Keys to Collecting the Buffalo Nickel and Other Nickels

By Bullion Shark LLC ……

Pięciocentowa moneta narodziła się w następstwie Wojny Secesyjnej, kiedy to miedziane, srebrne i złote monety były gromadzone. Po wojnie wzrosło zapotrzebowanie na monety obiegowe, które nie byłyby wykonane z metalu, który byłby gromadzony, a nikiel pasował do tego rachunku. Jednak monety te nie były nazywane niklami, ponieważ istniały już trzycentówki wykonane z niklu.

Pierwsze monety pięciocentowe posiadały na awersie wzór tarczy, a na rewersie nominał otoczony promieniami w latach 1866-67, a następnie gwiazdami od 1867 do 1883 roku. Te pierwsze pięciocentowe monety składały się w 75% z miedzi i 25% z niklu. Taki skład pozostał do czasów współczesnych pięciocentówek Jeffersona, z wyjątkiem lat 1942-1945, kiedy to moneta została wykonana częściowo ze srebra.

W 1883 r. pięciocentówki Shield zostały zastąpione wzorem znanym jako moneta Liberty Head, na której awersie widniał zwrócony w lewą stronę profil Liberty otoczony gwiazdami, a na rewersie rzymska cyfra „V” oznaczająca pięć. Monety te, zaprojektowane przez Charlesa Barbera, były emitowane do 1913 roku. Ponieważ początkowo monety były emitowane bez napisu „cents”, niektórzy szarlatani pokrywali je złotem i próbowali podawać je jako złote monety o nominale 5 dolarów. Słowa „cents” zostały dodane poniżej cyfry później w tym samym roku, a obie monety są potrzebne kolekcjonerom.

Buffalo Nickel

Prawo z 1890 roku (wciąż obowiązujące) pozwalało na zmianę wzoru monety tylko przez 25 lat od jej pierwszego przyjęcia. Począwszy od 1907 roku pięć nominałów monet amerykańskich zostało zmienionych w ramach tak zwanego renesansu amerykańskiej monety. W owym czasie istniało znaczne poparcie dla nowego wzoru niklu, a w 1911 roku administracja Tafta zleciła artyście i rzeźbiarzowi Jamesowi Earle Fraserowi stworzenie nowego projektu. Fraser wierzył, że amerykańskie monety muszą być wyraźnie amerykańskie, a nie zapożyczać motywy z monet europejskich lub innych, a ponadto był zafascynowany kulturą rdzennych Amerykanów, ponieważ jego dzieciństwo upłynęło na amerykańskim Zachodzie.

Kto jest na niklu?

Wybrany wzór, znany jako Buffalo lub Głowa Indian, był wczesnym hitem wśród kolekcjonerów, choć miał również swoich krytyków, gdy został po raz pierwszy wprowadzony na rynek. Był używany od 1913 do 1938 roku. Na awersie znajduje się prawostronny portret wodza rdzennych Amerykanów, o którym często mówi się, że jest kompozycją trzech różnych prawdziwych wodzów, choć ich tożsamość pozostaje niejasna, ponieważ Fraser opowiedział o nich wiele różnych historii, a różni wodzowie twierdzą, że to oni byli modelem. Rewers przedstawia amerykańskiego bizona lub bawoła, który prawdopodobnie jest oparty na Black Diamond, żubrze, który rezydował w tym czasie w nowojorskim zoo.

Ten projekt bawoła, który jest również nazywany Głową Indianina, był pierwszą amerykańską monetą, na której pojawiło się zwierzę inne niż orzeł. Od czasu pierwszej emisji stał się jednym z najbardziej ikonicznych i ukochanych motywów monetarnych, który do dziś jest wykorzystywany na złotych monetach American Buffalo Gold, emitowanych od 2006 roku, a który pojawił się również w 2001 roku na popularnym srebrnym dolarze.

Nikel Buffalo z 1913 roku występuje w dwóch typach ze względu na problemy z pierwszą wersją, gdzie żubr spoczywa na podwyższonym kopcu z nominałem wskazanym poniżej. Ta podwyższona pozycja sprawiła, że słowa „pięć centów” były bardzo podatne na ścieranie, więc w tym samym roku wybito drugą wersję, w której nominał pojawia się w zagłębieniu i płaskim obszarze pod linią na dole rewersu. Każdy kolekcjoner potrzebuje przykładu obu wersji. Oto znakomity przykład pierwszej wersji.

Wartości nominałów Buffalo

Nikle Buffalo są monetami, które można kolekcjonować na każdym poziomie. Obiegowe egzemplarze wielu emisji można dostać za kilka dolarów lub mniej, ale wysokiej jakości nieobiegowe egzemplarze dla niektórych dat liczą się w dziesiątkach tysięcy dolarów i więcej. Kompletny zestaw dat i znaków menniczych bez odmian kosztuje około 8 000 dolarów w stanie prawie nienaruszonym, ale osiąga ponad 250 000 dolarów w stanie MS65. Z odmianami, $8,000 wystarczy tylko na zestaw w Good, podczas gdy zestaw MS60 działa około $132,000.

Buffalo nickels miał poważne problemy uderzające, co ważne, aby szukać przykładów, które są tak dobrze uderzony, jak można sobie pozwolić. To dlatego, że projekt jest rzeźbione w wysokiej płaskorzeźby, i istnieje wiele skomplikowanych szczegółów na małym płótnie. Aby wszystkie szczegóły pojawiły się na monecie, metal musiał płynąć do wszystkich części matryc, a matryce musiały być rozmieszczone w precyzyjnych odstępach. W wielu przypadkach tak się nie stało, co skutkowało słabym wybiciem.

1936 i 1937 Buffalo Nickels

1936 Buffalo Nickels są znaczące, ponieważ był to pierwszy rok, w którym jakikolwiek amerykański nikiel został wybity w ilości przekraczającej 100 milionów sztuk. 118,997,000 monet z 1936 roku zostało wyemitowanych i można je uzyskać w stanie MS65 za mniej niż 100 dolarów. Dla wymagających kolekcjonerów, oto przykład MS67+ bardzo bliski najdoskonalszemu dostępnemu, podczas gdy MS68 jest około 10 razy droższy od tej monety.

Nadto, moneta 1936-S jest doskonała do typowania, jako że była pierwszą z serii, którą można znaleźć wybitą z FD (pełne detale) i bogatym połyskiem.

Rzadkie Buffalo Nickels

1937 Buffalo nickels są łatwe do zdobycia z dobrym wyglądem, ale są najbardziej znane z powodu monety 1937-D Three-legged, bardzo rzadkiej monety, która powstała, gdy pracownik Mennicy Denver użył narzędzia do usunięcia defektu na rewersie, w wyniku czego prawa przednia noga bizona została usunięta. Egzemplarze w stanie Good warte są 550$, w MS65 osiągają cenę 30 000$, a w MS67 120 000$. Zaleca się kupowanie ocenianych egzemplarzy tej monety, gdyż zdarzają się podróbki powstałe przez zeszlifowanie prawej przedniej nogi.

Rewers z podwójną matrycą z 1935 roku jest kolejnym rzadkim egzemplarzem Buffalo Nickel, ale głównie w wysokich klasach. W klasach obiegowych można go dostać za 100 dolarów lub mniej, podczas gdy MS65 ustanowił rekord dla tej emisji, sprzedając się za 104 650 dolarów na aukcji w 2007 roku.

Nikle Buffalo wybite w mennicy San Francisco są w większości przypadków najcenniejsze, ponieważ wyprodukowano ich tam mniej niż w mennicach w Filadelfii i Denver. Kluczowe daty to 1924-S, gdzie wyprodukowano tylko 1,437,000 sztuk oraz 1926-S, gdzie wyprodukowano tylko 970,000 sztuk. Ta ostatnia moneta była kiedyś niedoceniana, ale jej wartość, zwłaszcza w stanie menniczym, znacznie wzrosła w ostatnich latach. 1918-S, 1919-S i 1927-S również należą do najbardziej wartościowych.

W serii znajduje się wiele rarytasów, takich jak 1938-D, który można dostać za mniej niż 100 dolarów w MS65, ale osiąga prawie 800 dolarów w MS67+ i kilka tysięcy lub więcej w MS68.

Nikle Jeffersona

W 1938 roku Mennica Amerykańska zorganizowała konkurs na projekt nowego niklu, który uhonorowałby naszego trzeciego prezydenta. Ówczesny prezydent Franklin D. Roosevelt był wielbicielem prezydenta Thomasa Jeffersona. Zwycięski projekt został wykonany przez urodzonego w Niemczech rzeźbiarza Felixa Schlaga, który stworzył lewostronny portret Jeffersona na awersie oraz wizerunek domu Jeffersona Monticello na rewersie.

Nikle z lat 1940 i 1941

W 1940 roku Wielki Kryzys dobiegł końca, co zwiększyło zapotrzebowanie na monety obiegowe. W tym samym roku w Mennicy Filadelfijskiej zwiększono produkcję pięciocentówek Jeffersona do 176 485 000 sztuk, czyli prawie dwukrotnie więcej niż w przypadku monety z 1939 roku i jednocześnie najwięcej w całej serii do tego czasu.

1942 był ostatnim rokiem, w którym monety były bite w zwykłym formacie 75% miedzi/25% niklu, zanim nikiel stał się strategicznym metalem potrzebnym do działań wojennych, więc skład został zmieniony w latach 1942-1945 na 35% srebra, 56% miedzi i 9% manganu. Monety zostały wyemitowane w mennicach w Filadelfii, Denver i San Francisco z dużymi znakami mennicy nad wizerunkiem Monticello na rewersie – w tym po raz pierwszy monety „P”, które normalnie nie mają żadnych znaków mennicy.

Nikle z 1964 roku

W 1964 roku dyrektor mennicy Eva Adams, zaniepokojona brakiem monet i wierząc, że jest to spowodowane zbieractwem kolekcjonerów, zdecydowała, że od 1965 do 1967 roku nikle będą bite bez znaków mennicy. Nikle 1964-D zostały wyemitowane i są to najwyższe nakłady monet z tej serii. Jednak niektórzy ludzie błędnie uważają, że są one cenne. Jednakże, znalezienie dobrze wybitych egzemplarzy tej monety nie zawsze jest łatwe, a ponieważ matryce używane w tym okresie nie miały szóstego stopnia na Monticello, najlepsze co można znaleźć to moneta z pięcioma stopniami.

Nikle od 2004 roku

Projekt niklu Jeffersona pozostał niezmieniony do 2004 roku, kiedy to wyemitowano zestaw specjalnych nikli dla uczczenia dwusetnej rocznicy słynnej Wyprawy Louisa i Clarka w 1804 roku, w tym 2004 Peace medal i rewersy Keelboat oraz 2005 Bison i rewersy Ocean in View. Później pojawiły się również prawostronne portrety Jeffersona autorstwa Joe Fitzgeralda, które zostały wykorzystane tylko na tych dwóch monetach.

W 2006 roku projekt awersu został zastąpiony bardziej szczegółowym i realistycznym portretem Jeffersona skierowanym do przodu, znanym jako „Jefferson 1800”, ponieważ jest on oparty na obrazie prezydenta z 1800 roku namalowanym przez artystę Rembrandta Peele. Ten wzór będzie używany bezterminowo bez nowych przepisów i pojawił się już na miliardach banknotów. Został on zaprojektowany przez byłego artystę US Mint Artistic Infusion Program (AIP) Jamie Franki, który wykłada sztukę na University of North Carolina w Charlotte, i który również stworzył projekt rewersu Bison z 2005 roku. Jamie powiedział, że ponieważ każdy otrzymuje te monety w rewersie, był traktowany prawie jak gwiazda rocka, kiedy monety pojawiły się po raz pierwszy i że z jego doświadczenia nauczył się, że „monety naprawdę mają znaczenie z wielu powodów dla wielu ludzi.”

* * *

Zainteresowany tymi monetami? Skontaktuj się z Bullion Shark pod numerem 516-739-5822
lub odwiedź ich stronę internetową pod adresem https://bullionsharks.com/

.