Zdjęcie dzięki uprzejmości
Atwater Kent Museum
To jest prawdopodobnie najbardziej makabryczny artefakt miasta. Jest to ludzka forma wykonana z żelaznych taśm, zaprojektowana w celu publicznego pokazania straconego przestępcy. Urządzenie mniej więcej utrzymywało gnijące zwłoki razem przez kilka tygodni. Artefakt z XVIII wieku w Muzeum Atwater Kent jest jedynym kompletnym amerykańskim żebbetem. Częściowy gibbet zachował się w muzeum w Salem, Mass. Pierwotne znaczenie słowa „gibbet” to po prostu szubienica. Stalowa rama do wystawiania ciała winowajcy jest właściwie nazywana „żelazem gibbetowym”. Ale są odniesienia do wyświetlania ciała jako „gibbeting” i wkrótce stalowa rama, sama w sobie, była również nazywana „gibbet.”
To był europejski zwyczaj przeniesiony do Nowego Świata. Szubienica została zachowana dla przestępstw, które nasi kolonialni przodkowie uważali za najohydniejsze: żony, która zamordowała męża, niewolnika, który zabił swojego pana lub panią, lub dla piratów.
Żebbet z Atwater Kent został wykonany w 1781 roku, aby pokazać ciało skazanego pirata Thomasa Wilkinsona. Miał on zostać powieszony na Windmill Island na rzece Delaware przy Market Street. (Wyspa została później usunięta, aby ułatwić żeglugę). Jego ciało miało być „powieszone w gibbets” na Mud Island, znanej również jako Fort Mifflin. Prawdopodobnie Mud Island została wybrana, aby żeglarze na przepływających statkach mogli być ostrzeżeni przed konsekwencjami piractwa. W 1780 roku Wilkinson i jego wspólnik zajęli siłą „statek Richmond” w porcie w Filadelfii i popłynęli nim do Charleston, będącego wówczas w rękach brytyjskich. Wilkinson uniknął jednak szubienicy i zabetonowania po tym, jak zaskakująco duża liczba ważnych i wpływowych filadelfijczyków podpisała petycję z prośbą o łaskę dla pirata. Powieszenie zostało odroczone i wydaje się, że życie Wilkinsona zostało oszczędzone. Ale żelazo na jego gibbet było już wykonane i opłacone przez państwo. Przechowywano je w starym więzieniu przy Walnut Street, a następnie powieszono jako ostrzeżenie dla więźniów w więzieniu Moyamensing. W latach 40-tych XX wieku zostało przeniesione do Muzeum Atwater Kent. Żebbet jest teraz wystawiony w muzeum.