PANDEMICZNE PORADY I DORADZTWO
Sześć tygodni przed uderzeniem wirusa w Wielką Brytanię prasa niemal codziennie donosiła o jego pojawieniu się, pomimo zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia, zgodnie z którymi uderzenie wirusa było mało prawdopodobne aż do zimy.
„Opinia publiczna odnosi wrażenie, że nic nie można zrobić, aby zapobiec katastrofie, którą grozi postęp grypy na Dalekim Wschodzie. Wręcz przeciwnie, jest bardzo dużo, że rząd może zrobić, działając od razu mogą zaoszczędzić setki i tysiące istnień ludzkich”, twierdził dr Kitching do BMJ.9 Rząd, powiedział, powinien zorganizować system locum na pokrycie chorych lekarzy, zmobilizować rezerwy pielęgniarki i pielęgniarki, a wreszcie zorganizować odpoczynek od „obowiązku” podpisywania certyfikatów.
Watson przeczytał list Kitchinga i zastanawiał się, czy Kolegium powinno krążyć coś do wszystkich członków, być może w biuletynie: „Czuję, że musimy iść bardzo ostrożnie i tylko podkreślić, co jest naprawdę potrzebne z naszego punktu widzenia. Ministerstwo i Colindale są bez wątpienia na palcach w tej sprawie. Myślę, że musimy być bardzo pewni potrzeby jakiejkolwiek dodatkowej publikacji przed epidemią, zanim pośpieszymy się z drukiem. „4
Do lipca było kilka lokalnych ognisk choroby, a Minister Zdrowia został poproszony o wydanie oświadczenia w celu uspokojenia obaw, odmówiwszy zrobić to miesiąc wcześniej. Odpowiedział on, że nie było to konieczne, ponieważ grypa nie rozprzestrzeniała się w Wielkiej Brytanii. Jednak w sierpniu, kiedy azjatycka grypa uderzyła w społeczności i zamknęła szkoły na całym Północnym Zachodzie, rozeszła się audycja doradzająca społeczeństwu, aby nie odwiedzało lekarza, jeśli poczuje nadchodzącą grypę, ale pozostało w domu i zażywało aspirynę. Watson, słysząc to, „wyraził ubolewanie, że ministerstwo zachęca do samodiagnozy i przepisywania leków „10 . Poprosił Radę Kolegium o zajęcie stanowiska i potępienie tego, ale nie uznali oni za stosowne, by się w to angażować, chociaż ich przedstawiciel podniósł kwestię Watsona, bez powodzenia, na następnym spotkaniu GMSC we wrześniu. Przewodniczący GMSC poinformował, że ostatnio uczestniczył w spotkaniu w Ministerstwie, aby opracować krajową procedurę radzenia sobie z epidemią na dużą skalę. Zdecydowano jednak, że taki schemat nie będzie możliwy do zrealizowania i że lokalni Medical Officers of Health (MOH) będą odpowiedzialni za opracowanie własnych schematów „wiedzieliby prawie tak szybko jak GPs, że jest epidemia”.’11 Watson, nie uspokojony napisał do BMJ, powtarzając swój punkt i ubolewając, że audycja nie określiła odpowiedniej dawki, sposobu przyjmowania lub reakcji alergicznych na aspirynę.’12
Czy społeczeństwo otrzymało jasny komunikat, czego się spodziewać i co robić w przypadku choroby? Czy organizacje medyczne, takie jak BMA czy College, nie odegrały roli przywódczej, która nie została podjęta? Nie wydaje się, aby przekaz rozwiał obawy opinii publicznej. Czy rozsądnie jest oczekiwać, że tak się stanie? Do końca września, BMJ kolumna korespondencji był pełen skarg: „Nadszedł czas, BMA podjął pilne kroki, aby przeciwdziałać … przesadzone rozgłosu w prasie … Nie było żadnych przypadków w tej okolicy; pacjenci już zaczęli wysyłać pilnie na najbardziej nieodpowiednich podstaw. Jedna kobieta w najlepszym stanie zdrowia przestrzegała instrukcji podanych jej w czasopiśmie kobiecym”.13
Inna wezwała do ogłoszenia, że grypa była wysoce zaraźliwa, ale całkiem nieszkodliwa, bez dowodów na poważne powikłania. Wywołało to gniew dr Agnes Wilkinson, ponieważ wielu lekarzy bez zastrzeżeń opiekowało się swoimi pacjentami chorymi na grypę; opisywanie grypy jako nieszkodliwej i popieranie samozadowolenia u pacjentów uznano za niebezpieczne.
Jak skuteczne było zezwolenie na delegowanie planów zarządzania epidemią do lokalnych MOH? The Times (28 września) doniósł, że „awaryjne plany epidemii” zostały wprowadzone w życie, co zostało zdementowane; wszystko, co zostało wysłane to zwykłe przypomnienia, aby być czujnym na epidemie w zimie. Faktyczna polityka posiadania lokalnych planów działania spotkała się z krytyką niekonsekwencji w praktyce. W niektórych rejonach oficerowie zarządzili całkowite zamknięcie szkół, podczas gdy w innych zakazano jedynie zgromadzeń i ćwiczeń fizycznych. Czy istniał jakiś centralny mechanizm zapewniający, że raporty MOH były przeglądane, a najbardziej skuteczne środki identyfikowane i rozpowszechniane? Czy nasze wytyczne będą badane pod kątem lekcji w przyszłości? Już teraz gromadzi się je właśnie w tym celu. 13 maja 2009 roku Kolegium otrzymało e-mail od British Library z zapytaniem, czy mogliby zarchiwizować sekcję strony internetowej RCGP poświęconą H1N1 i planowaniu pandemii. Epidemia świńskiej grypy jest przedmiotem międzynarodowego zainteresowania, a British Library uważa, że ma obowiązek archiwizować odpowiednie materiały z korzyścią dla obecnych i przyszłych badaczy.”