Muzyk rockowy. Jedna z najbardziej wpływowych postaci współczesnej muzyki rockowej, grająca na gitarze elektrycznej. Jego style sięgały od Rhythm and Blues, przez jazz, po funk. Urodził się jako Johnny Allen Hendrix w Seattle w stanie Waszyngton, ale jego ojciec zmienił imię chłopca na James Marshall Hendrix. Leworęczny, już jako młody chłopak nauczył się grać na gitarze praworęcznej, specjalizując się w stylu southern-blues. We wrześniu 1966 roku Hendrix przybył do Londynu i założył nową grupę z udziałem angielskich muzyków, nazwaną Jimi Hendrix Experience. W grudniu 1966 roku wydali swój pierwszy singiel, „Hey, Joe”, który szybko trafił do pierwszej dziesiątki w Wielkiej Brytanii, a następnie „Purple Haze” i „The Wind Cries Mary”. Powróciwszy do USA w czerwcu 1967 roku, pojawił się na Monterey Pop Festival, gdzie zagrał na gitarze zębami, a następnie spalił ją płynem do zapalniczek. Jego amerykańska publiczność nadal rosła wraz z wydaniem „Axis: Bold as Love” i inspirowanego jazzem „Up From the Skies”. Wewnętrzne różnice między kilkoma członkami grupy doprowadziły do jej rozpadu. Jeden z najbardziej pamiętnych występów Hendrixa miał miejsce na festiwalu Woodstock w Nowym Jorku, gdzie Hendrix zagrał swoją słynną wersję „The Star Spangled Banner”, którą niektórzy słuchacze odebrali jako deklarację polityczną. Rankiem 18 września 1970 r. jego dziewczyna, Monika Dannemann, nie mogła go obudzić i wezwała karetkę, ale stwierdzono zgon. Koroner stwierdził, że przyczyną śmierci było uduszenie z powodu wdychania wymiocin. Od tego czasu inni twierdzą, że doszło do przedawkowania narkotyków lub samobójstwa, ale te twierdzenia pozostają sporne. Na jego cześć w Seattle w stanie Waszyngton powstało Muzeum Jimiego Hendrixa. 26 listopada 2002 roku ciało Hendrixa zostało ekshumowane i ponownie pochowane pod pomnikiem z marmurową kopułą w innej części Greenwood Memorial Park. Ojciec Hendrixa Al i jego przybrana matka Ayako 'June’ Hendrix również zostali umieszczeni w grobowcu w centrum pomnika.
Muzyk rockowy. Jedna z najbardziej wpływowych postaci współczesnej muzyki rockowej na gitarze elektrycznej, jego style sięgały od Rhythm and Blues, przez jazz, po funk. Urodził się jako Johnny Allen Hendrix w Seattle w stanie Waszyngton, ale jego ojciec zmienił imię chłopca na James Marshall Hendrix. Leworęczny, już jako młody chłopak nauczył się grać na gitarze praworęcznej, specjalizując się w stylu southern-blues. We wrześniu 1966 roku Hendrix przybył do Londynu i założył nową grupę z udziałem angielskich muzyków, nazwaną Jimi Hendrix Experience. W grudniu 1966 roku wydali swój pierwszy singiel, „Hey, Joe”, który szybko trafił do pierwszej dziesiątki w Wielkiej Brytanii, a następnie „Purple Haze” i „The Wind Cries Mary”. Powróciwszy do USA w czerwcu 1967 roku, pojawił się na Monterey Pop Festival, gdzie zagrał na gitarze zębami, a następnie spalił ją płynem do zapalniczek. Jego amerykańska publiczność nadal rosła wraz z wydaniem „Axis: Bold as Love” i inspirowanego jazzem „Up From the Skies”. Wewnętrzne różnice pomiędzy kilkoma członkami grupy doprowadziły do jej rozpadu. Jeden z najbardziej pamiętnych występów Hendrixa miał miejsce na festiwalu Woodstock w Nowym Jorku, gdzie Hendrix zagrał swoją słynną wersję „The Star Spangled Banner”, którą niektórzy słuchacze odebrali jako deklarację polityczną. Rankiem 18 września 1970 r. jego dziewczyna, Monika Dannemann, nie mogła go obudzić i wezwała karetkę, ale stwierdzono zgon. Koroner stwierdził, że przyczyną śmierci było uduszenie z powodu wdychania wymiocin. Od tego czasu inni twierdzą, że doszło do przedawkowania narkotyków lub samobójstwa, ale te twierdzenia pozostają sporne. Na jego cześć w Seattle w stanie Waszyngton powstało Muzeum Jimiego Hendrixa. 26 listopada 2002 roku ciało Hendrixa zostało ekshumowane i ponownie pochowane pod pomnikiem z marmurową kopułą w innej części Greenwood Memorial Park. Ojciec Hendrixa Al i jego przybrana matka Ayako 'June’ Hendrix zostali również umieszczeni w grobowcu w centrum pomnika.
Bio by: Kit and Morgan Benson
Przyp. tłum.