- Biblijny
- Rozwój dogmatyczny
- Rząd kościelny i prymat papieski
- Nauczanie Urząd
Aby zrozumieć rolę papieża dzisiaj,przeanalizujmy najpierw biblijne podstawy i historyczny rozwój posługi papieskiej. Na tej podstawie będziemy w stanie wyjaśnić rolę papieża w rządzeniu Kościołem i jego urząd nauczycielski.
Biblijne
a. Dwunastu Apostołów:
Na początku swojej publicznej działalności, Jezus Chrystus wybrał dwunastu mężczyzn na swoich Apostołów. Powierzył im misję głoszenia Królestwa Bożego i uzdrawiania (Łk 9,2). Byli oni fundamentem Jego Kościoła
Kościół jest apostolski w potrójnym sensie: został zbudowany i pozostaje na fundamencie Apostołów (Ef 2,20; Dz 21,14), świadków wybranych i posłanych przez Chrystusa. Po drugie, zachowuje i przekazuje nauczanie Apostołów i wreszcie jest nadal nauczana, uświęcana i kierowana przez Apostołów, aż do powrotu Chrystusa, przez posługę biskupów, tych, którzy zastąpili Apostołów w ich odpowiedzialności pasterskiej.
Rola Apostołów jako świadków Zmartwychwstania Jezusa i fundamentu Jego Kościoła jest wyjątkowa i nie jest przekazywana. Jezus obiecał jednak, że będzie ze swoim Kościołem aż do końca czasów (Mt 28,20). Rozprzestrzenianie Ewangelii aż do końca czasów jest misją Bożą powierzoną Kościołowi. Aby zapewnić wierne przekazywanie świadectwa apostolskiego, Apostołowie ustanowili następców. Ci następcy, czyli porządek biskupi, są stałą obecnością pasterskiej posługi Apostołów w Kościele.
b. Piotr:
Wśród Dwunastu Apostołów pierwsze miejsce zajmuje Szymon Piotr. W Nowym Testamencie, w opisie początków Kościoła, Piotr zajmuje pierwsze miejsce wśród uczniów Chrystusa. Jezus powierzył Piotrowi wyjątkową misję. W oparciu o objawienie Boga Piotrowi, Piotr ogłosił, że Jezus jest Chrystusem, Synem Boga Żywego. Następnie Jezus oświadczył, że Szymon jest Piotrem, „Skałą”, i na tej skale Jezus zbuduje swój Kościół, który zwycięży moce piekielne (Mt 16,18). Piotr otrzymał misję strzeżenia integralności i czystości wiary w Jezusa Chrystusa oraz umacniania swoich braci i sióstr w tej wierze.
Władza udzielona Piotrowi przez Jezusa znana jest jako „władza kluczy” (Mt 16,19). Rząd Kościoła, to znaczy władza odpuszczania grzechów, wydawania wyroków doktrynalnych i podejmowania decyzji dyscyplinarnych, została powierzona Apostołom w ogólności. Tylko Piotr otrzymał „władzę kluczy”. Jezus powierzył Piotrowi także specyficzną posługę duszpasterską – „paś owce moje” (J 21,15-17). Tak więc, Piotr otrzymał wyjątkową odpowiedzialność w rządzie kościelnym i w posłudze duszpasterskiej.
Rozwój dogmatyczny
a. Biskupi:
Jezus Chrystus, powołując Dwunastu, nadał im formę „kolegium”, czyli stabilnej grupy, i wybrał spośród nich Piotra na ich głowę. Tak jak Piotr i inni Apostołowie tworzą z inicjatywy Chrystusa jedno kolegium apostolskie, tak Papież, jako następca Piotra i Biskup Rzymu, oraz inni biskupi tworzą jedno kolegium biskupie. Posługa pasterska Piotra i innych Apostołów jest kontynuowana przez biskupów pod prymatem Papieża.
b. Papież:
Na mocy swej rozległej posługi, widocznej w Nowym Testamencie i zachowanej w tradycji, Piotr jest uważany za pasterza Kościoła powszechnego. Historia ukazuje, że najbardziej znamiennym przedstawicielem tej posługi Piotra wobec Kościoła Powszechnego był Biskup Rzymu, miasta, którego Kościół został założony przez Piotra i w którym pochowani są Piotr i Paweł. Papież, jako Biskup Rzymu i następca Piotra, jest widocznym i trwałym fundamentem jedności między biskupami i między wiernymi Chrystusa. Biskup Rzymu, z racji swej roli Wikariusza Chrystusa i Pasterza całego Kościoła, posiada pełną, najwyższą i powszechną władzę. Kolegium biskupów, zjednoczone z papieżem, posiada podobną władzę.
Rząd kościelny i prymat papieski
Początek Kościoła był wyjątkowym i stwórczym aktem Chrystusa. Kościół był i jest zarówno duchową, jak i widzialną społecznością, wspólnotą osób, która potrzebuje stałego przewodnictwa, aby realizować swoją misję. Dlatego Chrystus dostrzegł potrzebę, aby ktoś rządził, miał prymat nad Jego Kościołem, i dlatego powierzył tę władzę Piotrowi. Ponieważ Kościół miał trwać w czasie aż do powrotu Jezusa, ta władza czy urząd powierzony Piotrowi z konieczności przewidywał sukcesję. W istocie, od Piotra do Benedykta XV1, 265. następcy, następowała nieprzerwana sukcesja papieży.
Prymat papieża, uznanie go za pasterza powszechnego, posiadającego pełną władzę nad całym Kościołem, zachowuje jedność Kościoła, będąc znakiem jedności oraz ośrodkiem komunikacji, korekty i pomocy w misji Kościoła. Prymat Papieża jest służbą, służbą jedności.
Urząd Nauczycielski
a. Natura:
Aby utrzymać Kościół w czystości wiary przekazanej przez Apostołów, Jezus przyznał mu udział w swojej nieomylności. „Jest to dar Ducha Świętego, który chroni Kościół przed błędem, gdy Kościół uroczyście określa jakąś kwestię wiary lub moralności.
Przez nadprzyrodzony zmysł wiary Lud Boży pod przewodnictwem żywego Magisterium (urząd nauczycielski biskupów) przywiązuje się w sposób nieskazitelny do wiary apostolskiej. Urząd nauczycielski nie stoi ponad słowem Bożym, lecz mu służy.
b. Nieomylność:
Apostołowie i ich następcy, biskupi, aby wypełnić urząd nauczycielski swojej posługi pasterskiej, otrzymali dar nieomylności w sprawach wiary i moralności. Papież, jako przewodniczący kolegium biskupów, korzysta z tego daru nieomylności w wyjątkowym sensie. Jako pasterz i najwyższy nauczyciel wszystkich wiernych, któremu powierzono obowiązek utwierdzania swoich braci i sióstr w wierze, papież może ogłosić jako ostateczny punkt doktryny dotyczący wiary i moralności.
Gdy Kościół przez swoje Magisterium proponuje coś, w co należy wierzyć jako objawione przez Boga w Jezusie Chrystusie, katolik jest zobowiązany do przestrzegania tej definicji w posłuszeństwie wiary. Gdy Magisterium proponuje coś, co nie jest definicyjne, ale ma pomóc wiernym w lepszym zrozumieniu Bożego Objawienia, katolik jest zobowiązany do religijnej zgody ducha na takie nauczanie.
Rola papieża, podobnie jak Piotra, polega więc na prowadzeniu wspólnoty wiernych Chrystusa, strzeżeniu ich w prawdzie i utwierdzaniu braci w wierze możliwej w Jezusie Chrystusie.
Fr. Kevin Beach