Jak bawić się z niemowlętami

W miarę jak niemowlęta wchodzą w drugi miesiąc życia, stają się zauważalnie bardziej zainteresowane otaczającym je światem. Chociaż nie „bawią się” w sposób, o którym często myślimy – pchając pociągi po torach lub karmiąc lalkę – są chętne do odkrywania przedmiotów i interakcji z ludźmi, których widzą na co dzień. W tym wieku zabawa nie polega tylko na zabawkach, ale na interakcji „od tyłu” i „do przodu” – od śpiewania dziecku piosenki podczas zmiany pieluszki, po gruchanie i uśmiechanie się do niego. Miłość i zabawa pomagają dziecku w nauce.

Jakie są zabawne sposoby interakcji z dzieckiem w pierwszych miesiącach życia?

Zaproponuj dziecku interesujące przedmioty do oglądania.

Zobaczysz, że gdy będziesz powoli przesuwać interesujący przedmiot z boku na bok, dziecko będzie śledzić go wzrokiem. Nazywa się to śledzeniem i jest jednym z pierwszych sposobów, w jaki małe dzieci poznają świat, budując swoje umiejętności wizualne.

Postaw dziecko tak, aby mogło kopać lub uderzać w telefon lub grzechotkę.

W ciągu następnych kilku tygodni dziecko połączy kopanie z dźwiękami, jakie wydaje telefon po uderzeniu. To pomoże jej zrozumieć przyczynę i skutek. Twoje dziecko odkryje również, że robienie hałasu jest po prostu świetną zabawą.

Uczyń codzienne czynności zabawnymi.

Na przykład, możesz dodać masaż dla dziecka po kąpieli lub przed snem, co pomoże mu poczuć więź z Tobą i pomoże mu zrozumieć, że jego ciało należy do niego (świadomość ciała).

Wspólne czytanie książek.

Czytaj dziecku lub po prostu pozwól mu wpatrywać się w obrazki. Kiedy Twoje dziecko będzie trochę starsze, prawdopodobnie przejmie inicjatywę – chwyci książkę i będzie ją gryzło – podczas gdy Ty będziesz pytać, jak smakuje!

Oferuj ciekawe przedmioty do dotykania.

Możesz zbliżyć przedmioty tak, aby dziecko mogło ich dotknąć i zacząć uczyć się o tym, jak różne przedmioty są w dotyku. To pomoże mu uczyć się poprzez zmysły. Poznawanie przedmiotów za pomocą oczu, a później rąk i ust, również pomaga dziecku odkryć, jak różne przedmioty działają i co robią. To sprawia, że Twoje dziecko jest dobrym myślicielem i potrafi rozwiązywać problemy.

Nawet niemowlęta potrzebują przerwy

Rodzice mogą być zdezorientowani co do reakcji swoich dzieci podczas zabawy. Nierzadko można się zastanawiać: Przed chwilą tak dobrze się bawiliśmy, a teraz on płacze. Co się stało? Być może Twoje dziecko osiągnęło swój limit stymulacji i chciało Ci powiedzieć, że potrzebuje przerwy. Dzieci mają swoje własne, indywidualne sposoby reagowania na stymulację – światło, dźwięk, dotyk, aktywność. Niektóre z nich mogą przyjąć wiele bodźców, zanim osiągną swój szczyt i zaczną się niepokoić. Other babies get overwhelmed very quickly by what may seem to be just a small amount of stimulation (like brightening the lights in the room.) There’s no right or wrong way to be. A baby’s ability to manage stimulation is based on his unique wiring.

Some common „I need a break” signals include:

• Turning his head away

• Arching his back

• Closing his eyes or falling asleep

• Crying

• Fussing or making „fussy” sounds

• Hiccupping

When you see these kinds of signals, try giving your baby a rest for a little bit. Put aside her toys and perhaps rock and sing quietly to her. If that’s still too much, just hold her. And keep in mind that even eye contact can be very stimulating for young babies, so just snuggling her against your chest may feel best to her. It’s all about trial and error.

If your baby is falling asleep in order to rest from playing, let him snooze. Możesz również zawinąć dziecko w kołderkę, aby dać mu odpocząć. Chodzi o to, aby zmniejszyć ilość bodźców – widoków, dźwięków, dotyków i ruchów – których doświadcza. To daje mu czas na uspokojenie się, „przegrupowanie” i pozbieranie się do kupy.

Wiesz, że Twoje dziecko jest gotowe do zabawy, kiedy jego wyraz twarzy jest spokojny i jasny, kiedy spotyka się z Twoim spojrzeniem, porusza rączkami lub nóżkami, odwraca się w Twoją stronę lub wydaje dźwięki. Obserwowanie dziecka, aby zobaczyć, jak reaguje na stymulację, jak sobie z nią radzi i jak na nią reaguje, daje bardzo przydatne informacje. Możesz zacząć rozumieć, co i ile zabawy lubi Twoje dziecko, jak rozpoznać, kiedy potrzebuje przerwy i jak je pocieszyć, kiedy jest zdenerwowane.

Nie martw się, jeśli nie od razu wszystko będzie dobrze. Poznanie indywidualnych potrzeb i temperamentu Twojego dziecka wymaga czasu. W końcu wasza dwójka będzie bardziej „zsynchronizowana”.