Znajdź źródła: „Fraud in the factum” – news – newspapers – books – scholar – JSTOR (September 2008) (Learn how and when to remove this template message)
Fraud in the factum to rodzaj oszustwa, w którym wprowadzenie w błąd powoduje przystąpienie do transakcji bez dokładnego uświadomienia sobie ponoszonego ryzyka, obowiązków lub zobowiązań. Może to mieć miejsce, gdy twórca lub wystawca instrumentu zbywalnego, takiego jak weksel lub czek, jest nakłaniany do podpisania instrumentu bez rozsądnej możliwości dowiedzenia się o jego oszukańczym charakterze lub istotnych warunkach. Ustalenie, czy dany czyn stanowi oszustwo in factum, zależy od rozważenia „wszystkich istotnych czynników”. Oszustwo in factum zazwyczaj unieważnia instrument zgodnie z prawem stanowym i stanowi realną obronę nawet przeciwko posiadaczowi w odpowiednim czasie.
Porównaj to z sytuacją, w której zaufany pracownik podpisuje czek bez pozwolenia. Pracodawca nadal musi honorować czek, pomimo tego, że był on fałszywym instrumentem zbywalnym. W tym przypadku, pracodawca miał rozsądną możliwość uniknięcia tego obowiązku poprzez ograniczenie dostępu do czeków.
Oszustwo w zakresie faktów jest często przeciwstawiane oszustwu w zakresie nakłaniania.
- Fraud in the factum jest prawnym środkiem obrony i ma miejsce, gdy A zawiera/podpisuje umowę, ale albo nie zdaje sobie sprawy, że ma to być umowa, albo nie rozumie charakteru/treści umowy z powodu fałszywych informacji, które B przekazał A. Na przykład, załóżmy, że Jan mówi mamie, że bierze udział w kursie analizy pisma ręcznego i w ramach pracy domowej musi przeczytać i podpisać udawany akt notarialny. Jeśli mama podpisuje akt wierząc w to, co jej powiedział, a John próbuje wyegzekwować akt, mama może powołać się na „oszustwo w faktum”.
- Oszustwo w nakłanianiu jest sprawiedliwą obroną i występuje, gdy A zawiera umowę, wiedząc, że ma to być umowa i (przynajmniej mając przybliżone pojęcie), co umowa jest o, ale powodem A podpisał / zawarł umowę było z powodu pewnych fałszywych informacji, które B dał A. Na przykład, załóżmy, że Jan mówi swojej matce, aby podpisała akt notarialny dający mu jej własność, mama początkowo odmawia, ale potem Jan fałszywie mówi jej, że bank przejmie nieruchomość, jeśli nie podpisze jej na niego. Jeśli mama podpisze akt z powodu tego oświadczenia Jana, a Jan próbuje wyegzekwować akt, mama może powołać się na „oszustwo w zachęcaniu”.