Kung fu, (chiń. „umiejętność”), pinyin gongfu, sztuka walki, zarówno forma ćwiczeń o wymiarze duchowym wynikającym z koncentracji i samodyscypliny, jak i przede wszystkim nieuzbrojony sposób walki osobistej, często utożsamiany z karate lub tae kwon do. Termin kung fu może również oznaczać staranne przygotowanie do wykonania dowolnego zręcznego przedsięwzięcia bez ingerencji intelektu czy emocji.
Jako sztuka walki, kung fu można prześledzić do dynastii Zhou (1111-255 p.n.e.), a nawet wcześniej. Jako ćwiczenie było praktykowane przez daoistów w 5 wieku p.n.e. Jego zalecane postawy i działania opierają się na wnikliwych obserwacjach anatomii i fizjologii ludzkiego szkieletu i mięśni, a także wykorzystuje świetną koordynację mięśniową. Różne ruchy w kung fu, z których większość to imitacje stylów walki zwierząt, inicjowane są z jednej z pięciu podstawowych pozycji stóp: normalnej wyprostowanej postawy i czterech postaw zwanych smoczą, żabią, końską i wężową. Istnieją setki stylów kung fu, opracowano zarówno techniki zbrojne, jak i nieuzbrojone. W drugiej połowie XX wieku pojawił się nowy gatunek filmów akcji skoncentrowany na technikach i filozofii kung fu, który przyczynił się do międzynarodowego zainteresowania tą sztuką. Zobacz także sztuka walki.