Płynne hydrofilowe związki chemiczne skompleksowane ze stałymi związkami chemicznymi mogą być stosowane do optymalizacji rozpuszczalności hydrofobowych związków chemicznych.
Płynne związki chemiczneEdit
Przykłady cieczy hydrofilowych obejmują amoniak, alkohole, niektóre amidy, takie jak mocznik i niektóre kwasy karboksylowe, takie jak kwas octowy.
AlkoholeEdit
Grupy hydroksylowe (-OH), występujące w alkoholach, są polarne i dlatego hydrofilowe (lubiące wodę), ale ich część łańcucha węglowego jest niepolarna, co czyni je hydrofobowymi. W miarę wydłużania się łańcucha węglowego cząsteczka staje się coraz bardziej niepolarna, a przez to mniej rozpuszczalna w wodzie polarnej. Metanol ma najkrótszy łańcuch węglowy ze wszystkich alkoholi (jeden atom węgla), a następnie etanol (dwa atomy węgla) i 1-propanol wraz ze swoim izomerem 2-propanolem, wszystkie są mieszalne z wodą. Alkohol tert-butylowy, z czterema atomami węgla, jest jedynym wśród swoich izomerów, który jest mieszalny z wodą.
Stałe związki chemiczneEdit
CyklodekstrynyEdit
Cykodekstryny są stosowane do wytwarzania roztworów farmaceutycznych poprzez wychwytywanie cząsteczek hydrofobowych jako gospodarzy gościnnych. Ponieważ związki inkluzyjne cyklodekstryn z cząsteczkami hydrofobowymi są w stanie przenikać do tkanek ciała, można je wykorzystać do uwalniania związków biologicznie czynnych w określonych warunkach. Na przykład, badanie Josepha Pitha wykazało, że kiedy testosteron został skompleksowany z hydroksy-propylo-beta-cyklodekstryną (HPBCD), 95% absorpcja testosteronu została osiągnięta w ciągu 20 minut drogą podjęzykową, ale HPBCD nie został wchłonięty, podczas gdy normalnie hydrofobowy testosteron jest wchłaniany mniej niż około 40% drogą podjęzykową.