Pałac Potala

Król Srong-brtsan-sgam-po zlecił budowę pałacu w Lhasie w VII wieku. Znacznie mniejszy i mniej wyrafinowany niż jego następca o powierzchni 5 mil kwadratowych (13 km kwadratowych), został nazwany Potala („Czysta Kraina” lub „Wysokie Niebiańskie Królestwo”) z powodów, które nie są historycznie udokumentowane, chociaż góra Potala w Indiach wydaje się prawdopodobnym źródłem. Buddyści tybetańscy uznają Dalajlamę za inkarnację Awalokiteśwary (chiń. Guanyin), bodhisattwy, którego domem była góra Potala.

Pałac Srong-brtsan-sgam-po został później zniszczony, a w 1645 roku piąty Dalajlama nakazał budowę nowego zamku, który mógłby pomieścić jego rolę zarówno jako przywódcy religijnego, jak i rządowego. Lhasa została ponownie wybrana jako lokalizacja ze względu na jej znaczenie jako miejsca pielgrzymek i jej bliskość do trzech głównych klasztorów buddyjskich Sera, Bras-spungs (Drepung) i Dga’-Idan (Ganden). Nowa Potala została zbudowana na Mar-po-ri ze względu na bezpieczeństwo zapewniane przez podwyższoną pozycję; do czasu, gdy jej wykorzystanie spadło w połowie XVIII wieku, Potala była główną tybetańską fortecą wojskową.

Z ponad 1000 pomieszczeń w Potali, te uważane za najświętsze to Chogyal Drubphuk i Phakpa Lhakhang, pozostałości po oryginalnym pałacu Srong-brtsan-sgam-po; W tym drugim znajduje się święty posąg Arya Lokeshvara (Avalokiteshvara). Ponad 200.000 posągów i 10.000 ołtarzy znajduje się w świętym kompleksie. Jego wartość została uznana przez chińską komisję ds. zabytków kultury, a pałac został oszczędzony podczas rewolucji kulturalnej. W 1994 roku Potala została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Dwie inne lokalizacje-Tsuglagkhang, lub Gtsug-lag-khang (Jokhang), świątynia, jeden z najświętszych miejsc w buddyzmie tybetańskim, i Norbuglingka (Nor-bu-gling-ka; Jewel Palace), dawnej letniej rezydencji Dalaj Lama- zostały dodane do Światowego Dziedzictwa w 2000 i 2001, odpowiednio.