Skrótowe stwierdzenie Beccarii na temat przestępstw i kar brzmi: „Aby jakakolwiek kara nie była aktem przemocy popełnionym przez jedną osobę lub wielu przeciwko prywatnemu obywatelowi, konieczne jest, aby była ona publiczna, szybka, konieczna, minimalna możliwa w danych okolicznościach, proporcjonalna do przestępstw i ustanowiona przez prawo. W ujęciu Beccarii celem kary jest odstraszenie sprawcy od ponownego popełnienia przestępstwa i zniechęcenie innych do jego popełnienia. Surowość kary powinna być oparta przede wszystkim na szkodzie, jaką wyrządziło przestępstwo, a nie na intencji sprawcy, i nie powinna być surowsza, niż jest to konieczne do osiągnięcia efektu odstraszającego. Beccaria sprzeciwia się karze śmierci, z wyjątkiem bardzo ograniczonych okoliczności, i twierdzi, że tortury nigdy nie powinny być stosowane wobec oskarżonego, którego wina nie została oficjalnie stwierdzona. Inne omawiane sankcje to więzienie i banicja. Poszczególne rodzaje przestępstw są rozpatrywane pod kątem ich ciężkości i karalności. Uwagi do rozdziału.