Nāga, grupa plemion zamieszkujących Wzgórza Nāga w stanie Nāgāland (q.v.) w północno-wschodnich Indiach. W ich skład wchodzi ponad 20 plemion o mieszanym pochodzeniu, zróżnicowanej kulturze i bardzo różnej budowie ciała i wyglądzie. Liczne języki Nāga (czasami klasyfikowane jako dialekty) należą do grupy tybetańsko-birmańskiej w chińsko-tybetańskiej rodzinie językowej. Niemal każda wioska ma swój własny dialekt; różne grupy Nāgów porozumiewają się w łamanym asamskim (Nāgamese), a czasem w angielskim i hindi. Największymi plemionami są Konyaks, Āos, Tangkhuls, Semās i Angāmis.
Większość Nāgów żyje w małych wioskach strategicznie rozmieszczonych na zboczach wzgórz i położonych w pobliżu wody. Powszechnie stosowana jest uprawa zmianowa (jhūm), choć niektóre plemiona praktykują tarasowanie. Podstawowymi produktami są ryż i proso. Wytwórczość i sztuka obejmują tkactwo (na prostych krosnach napinanych) i rzeźbienie w drewnie. Rybacy Nāga są znani z używania środków odurzających do zabijania lub obezwładniania ryb.
Organizacja plemienna wahała się od autokracji do demokracji, a władza może spoczywać w radzie starszych lub radzie plemiennej. Pochodzenie jest śledzone poprzez linię ojcowską; klan i pokrewieństwo są podstawą organizacji społecznej.
W wyniku działań misyjnych, datowanych na XIX-wieczną brytyjską okupację tego obszaru, znaczna większość Nāgów to chrześcijanie.
W odpowiedzi na nacjonalistyczne nastroje polityczne wśród plemion Nāga, rząd Indii utworzył w 1961 r. stan Nāgāland.