Isaias Afwerki, Afwerki pisany również jako Afewerki, (ur. 2 lutego 1946, Asmara, Erytrea), erytrejski przywódca niepodległościowy i prezydent Erytrei od 1993 roku.
Kiedy Isaias urodził się w 1946 roku w Asmarze, miasto znajdowało się pod kontrolą Wielkiej Brytanii, kontrolowanej przez ONZ. Sama Erytrea została przyłączona do Etiopii w 1952 roku, a 10 lat później została siłą zaanektowana. Aneksja ta przyczyniła się do powstania Erytrejskiego Frontu Wyzwolenia (ELF) na zachodnich nizinach Erytrei. Isaias studiował inżynierię w Etiopii na Uniwersytecie w Addis Abebie, ale w 1966 r. opuścił uczelnię, by wstąpić do ELF. Podczas rewolucji w Etiopii w 1974 r. Isaias stanął na czele zdominowanego przez górali Erytrejskiego Ludowego Frontu Wyzwolenia (EPLF). W 1987 r. został wybrany na sekretarza generalnego EPLF. Po latach walk zbrojnych, w maju 1991 r. EPLF pokonał wojska etiopskie. Powstał rząd tymczasowy z Isaiasem na czele, a na przyszłość zaplanowano referendum w sprawie niezależności Erytrei od Etiopii.
Erytrejczycy w referendum, które odbyło się w kwietniu 1993 roku, opowiedzieli się w przeważającej większości za niepodległością. W następnym miesiącu Isaias został wybrany przez Zgromadzenie Narodowe na prezydenta Erytrei, a także na przewodniczącego wspomnianego organu, co dało mu kontrolę zarówno nad władzą wykonawczą, jak i ustawodawczą. 24 maja oficjalnie proklamował niepodległość Erytrei.
W kolejnych latach Isaias stopniowo umacniał swoją władzę nad praktycznie każdym aspektem życia Erytrei, pełniąc dodatkowo funkcję głównodowodzącego armii oraz przewodniczącego jedynej partii politycznej w kraju – Ludowego Frontu na rzecz Demokracji i Sprawiedliwości (PFDJ), na którą EPLF przemianował się w 1994 roku. W 1997 r. odwołał wybory prezydenckie, a w 2001 r. praktycznie zamknął prasę krajową. W tym samym roku aresztował kilku prominentnych przywódców opozycji i oskarżył ich o zdradę. Krytycy jego reżimu oskarżali go o wykorzystywanie długotrwałego sporu granicznego z Etiopią w celu uniknięcia wprowadzenia w życie konstytucji Erytrei, która została ratyfikowana w 1997 r., oraz o stosowanie innych środków represji w kraju. Kolejny spór graniczny, tym razem z Dżibuti, wybuchł w 2008 r.
Isaias nadal sprawował władzę nad krajem, który stawał się coraz bardziej represjonowany i izolowany, a warunki życia w nim stawały się coraz bardziej tragiczne. Raporty Organizacji Narodów Zjednoczonych wydane w 2015 i 2016 roku szczegółowo opisywały domniemane naruszenia praw człowieka popełnione przez reżim Isaiasa, nazywając niektóre z nich zbrodniami przeciwko ludzkości. Ustalenia raportów zostały potępione przez rząd Isaiasa.
Isaias nadzorował nieoczekiwaną transformację spornych relacji kraju z Etiopią w 2018 roku. Outreach przez nowego premiera Etiopii, Abiy Ahmeda, w czerwcu w sprawie zakończenia długotrwałej wojny granicznej między krajami doprowadził do wybuchu aktywności dyplomatycznej, w tym wzajemnych wizyt Isaiasa i Abiy w lipcu. Przywrócono więzi dyplomatyczne i handlowe między Etiopią a Erytreą, a 9 lipca obaj przywódcy wydali wspólne oświadczenie, w którym uznali stan wojny między swoimi krajami za zakończony. Biorąc pod uwagę, że Isaias od dawna wykorzystywał konflikt z Etiopią jako usprawiedliwienie dla represyjnych warunków panujących w jego kraju, wielu zastanawiało się, jak ostatnie zmiany wpłyną na życie Erytrejczyków.