Może miałeś ostatnio sprawdzany wzrok. Patrzyłeś przez okluder (czarna rzecz, która wygląda jak naprawdę słabo zrobiona maska karnawałowa) z prawym okiem patrzącym przez dziurkę. Nie byłeś w stanie czytać do dołu wykresu. Litery stawały się niewyraźne, jąkałeś się, mrużyłeś oczy i podejmowałeś ostatnie wysiłki, aby zrobić to dalej w dół mapy oczu.
Twój technik mówi do ciebie: „Spróbuj nie mrużyć oczu. Zobaczmy, czy to pomoże…”, gdy on / ona odciąga okluder od oka i upuszcza dodatkową czarną plastikową przystawkę. „Teraz trzymaj to z powrotem w górze i znajdź mały otwór, przez który będziesz mógł patrzeć.”
„Trzymaj to w ten sposób?” Pytasz trzymając to, co teraz wydaje się być solidną maską z czarnego plastiku przy twojej brwi. Przesuwasz okluder dookoła, znajdujesz otwór, przez który możesz się skupić i mówisz: „O, WOW! Mogę przeczytać to teraz, co się dzieje? Czy mogę mieć te zrobione w parę okularów?”
To jest to, co nazywamy ostrością otworkową. Zasadniczo powodujemy, że mrużysz oczy (wiem, właśnie to mówiliśmy ci, żebyś tego nie robił).
Gdy po raz pierwszy sprawdzamy twoją wizję, chcemy poznać twoją najlepszą ostrość bez mrużenia oczu. Kiedy zaczynasz mieć problemy, możemy zmniejszyć otworki w dół, aby sprawdzić, czy zmiana soczewek może pomóc.
Mówię ludziom, że to działa tak samo jak te kamery otworkowe z dzieciństwa. Wielu z nas zrobiło je z pudełek po płatkach śniadaniowych lub puszek jako dziecko. Materiały potrzebne były zamknięte pudełko (twoje oko) i maleńki otwór, przez który tylko mały promień światła może przejść. Mały otwór, który przepuszcza tylko mały promień światła, utrzymuje obraz w ostrości dłużej, gdy uderza on w tył pudełka. Dlatego też mały promień światła będzie dłużej utrzymywał ostrość obrazu, gdy dotrze do tylnej części oka. To dlatego naturalnie mrużymy oczy, gdy próbujemy coś zobaczyć. Za pomocą testu otworkowego technika informuje lekarza, czy obraz może zostać skorygowany zanim dotrze do siatkówki, poprawiając w ten sposób widzenie. Jeśli tak, to działa to jako dobry punkt odniesienia, gdzie spodziewamy się, że wylądujesz na wykresie oka po refrakcji – lub kontroli okularów.
To nie gwarantuje, że zmiana okularów będzie odpowiadała dokładnemu wynikowi badania pinhole, ale pozwala nam wiedzieć, która część oka jest dotknięta. Jeśli widzenie poprawi się po zastosowaniu pinhole, prawdopodobnie przednia część oka jest przyczyną zamazanego obrazu (rogówka lub soczewka). Jeśli wzrok nie ulega poprawie podczas badania przez pinhole, prawdopodobnie uszkodzona jest tylna część oka (szklistka lub siatkówka).
Jest to to samo zjawisko, które występuje, gdy prosimy o zdjęcie okularów i spojrzenie na duże „E”, podczas gdy my świecimy jasnym światłem w oczy. Sprawdzamy reakcję źrenic, ale w ten sposób powodujemy, że źrenice zwężają się, tworząc efekt otworka. Wtedy mówisz: „Och, „E” stało się dużo wyraźniejsze, kiedy świeciłeś tym światłem w moje oko!”
„Fantastycznie!” – mówimy. „Już poprawiamy twój wzrok, a nawet nie przepisaliśmy ci jeszcze nowej pary okularów.”