Mity i fakty o Aresie – greckim bogu wojny

Ares – mity i fakty

• Starożytny grecki Atlas Tytanów – Mit, Pochodzenie, Moc i Symbole
• Grecka Bogini Nike: Myth, Symbols, and Depiction

Jak Ares stał się greckim bogiem wojny?

Zachowanie Aresa jako dziecka było z pewnością niestosowne. W rezultacie otrzymał on znacznie mniej uwagi od króla Olimpu, Zeusa. Jego matka, Hera, była być może jedyną osobą, która naprawdę go rozumiała. Według wielu starożytnych greckich opowieści, Zeus, jak również inni bogowie na Olimpie, całkowicie nienawidzili Aresa. W porównaniu do swojej siostry, bogini Ateny, Aresowi często brakowało jakiejkolwiek sensownej strategii walki lub mądrości. Nierzadko pozwalał, by jego żądza okrucieństwa wzięła górę nad nim. Zwycięstwo nie miało dla Aresa większego znaczenia; wszystko, czego chciał, to patrzeć, jak mężczyźni walczą i zabijają się nawzajem.

Jak Ares jest przedstawiany w mitologii greckiej?

Starożytni Grecy zazwyczaj przedstawiali Aresa jako wojownika władającego włócznią i tarczą. W niektórych przypadkach zakładał on metalową zbroję i błyszczący hełm, jadąc na rydwanie o groźnym wyglądzie. Konie, które ciągnęły rydwan, były często ukazywane jako ziejące ogniem. Były one również bardzo szybkie i zwinne, tratując wszystko, co znalazło się na ich drodze.

Najbardziej rażącym atrybutem (być może słabością) Aresa była jego surowa i niekontrolowana potrzeba przemocy. Ponieważ nie był tak bardzo obdarzony strategicznym myśleniem czy mądrością, polegał głównie na swojej sile i miłości do rozlewu krwi. Będąc bogiem wojny, Ares zawsze pozostawiał po sobie ślad cierpienia i ciał, gdziekolwiek się udał.

Po przeciwnej stronie rzeczy, niektóre historie z mitów malują Aresa jako jednego z najwspanialszych bogów na Olimpie. Jego piękno i odwaga były tylko niektórymi z powodów, dla których Afrodyta się w nim zakochała.

Afera Aresa z boginią Afrodytą

W wielu opowieściach z mitologii greckiej, Ares nigdy się nie ustatkował i nie ożenił; był po prostu zbyt zajęty pożądaniem wojny i zniszczenia. Jednakże stwierdzono, że Ares kiedyś szaleńczo zakochał się w Afrodycie, bogini miłości. Te dwa bóstwa były zupełnymi przeciwieństwami, ale w jakiś sposób czuły do siebie przyciąganie. Co z tego wynika? W każdym razie, ich mały romans nie był całkowicie czysty. Afrodyta była już żoną Hefajstosa, greckiego boga ognia i tworzenia broni.

Pomysłowa pułapka Hefajstosa na Aresa

Wiedząc, że jego żona, Afrodyta, ma romans z Aresem, Hefajstos postanowił zastawić na nich pułapkę. Według Odysei Homera, Hefajstos delikatnie umieścił wokół łoża Afrodyty złotą sieć, której nie dało się rozerwać. Mechanizm działał w ten sposób, że w momencie, gdy Ares i Afrodyta zbliżyli się do siebie, sieć aktywowała się i związała tych dwoje w bardzo kompromitującej pozycji. Następnie Hefajstos wystawił Afrodytę i Aresa na pokaz, aby bogowie na Olimpie mogli się z nich wyśmiewać. Dwoje niewiernych bogów zostało tymczasowo wyrzuconych z Olimpu.

Najsłynniejsze dzieci Aresa

Jak wielu jego kolegów bogów, Ares miał kilkoro nieślubnych dzieci zarówno z boginiami, jak i śmiertelniczkami. Większość dzieci Aresa pochodziła z jego związku z Afrodytą. Oznaczało to, że niektóre z dzieci Aresa okazały się być pełne nienawiści (jak ich ojciec) lub miłości (jak ich matka, Afrodyta).

• Phobos i Deimos

Zwykle dzieci Aresa, Phobos (bóg strachu) i Deimos (bóg terroru), towarzyszyły mu w bitwie. W niektórych przypadkach jego rodzeństwo, Eris – bogini sporu, dołączało do niego, gdy plądrował wioskę.

• Cztery Eroty

Cztery główne Eroty (Eros, Anteros, Himeros i Pothos) w mitologii greckiej odnoszą się do dzieci Aresa z Afrodytą. The Erotes wybierać the większość ich atrybut od Afrodyta. Tak więc, często uważano ich za bogów miłości, pożądania i seksu. Najsłynniejszym z Erotów musi być Eros – bóg miłości, pożądania i seksu.

• Harmonia

Bóstwo Harmonia było związane z harmonią. Spośród wszystkich dzieci Aresa, Harmonia była tym, które pracowało najwięcej, aby zniweczyć złe uczynki Aresa i jego innych podżegających do wojny dzieci.

• Adrestia

Adrestia była kolejnym dzieckiem, które wyszło ze związku Aresa i Afrodyty. Była odpowiedzialna za utrzymanie równowagi między miłością a nienawiścią. Według starożytnych Greków, znana jest również jako: „ta, której nie da się uciec”. W każdym momencie upewniała się, że istnieje idealna równowaga pomiędzy dwoma przeciwstawnymi siłami dobra i zła. W niektórych przypadkach starożytni Grecy czcili ją jako boginię buntu lub zemsty. Dzięki temu zyskała inną nazwę – bogini nemezis.

• Hippolyta

W regionach Amazonii Ares spłodził dziecko, które później zostało królową Amazonek, Hippolytą. To dlatego wielu greckich mitologów czasami uważało Amazonki za potomków Aresa.

Starożytne miasta-państwa, które czciły Aresa

Z powodu jego gwałtownej i krnąbrnej natury, Ares nie był prawie w ogóle czczony w starożytnej Grecji. Uznawano go za ohydnego i niemądrego – najbardziej znienawidzonego ze wszystkich bogów w greckim panteonie. Jeśli chodzi o kwestie wojenne, miasta-państwa takie jak Ateny wolały Atenę – boginię mądrości i strategicznych działań wojennych. Mimo to w Atenach istniała niewielka liczba miejsc kultu wyznawców Aresa.

Jednakże w takich miejscach jak Sparta i Tracja Ares był absolutnie czczony. Według Ateńczyków, miasta te miały kilka miejsc kultu i świątyń poświęconych Aresowi. Na przykład Spartanie zawsze maszerowali na bitwy, modląc się do Aresa. Szukali jego pomocy, aby pokonać swoich wrogów na polu bitwy. Erythrae, Megalopolis, Tegae i Troezon to przykłady miast, które czciły Aresa.

Ciekawe jest to, że z powodu predyspozycji Aten do intelektualnego rozumowania i filozofii, Ateńczycy wybrali boga, którego atrybuty zgadzały się z ich tkanką społeczną. Dlatego też woleli oni Atenę od wszystkich innych bogów i bogiń. Z drugiej strony Ateńczycy wierzyli, że wojownicze miasta-państwa, takie jak Sparta, w większości czciły Aresa, ponieważ były niecywilizowane i bardziej skłonne do używania nieposkromionej siły.

Read More: 6 Most Famous Cities and Places in Ancient Greece

Bitwy Aresa z bogami i gigantami

Całkiem rozsądnie, kochający wojnę bóg Olimpu miał bardzo dużą tendencję do wdawania się w wiele walk z kilkoma bogami i półbogami. I w większości przypadków to Ares był tym pokonanym. Było to oczywiście spowodowane jego brakiem planowania lub jakiegokolwiek strategicznego podejścia do bitwy.

• Herkules rani Aresa

Bitwa, którą stoczył z półbogiem Herkulesem, jest z pewnością jedną z najlepiej opowiedzianych historii w mitologii greckiej. Do tarć między Herkulesem a Aresem doszło w wyniku terroryzowania przez Kyknosa (syna Aresa) podróżnych w drodze do wyroczni w Delfach. Apollo miał już dość niecnych czynów Kyknosa, dlatego wysłał Herkulesa, by zajął się sytuacją. Po tym, jak Kyknos padł z rąk Herkulesa, Ares poprzysiągł pomścić śmierć swego syna. Na szczęście dla półboga, z pomocą przyszła mu Atena. Bogini mądrości pomogła Herkulesowi poważnie zranić Aresa.

Nie był to pierwszy raz, gdy Herkules stanął twarzą w twarz z Aresem. Częściej niż nie, Herkules służył jako obrońca wielu greckich miast przed agresywnymi ruchami Aresa lub jego różnych dzieci. Herkules ukradł kiedyś magiczny pas królowej Amazonek Hippolicie – córce Aresa. Innemu dziecku Aresa, półbogowi Eurytionowi, Herkules ukradł stado bydła.

• Hermes ratuje Aresa przed bliźniaczymi gigantami

W wieku niemowlęcym Ares został uwięziony w brązowym słoju przez dwóch olbrzymich gigantów – Ephialtesa i Otusa. Matka olbrzymów dowiedziała się, co się dzieje i zwróciła się o pomoc do boga Hermesa. Ares został ostatecznie uwolniony przez Hermesa.

• Rola Aresa podczas wojny trojańskiej

Gdziekolwiek i gdziekolwiek wybuchła wojna, Ares był albo jej inicjatorem, albo był tam, by zadawać jeszcze większe bóle i cierpienia. Podczas wojny trojańskiej między Troją a Grecją, Ares zanurzył się głęboko w wojnę i poparł Trojan. Według Iliady Homera, obecność Aresa w wojnie doprowadziła go do bezpośredniej konfrontacji z jego siostrą, boginią Ateną. Grecy w dużej mierze polegali na mądrości i strategii Ateny – swojej bogini patronki. Z drugiej strony, Trojanie polegali na Aresie – bogu brutalnej siły, ale bardzo mało strategicznym.

W końcu Grecy z powodzeniem pokonali Trojan. Historia mówi, że Ares został poważnie ranny od kamienia rzuconego w niego przez Atenę. Próbował uzyskać pomoc innych bogów olimpijskich i bogini. Jedyną osobą, która przyszła mu z pomocą był Paieon. Ranny i bardzo cierpiący, bóg wojny był pielęgnowany i reanimowany przy użyciu magicznych eliksirów i ziół Paieona.

Innym przypadkiem, w którym Ares zasmakował porażki z rąk Ateny, było zranienie Aresa przez nadczłowieka Diomedesa włócznią podarowaną mu przez Atenę.

9 interesujących faktów o Aresie

Oto dziewięć bardzo interesujących faktów o Aresie – greckim patronie wojny:

1. Ares zabił śmiertelnika Adonisa z zazdrości. Jego jedyna miłość, Afrodyta, zakochała się w Adonisie. Rozwścieczony Ares zamienił się w dzika i zabił Adonisa.
2. Ares, miłośnik wojen, walczył i przegrał z greckim półbogiem Herkulesem przy dwóch różnych okazjach – podczas piątej i jedenastej pracy Herkulesa.
3. Cycnus, śmiertelny/półboski syn Aresa, zaplanował budowę świątyni Aresa z ludzkich ciał i kości.
4. To on był odpowiedzialny za śmierć ukochanego syna Posejdona, Halirrhothiosa. Po śledztwie przeprowadzonym przez Olimpijczyków (na Areopagos), okazało się, że Ares popełnił tę zbrodnię, ponieważ Halirrhothios sprzeciwił się jego córce, Alcippe. Ares został następnie uwolniony.
5. Dokładne miejsce, w którym Ares zamordował Halirrhothiosa jest uważane za okolice płynącego strumienia poniżej Akropolu. Jest to również to samo miejsce, w którym odbył się proces Aresa. W wyniku tego starożytni Grecy często prowadzili sprawy sądowe, które dotyczyły przestępstw takich jak gwałt i morderstwo.
6. W Iliadzie Homera, Ares jest opisywany jako „zabójca ludzi”, „żarłok wojenny”, a czasami „przekleństwo ludzi”.
7. W Iliadzie, krzyk Aresa jest uważany za odpowiednik 10 000 mężczyzn krzyczących unisono. I zawsze, gdy Ares przybywał na bitwę, jego krzyk był tak ogłuszający i pełen grozy, że wywoływał panikę wśród ludzi.
8. W starożytnym Rzymie Mars jest uważany za odpowiednik Aresa – boga wojny. Rzymianie przedstawiali go w mniej humanistyczny sposób niż Grecy.
9. W dodatku do Aresa (Marsa) będącego bogiem wojny w Rzymie, Rzymianie wierzyli, że był on bogiem rolnictwa. Był bardzo czczony i uważany za drugiego po Jowiszu (rzymskim odpowiedniku Zeusa). Mars przybiera bardziej poważną i strategiczną postawę niż Ares w mitologii greckiej. W panteonie rzymskim Mars posiada atrybuty mądrości, dojrzałości i wielkiego opanowania, niemal podobne do greckiej bogini Ateny. To z tego powodu odpowiednik Aresa, Mars, jest uważany za boga patronującego Rzymowi.