Plays and novels
Następnie Gorki napisał serię sztuk teatralnych i powieści, wszystkie mniej doskonałe niż jego najlepsze wcześniejsze opowiadania. Pierwsza powieść, Foma Gordiejew (1899), ilustruje jego podziw dla siły ciała i woli w mistrzowskim właścicielu barki i wschodzącym kapitaliście Ignacie Gordiejewie, który jest skontrastowany ze swoim stosunkowo słabym i intelektualnym synem Homą, „poszukiwaczem sensu życia”, jak wiele innych postaci Gorkiego. Od tego momentu powstanie rosyjskiego kapitalizmu stało się jednym z głównych zainteresowań fabularnych Gorkiego. Inne powieści z tego okresu to Troje (1900; Trzech z nich), Ispoved (1908; Spowiedź), Gorodok Okurov (1909; „Miasto Okurov”) i Zhizn Matveya Kozhemyakina (1910; „Życie Matvey Kozhemyakin”). Wszystkie one są do pewnego stopnia nieudane z powodu niezdolności Gorkiego do utrzymania silnej narracji, a także z powodu tendencji do przeładowania jego twórczości nieistotnymi dyskusjami na temat sensu życia. Mat (1906; Matka) jest prawdopodobnie najmniej udaną z tych powieści, ale ma duże znaczenie jako jedyny długi utwór Gorkiego poświęcony rosyjskiemu ruchowi rewolucyjnemu. W 1926 r. Wsiewołod Pudowkin nakręcił na jej podstawie film niemy, a Bertolt Brecht napisał dramat Die Mutter (1930-31). Gorki napisał również szereg sztuk teatralnych, z których najbardziej znaną jest Na dnie (1902; Niżej). Dramatyczna interpretacja postaci flozofa, którą Gorki tak często wykorzystywał w swoich opowiadaniach, do dziś cieszy się wielkim powodzeniem za granicą i w Rosji. Napisał także Meszczane (1902; Drobnomieszczanin, czyli Smukły obywatel), sztukę gloryfikującą bohatera-intelektualistę o skłonnościach rewolucyjnych, ale także badającą zakłócenia, jakie rewolucjoniści mogą wywoływać w codziennym życiu.