Klasyfikacja naukowa
Nazwa zwyczajowa Pingwin Adélie Królestwo Animalia Phylum Chordata Klasa Aves Rząd Sphenisciformes Rodzina Spheniscidae Rodzaj Gatunek Pygoscelis adeliae
Szybkie fakty
Opis Średniej wielkości pingwin z klasycznym wyglądem „smoking”. Adelia ma czarną głowę, a w sezonie lęgowym pojawiają się u niego białe obwódki oczu. Pingwiny Adelie są jednym z trzech gatunków pingwinów „brush-tail” wraz z pingwinami chinstrap i gentoo. Wielkość 46 do 61 cm (18 do 24 in.) Waga 3,6 do 4,5 kg (8 do 10 lbs.) Dieta Głównie mały kryl Inkubacja 34 dni; po wykluciu rodzice wychowują pisklęta przez dodatkowe 22 dni Dojrzałość płciowa Brak danych Długość życia 15 do 20 lat Zasięg Występowanie Okołobiegunowo na i wokół kontynentu antarktycznego. Jeden z dwóch gatunków ograniczonych do Antarktydy (drugi gatunek to cesarz). Siedlisko Występuje zwykle w granicach antarktycznego płaszcza lodowego Populacja Globalna: 2,370,000 Status IUCN: brak danych
CITES: brak danych
USFWS: Brak danych
Fun Facts
Adelie budują swoje gniazda z kamieni są znane z kradzieży kamieni z gniazd rywalizujących par lęgowych.
Członkowie tego rodzaju mają krótkie, klinowate ogony, z 14 do 18 sztywnymi piórami ogonowymi. Są one znane do kołysania się z powrotem na ich pięcie i śmigać się na ziemi wykorzystując ich tail feathers.
Studia z Adélies wskazują, że używają słońca do nawigacji z lądu do morza. Dostosowują się do zmieniającego się położenia słońca na niebie w ciągu dnia.
Kolonia 5 milionów Adelii może jeść prawie 8 milionów kg (17,6 milionów funtów) kryla i małych ryb dziennie.
Badania wykazały, że pingwiny Adelie są bardzo wierne swoim miejscom gniazdowym. W jednym z badań samce Adelie były wierne terytorium z poprzedniego roku przez 99% czasu.
Więcej informacji o pingwinach można znaleźć w Penguin InfoBook.
Ekologia i ochrona
Wszystkie 18 gatunków pingwinów jest prawnie chronionych przed polowaniami i zbieraniem jaj. Traktat Antarktyczny z 1959 roku czyni nielegalnym krzywdzenie, lub w jakikolwiek sposób ingerowanie w pingwina lub jego jaja. Każdy okaz pingwina zebrany na podstawie zezwolenia musi zostać zatwierdzony przez Komitet Naukowy Badań Antarktycznych (SCAR) i zgłoszony do niego.
Bibliografia
Penguins – Third Edition. Dział Edukacji SeaWorld, 1996.
Coats, Judith. Penguins: Flightless Birds of the Southern Hemisphere. Dział Edukacji SeaWorld, 2001.