Cel: Istnieje niewielka zgoda co do tego, jakie poziomy androgenów są „normalne” dla zdrowych, starzejących się mężczyzn. Wykorzystując dane z Massachusetts Male Ageing Study (MMAS), oszacowaliśmy specyficzne dla wieku, normalne poziomy androgenów dla mężczyzn w wieku 40-79 lat, uwzględniając stan zdrowia i czynniki behawioralne, o których wiadomo, że wpływają na poziom hormonów.
Projekt: Prospektywne, obserwacyjne badanie.
Pomiary: Testosteron całkowity (T) i globulinę wiążącą hormony płciowe (SHBG) w surowicy mierzono w próbkach krwi pobranych w ciągu 4 h od przebudzenia. Wolny i biodostępny T obliczano z T i SHBG za pomocą równania Sodergarda. Przeszkoleni ankieterzy wypełniali w domu kwestionariusz dotyczący stanu zdrowia, przyjmowanych leków i stylu życia. Uczestnicy zostali uznani za pozornie zdrowych, jeśli spełnione były wszystkie poniższe warunki: (i) brak samodzielnie zgłaszanej choroby przewlekłej (cukrzyca, choroba serca, wysokie ciśnienie krwi, rak, wrzód); (ii) nie przyjmowanie leków na receptę, co do których uważa się, że mogą wpływać na poziom hormonów; (iii) wskaźnik masy ciała (BMI) nieprzekraczający 29 kg/m2; (iv) spożycie alkoholu mniejsze lub równe sześciu drinkom/dzień; oraz (v) niepalenie tytoniu.
Wyniki: Choroby przewlekłe i wysokie BMI istotnie zmniejszały, natomiast palenie tytoniu zwiększało stężenie T całkowitego, wolnego i biodostępnego. Mężczyźni pozornie zdrowi mieli istotnie wyższe mediany stężeń hormonów w większości punktów czasowych niż mężczyźni pozornie nie zdrowi. Ze względu na przeciwstawne efekty palenia tytoniu i innych składników definicji, pozornie zdrowych mężczyzn porównano z niepalącymi, pozornie niezdrowymi mężczyznami. Ta pierwsza grupa miała znacząco wyższe poziomy androgenów (Wilcoxon rank-sum P-values wahały się od 0,01 do 0,0001) dla wszystkich hormonów we wszystkich wywiadach. Od 95% pozornie zdrowych mężczyzn w wieku 40, 50, 60 i 70 lat należałoby oczekiwać całkowitego T w zakresie (2,5-97,5 percentyla) odpowiednio: 8,7-31,7, 7,5-30,4, 6,8-29,8 i 5,4-28,4 nm (251-914, 216-876, 196-859, 156-818 ng/dl).
Wnioski: Wiek, stan zdrowia i styl życia wpływają na poziom androgenów i powinny być uwzględniane w obliczeniach prawidłowych zakresów referencyjnych. Proponujemy następujące progi dla poszczególnych grup wiekowych, poniżej których uznaje się, że mężczyzna ma nieprawidłowo niski poziom całkowitego T: 8,7, 7,5, 6,8 i 5,4 nm (251, 216, 196 i 156 ng/dl) odpowiednio dla mężczyzn w wieku 40, 50, 60 i 70 lat. Te wartości odcięcia odpowiadają 2,5 percentylowi w naszych danych; tak więc około 2,5% mężczyzn w wieku 40-79 lat miałoby nieprawidłowo niski poziom T w oparciu o same poziomy hormonów.