Zdrowi poznawczo pacjenci ze stwardnieniem zanikowym bocznym (ALS) mają uszkodzenia mózgu, które odzwierciedlają ich podtyp choroby, jak dowiedzieli się naukowcy, a pacjenci z ALS o typie bulbar-onset mają bardziej rozległe ubytki tkanki mózgowej – odkrycie, które może wyjaśnić, dlaczego pacjenci radzą sobie gorzej niż inni.
W swoim badaniu, „Relationship between Clinical Parameters and Brain Structure in Sporadic Amyotrophic Lateral Sclerosis Patients According to Onset Type: A Voxel-Based Morphometric Study”, naukowcy sugerują, że metoda stosowana do oceny uszkodzenia mózgu może być cennym narzędziem do przewidywania progresji choroby i rokowania. Praca została opublikowana w czasopiśmie PLOS ONE.
Badacze z Uniwersytetu Hanyang w Korei zrekrutowali 62 pacjentów z ALS, 48 z objawami o początku kończynowym i 14 o początku bulwarowym. (W bulbar-onset ALS, pacjenci najpierw doświadczają objawów w głowie i szyi, w tym problemy z mówieniem lub połykaniem). W badaniu wzięło udział 57 zdrowych osób.
Metoda obrazowania mózgu zwana morfometrią opartą na wokselach została użyta do pomiaru objętości różnych regionów mózgu. Zespół ocenił również wyniki pacjentów w skali ALS Functional Rating Scale-Revised (ALSFRS-R), czas trwania choroby oraz wymuszoną pojemność życiową.
Wszyscy pacjenci mieli rozległą utratę tkanki w porównaniu do kontroli, ale porównanie grup pacjentów ujawniło znaczące różnice. U pacjentów z ALS o początku kończynowym, uszkodzenia mózgu obserwowano głównie w regionach związanych z ruchem. Pacjenci z objawami Bulbara mieli bardziej rozległe uszkodzenie mózgu w regionach istoty szarej i białej, pomimo tego, że chorowali krócej. Utrata tkanki w obszarach mózgu związanych z ruchem była również bardziej rozległa u pacjentów z zespołem bulbar-onset.
W grupie pacjentów z zespołem bulbar-onset, uszkodzenia w istocie szarej były związane z punktacją ALSFRS-R, a wymuszona pojemność życiowa była związana z uszkodzeniami w głębszych strukturach mózgu.
Wyniki te potwierdzają wcześniejsze badania i obserwacje kliniczne, że pacjenci z zespołem bulbar-onset mają bardziej agresywną chorobę.
„Analiza VBM atrofii istoty szarej i białej w ALS może stanowić podstawę do przewidywania progresji ALS i rokowania,” – napisał zespół.