matka kobietą z plemienia Neftalego (1 Krl 7:14), „kobietą z córek Dana” (2 Krl 2:14); 1 Krl 7:13; 2 Krl 2:13 f (Hbr 12,13)).
Jesse L. Cotton