Zespół Tourette’a (TS) często występuje wraz z innymi powiązanymi schorzeniami (zwanymi również schorzeniami współwystępującymi). Choroby te mogą obejmować zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) i inne problemy z zachowaniem lub zachowaniem. Osoby z ZT i pokrewnymi zaburzeniami mogą być bardziej narażone na problemy z nauką, zachowaniem i problemy społeczne.
Objawy innych zaburzeń mogą komplikować diagnozę i leczenie ZT oraz stwarzać dodatkowe wyzwania dla osób z ZT i ich rodzin, wychowawców i pracowników służby zdrowia.
Większość dzieci, u których zdiagnozowano ZT, ma również inne zaburzenia psychiczne, behawioralne lub rozwojowe.1
Choroby, które powszechnie występują z TS obejmują:
- Zaburzenia uwagi i nadpobudliwości (ADHD)
- Problemy behawioralne, takie jak zespół opozycyjno-obronny (ODD) lub zespół zaburzeń zachowania (CD)
- Lęk lub depresja
- Zaburzenia ze spektrum autyzmu
- Zaburzenia uczenia się
- Zaburzenia mowy lub języka
- Opóźnienia rozwojowe lub niepełnosprawność intelektualna
Przeczytaj więcej o tym badaniu tutaj „
Ponieważ współwystępujące schorzenia są tak powszechne wśród osób z ZT, ważne jest, aby lekarze oceniali każde dziecko z ZT pod kątem innych schorzeń i problemów.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)
ADHD jest najczęstszym schorzeniem współwystępującym u dzieci z ZT. 1 Dzieci z ADHD mają problemy z koncentracją uwagi i kontrolowaniem impulsywnych zachowań. Mogą one działać bez zastanowienia się nad rezultatem, a w niektórych przypadkach są również nadmiernie aktywne. To normalne, że dzieci mają problemy ze skupieniem uwagi i zachowaniem w takim czy innym momencie. Jednak dla dzieci z ADHD. objawy mogą trwać, mogą być poważne i powodować trudności w szkole, w domu, lub z przyjaciółmi.
Dowiedz się więcej o ADHD”
Zachowania obsesyjno-kompulsywne
Osoby z zachowaniami obsesyjno-kompulsywnymi mają niechciane myśli (obsesje), na które czują potrzebę reagowania (kompulsje). Przykładem zachowań obsesyjno-kompulsywnych jest konieczność ciągłego myślenia o czymś, mówienia lub robienia czegoś. Ponad jedna trzecia osób z ZT cierpi na zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD)2, 3, 4 Czasami trudno jest odróżnić złożone tiki, które może mieć dziecko z ZT od zachowań obsesyjno-kompulsywnych.
Dowiedz się więcej o OCD”
Problemy z zachowaniem
Zaburzenia opozycyjno-depresyjne (ODD)
Dzieci z ODD wykazują negatywne, wyzywające i wrogie zachowania w stosunku do dorosłych lub autorytetów. ODD zazwyczaj zaczyna się przed ukończeniem przez dziecko 8 roku życia, ale nie później niż we wczesnym okresie dojrzewania. Dzieci z ODD mogą wykazywać objawy najczęściej w stosunku do osób, które dobrze znają, np. członków rodziny lub stałych opiekunów. Problemy z zachowaniem związane z ODD są poważniejsze lub bardziej uporczywe niż można by się spodziewać w wieku dziecka i powodują poważne problemy w szkole, w domu lub z rówieśnikami.
Przykłady zachowań związanych z ODD obejmują:
- Dużą utratę temperamentu.
- Kłótnie z dorosłymi lub odmowę przestrzegania zasad lub próśb dorosłych.
- Częste wpadanie w złość lub bycie urażonym lub mściwym.
- Drażnienie innych celowo lub łatwe denerwowanie się na innych.
- Częste obwinianie innych ludzi za własne błędy lub niewłaściwe zachowanie.
Dowiedz się więcej o opozycyjnym zaburzeniu defensywnym”
Zaburzenie zachowania (CD)
Dzieci z CD zachowują się agresywnie w stosunku do innych i łamią zasady, prawa i normy społeczne. Mogą mieć więcej urazów i trudności w kontaktach z przyjaciółmi. Ponadto, objawy CD występują w więcej niż jednym obszarze życia dziecka (np. w domu, w społeczności i w szkole).
Problemy z zachowaniem mogą być bardzo uciążliwe dla dziecka i innych osób w jego życiu. Ważne jest, aby jak najszybciej uzyskać diagnozę i plan leczenia od specjalisty z zakresu zdrowia psychicznego. Skuteczne leczenie zaburzonych zachowań obejmuje treningi terapii behawioralnej dla rodziców.
Dowiedz się więcej o zaburzeniach zachowania”
Wściekłość
Niektórzy ludzie z TS mają gniew, który wymyka się spod kontroli, lub epizody „wściekłości”. Gniew, który powtarza się wielokrotnie i jest nieproporcjonalny do sytuacji, która go wywołuje może być zdiagnozowany jako zaburzenie nastroju, takie jak przerywany zespół wybuchowy. Objawy mogą obejmować skrajną agresję słowną lub fizyczną. Przykłady agresji werbalnej obejmują ekstremalny krzyk, wrzask i przeklinanie. Przykłady agresji fizycznej obejmują skrajne popychanie, kopanie, uderzanie, gryzienie i rzucanie przedmiotami. Objawy wściekłości są bardziej prawdopodobne wśród osób z innymi zaburzeniami zachowania, takimi jak ADHD, ODD lub CD.
Wśród osób z TS, objawy wściekłości są bardziej prawdopodobne, aby wystąpić w domu niż poza domem. Leczenie może obejmować terapię behawioralną, naukę relaksacji i trening umiejętności społecznych. Niektóre z tych metod pomogą osobom i rodzinom lepiej zrozumieć, co może powodować objawy wściekłości, jak uniknąć zachęcania do tych zachowań i jak stosować odpowiednią dyscyplinę dla tych zachowań. Dodatkowo, leczenie innych zaburzeń zachowania, które dana osoba może mieć, takich jak ADHD, ODD, lub CD może pomóc zmniejszyć objawy wściekłości.
Dowiedz się więcej o wściekłości „zewnętrzna ikona
Lęk
Istnieje wiele różnych rodzajów zaburzeń lękowych z wieloma różnymi przyczynami i objawami. Należą do nich uogólnione zaburzenie lękowe, OCD, zaburzenie paniczne, zespół stresu pourazowego, lęk separacyjny i różne rodzaje fobii. Lęk separacyjny jest najbardziej powszechny wśród małych dzieci. Dzieci te czują się bardzo zmartwione, kiedy są oddzielone od swoich rodziców.
Dowiedz się więcej o lęku”
Depresja
Każdy czuje się zmartwiony, niespokojny, smutny lub zestresowany od czasu do czasu. Jeśli jednak te uczucia nie ustępują i przeszkadzają w codziennym życiu (np. uniemożliwiają dziecku powrót do domu ze szkoły lub innych zajęć, a osobie dorosłej uniemożliwiają pracę lub udział w życiu towarzyskim), dana osoba może cierpieć na depresję. Depresyjny nastrój lub utrata zainteresowań lub przyjemności przez co najmniej 2 tygodnie może oznaczać, że ktoś ma depresję. Dzieci i nastolatki z depresją mogą być drażliwe, a nie smutne.
Aby zdiagnozować depresję, muszą wystąpić również inne objawy, takie jak:
- Zmiany w nawykach żywieniowych, przyrost lub utrata wagi.
- Zmiany w nawykach dotyczących snu.
- Zmiany w poziomie aktywności (inni zauważają zwiększoną aktywność lub to, że dana osoba zwolniła tempo).
- Less energy.
- Feelings of worthlessness or guilt.
- Difficulty thinking, concentrating, or making decisions.
- Repeated thoughts of death.
- Thoughts or plans about suicide, or a suicide attempt.
Depression can be treated with counseling and medication.
Learn more about depression „
Other Health Concerns
Children with TS can also have other health conditions that require care.
Among the more common health conditions that can occur with TS are::
- Asthma
- Hearing or vision loss pdf icon
- Bone, joint, or muscle problems
- Brain injury or concussion
A CDC study1 showed that the rates of asthma and hearing or vision problems were similar to children without TS, but bone, joint, or muscle problems as well as brain injury or concussion were higher for children with TS. Dzieci z ZT miały również mniejsze szanse na skuteczną koordynację opieki lub posiadanie domu medycznego, czyli ośrodka podstawowej opieki zdrowotnej, w którym zespół świadczeniodawców zapewnia opiekę zdrowotną i usługi profilaktyczne.
Czytaj więcej o tych ustaleniach tutaj”
Wątpliwości edukacyjne
Jako grupa, osoby z ZT mają poziom inteligencji podobny do osób bez ZT. Jednak osoby z ZT mogą być bardziej narażone na różnice w uczeniu się, zaburzenia uczenia się lub opóźnienia rozwojowe, które wpływają na ich zdolność uczenia się.
Wiele osób z ZT ma problemy z pisaniem, organizacją i zwracaniem uwagi. Ludzie z TS mogą mieć problemy z przetwarzaniem tego, co słyszą lub widzą. Może to wpływać na zdolność osoby do uczenia się poprzez słuchanie lub obserwowanie nauczyciela. Osoba ta może mieć również problemy z innymi zmysłami (takimi jak dotyk, zapach, smak i ruch), co wpływa na uczenie się i zachowanie. Dzieci z ZT mogą mieć problemy z umiejętnościami społecznymi, które wpływają na ich zdolność do interakcji z innymi.
W wyniku tych wyzwań, dzieci z ZT mogą potrzebować dodatkowej pomocy w szkole. W wielu przypadkach problemy te mogą być rozwiązane poprzez dostosowanie i interwencje behawioralne (na przykład pomoc w zakresie umiejętności społecznych).
Pomagania mogą obejmować takie rzeczy, jak zapewnienie innego miejsca na testy lub dodatkowego czasu na testy, zapewnienie wskazówek, jak być bardziej zorganizowanym, zadawanie dziecku mniejszej ilości prac domowych lub pozwolenie dziecku na używanie komputera do robienia notatek w klasie. Dzieci mogą również potrzebować interwencji behawioralnych, terapii lub mogą potrzebować nauki strategii pomagających w radzeniu sobie ze stresem, zwracaniem uwagi lub innymi objawami.
Więcej informacji
CDC współpracuje z Amerykańskim Stowarzyszeniem Tourette’a (Tourette Association of America) w celu dostarczenia informacji o TS oraz innych problemach i schorzeniach pracownikom służby zdrowia, pedagogom i rodzinom, aby dzieci z TS mogły uzyskać najlepsze dostępne leczenie i wsparcie. Aby dowiedzieć się więcej o innych problemach i schorzeniach związanych z TS, proszę odwiedzić stronę internetową Tourette Associationexternal icon.
- Bitsko, RH, Holbrook, JR, Visser, SN, Mink, JW, Zinner, SH, Ghandour, RM, Blumberg, SJ (2014). A National Profile of Tourette Syndrome, 2011-2012. J Dev Behav Pediatr 35(5), 317-322.
- Centers for Disease Control and Prevention. Prevalence of diagnosed Tourette Syndrome in persons aged 6-17 years – United States, 2007. MMWRpdf icon Morb Mortal Wkly Rep. 2009;58(21):581-5.
- Kompoliti K, Goetz CG, Morrissey M, Leurgans S. Gilles de la Tourette Syndrome: patient’s knowledge and concern of adverse effects. Mov Disord. 2006;21(2):248-52.
- Freeman RD, Fast DK, Burd L, Kerbeshian J, Robertson MM, Sandor P. An international perspective on Tourette Syndrome: Selected findings from 3500 individuals in 22 countries. Devel Med Child Neurol. 2000;42(7):436-47.
- Janik P, Kalbarczyk A, Sitek M. Clinical analysis of Gilles de la Tourette Syndrome based on 126 cases. Neurol Neurochir Pol. 2007;41(5):381–7.