W 1856 roku klasyczny uczony Henry Liddell, z Liddell and Scott’s Greek-English Lexicon, przeniósł się do Christ Church, Oxford, gdzie został mianowany dziekanem. Wraz z nim była jego żona i ich pokaźna gromadka dzieci, z których najbardziej interesująca w świetle rozwoju wydarzeń była ich druga córka, Alice. Rodzina szybko zaprzyjaźniła się z jednym z kawalerów Christ Church, matematykiem Charlesem Lutwidge’em Dodgsonem. Sam będąc najstarszym bratem z ośmiorga rodzeństwa, Dodgson dobrze dogadywał się z dziećmi, które go lubiły i rozkoszowały się jego zdolnością do opowiadania im dziwnych, egzotycznych i ujmująco kapryśnych historii.
W ten szczególny lipcowy dzień, kiedy Alice miała dziesięć lat, ona i dwie jej siostry wyruszyły z Folly Bridge w łodzi wiosłowej z 30-letnim Dodgsonem i jego przyjacielem, donem z Trinity College o nazwisku Robinson Duckworth, wzdłuż Isis na piknik w Godstow. Po drodze dziewczyny poprosiły Dodgsona, by opowiedział im jakąś historię, a on odpowiedział wymyśloną przez siebie opowieścią o fantastycznym świecie, który odkryła dziewczynka zwana Alicją, gdy zeszła do króliczej nory. Prawdziwa Alicja była tak zachwycona, że poprosiła go, aby spisał dla niej tę historię, co też uczynił, dodając kilka dodatkowych epizodów oraz własne ilustracje. Później pokazał „Przygody Alicji pod ziemią” swojemu przyjacielowi, szkockiemu pisarzowi George’owi Macdonaldowi, którego dzieci były tak zachwycone, że Dodgson został zachęcony do szukania wydawcy. Przygody Alicji w Krainie Czarów ukazały się nakładem wydawnictwa Macmillan w 1865 roku pod pseudonimem Lewis Carroll, który powstał w wyniku skomplikowanego procesu polegającego na przekształceniu imion Charles Lutwidge w łacińskie Carolus Ludovicus i odwróceniu ich. Zaletą książki były niesamowite ilustracje autorstwa Johna Tenniela. W 1871 roku ukazała się książka Przez szybę i co Alicja tam znalazła. Te dwa dzieła należą do najpopularniejszych i najbardziej znanych książek dla dzieci w języku angielskim i, jak najlepsza literatura dziecięca, są uwielbiane również przez dorosłych. Autorytet w tej dziedzinie i sam pisarz dla dzieci, nieżyjący już Roger Lancelyn Green, nazwał je „doskonałym dziełem logicznego i matematycznego umysłu zastosowanego do czystej i nieskażonej rozrywki dzieci…”
Nie ma wątpliwości, że Alice Liddell dała swoje imię fikcyjnej Alice, choć Dodgson zawsze zaprzeczał, że zamierzał ją sportretować. Fikcyjna Alicja miała te same urodziny, co prawdziwa, 4 maja, a w wierszu „A boat beneath a sunny sky”, który zaczyna się „A boat beneath a sunny sky”, pierwsza litera każdego wersu wymawia pełne imię i nazwisko prawdziwej Alicji – Alice Pleasance Liddell. Nawiasem mówiąc, wydaje się również, że postać Czerwonej Królowej w „Przez szybę” zawdzięczała coś niepokojącej guwernantce dzieci Liddellów.
Przyjaźń między Liddellami a Dodgsonem zerwała się w 1863 roku z powodów, które nie są jasne – odpowiednia strona w jego dzienniku została wycięta przez jednego z jego potomków – ale być może pani Liddell była niespokojna o niego i Alicję. Grzeczne stosunki zostały wznowione po kilku miesiącach, ale wcześniejsze ciepło już nie powróciło.
W 1876 roku miało się ukazać kolejne arcydzieło, Polowanie na sarkozy. Dodgson wydał też inne tomiki poezji, a także uczone książki matematyczne, wymyślał gadżety, łamigłówki i gry, w tym prekursora Scrabble. Pozostał kawalerem aż do śmierci w 1898 roku, na kilka dni przed swoimi 66. urodzinami. Wylano mnóstwo atramentu na temat tego, jaka była dokładnie natura jego uczuć do Alice Liddell i wielu innych młodych dziewczyn, które znał i kochał. Był doskonałym fotografem i jego upodobanie do robienia zdjęć nagich dziewcząt sprawia, że trudno nie myśleć, że istniało tam głębokie jądro seksualnych uczuć, ale dowody silnie sugerują, że nigdy nie było to otwarcie manifestowane i że nigdy nie molestował żadnej z nich.
Alice Liddell wyrosła na piękność i wydaje się, że w latach 70-tych XIX wieku przyciągała najmłodszego syna królowej Wiktorii, księcia Leopolda, księcia Albany, ale nic z tego nie wyszło, choć później był on ojcem chrzestnym jednego z synów Alice. W 1880 roku poślubiła mężczyznę o nazwisku Reginald Hargreaves. Dodgson wysłał im prezent ślubny. Kiedy Hargreaves zmarł w 1926 roku, Alice tak bardzo brakowało pieniędzy, że wystawiła na aukcji w Sotheby’s rękopis podziemnych przygód Alice, który Dodgson jej podarował. Osiągnął on cenę 15 400 funtów (równowartość 450 000 funtów lub więcej w dzisiejszych czasach). W ostatnich latach życia mówiła, że jest „zmęczona byciem Alicją w Krainie Czarów”. Zmarła w 1934 roku w wieku 82 lat.