Milos Zeman, prezydent Republiki Czeskiej (od 8 marca 2013; wybrany ponownie 26 stycznia 2018)
Miloš Zeman (ur. 28 września 1944) jest trzecim i obecnym prezydentem Republiki Czeskiej, urzędującym od 8 marca 2013. Wcześniej pełnił funkcję premiera Republiki Czeskiej w latach 1998-2002. Jako lider Czeskiej Partii Socjaldemokratycznej w latach 90. przekształcił ją w jedną z głównych partii w kraju. W latach 1996-1998 był przewodniczącym Izby Poselskiej, niższej izby czeskiego parlamentu.
W styczniu 2013 roku Zeman został wybrany na prezydenta Republiki Czeskiej. Jest pierwszym bezpośrednio wybranym prezydentem w historii Czech; obaj jego poprzednicy, Václav Havel i Václav Klaus, byli wybierani przez parlament.
Wcześniejsze lata (komunistyczna Czechosłowacja)
Zeman urodził się w Kolinie; jego rodzice rozwiedli się, gdy miał dwa lata, i był wychowywany przez matkę, która była nauczycielką. Uczył się w szkole średniej w Kolinie; od 1965 r. kontynuował studia na Uniwersytecie Ekonomicznym w Pradze, które ukończył w 1969 r.
W 1968 r., podczas Praskiej Wiosny, został członkiem Komunistycznej Partii Czechosłowacji; został jednak usunięty w 1970 r., z powodu braku zgody na inwazję Układu Warszawskiego na Czechosłowację. Został zwolniony z pracy i przez ponad dziesięć lat był pracownikiem organizacji sportowej Sportpropag (1971-84). Od 1984 r. pracował w firmie Agrodat. W 1989 r. został ponownie zwolniony, tym razem z powodu krytycznego artykułu „Prognostika a přestavba” (Prognostyka i przebudowa).
Działalność od 1989 r.
W lecie 1989 r. wystąpił w Telewizji Czechosłowackiej z krytycznym komentarzem na temat niezadowalającego stanu czechosłowackiej gospodarki. Jego wypowiedź wywołała skandal. Te same opinie pomogły mu jednak dołączyć do liderów Forum Obywatelskiego kilka miesięcy później, podczas aksamitnej rewolucji.
W 1990 roku Zeman został członkiem Izby Narodów Czechosłowackiego Zgromadzenia Federalnego. W 1992 r. z powodzeniem kandydował do Izby Ludu Zgromadzenia Federalnego, już jako członek Czeskiej Partii Socjaldemokratycznej (ČSSD), do której wstąpił w tym samym roku. W 1993 roku został wybrany na przewodniczącego partii, a w następnych latach przekształcił ją w jedną z głównych partii w kraju.
Miloš Zeman i Władimir Putin w kwietniu 2002 roku
Sukces ČSSD w wyborach parlamentarnych w 1996 roku pozwolił mu zapobiec stworzeniu rządu większościowego przez jego rywala Václava Klausa i jego Obywatelską Partię Demokratyczną (ODS). Zeman został przewodniczącym Izby Poselskiej Parlamentu Republiki Czeskiej i pełnił tę funkcję do przedterminowych wyborów w 1998 r.
W 1998 r. ČSSD wygrała wybory, a Zeman został premierem własnego rządu mniejszościowego, którym kierował przez następne cztery lata.
W kwietniu 2001 r. zastąpił go na stanowisku lidera partii Vladimír Špidla. Następnie Zeman przeszedł na emeryturę i zamieszkał na wsi (region Vysočina). Jego kandydatura na prezydenta Czech nie powiodła się w wyborach prezydenckich w 2003 r. (na rzecz Václava Klausa), z powodu rozłamu w partii. Odszedł z Czeskiej Partii Socjaldemokratycznej 21 marca 2007 roku z powodu konfliktu z liderem i przewodniczącym Czeskiej Partii Socjaldemokratycznej Jiřím Paroubkiem.
W październiku 2009 roku założył nową partię, Partię Praw Obywatelskich – Zemanovci. Partia nie zdobyła mandatów w wyborach parlamentarnych w 2010 roku.
Prezydentura
Miloš Zeman ogłosił swój powrót i zamiar startu w pierwszych bezpośrednich wyborach prezydenckich w Czechach w lutym 2012 roku. Wraz z Janem Fischerem, według sondaży, był jednym z dwóch najsilniejszych kandydatów w wyborach. Zeman nieznacznie wygrał pierwszą turę wyborów i przeszedł do drugiej tury, w której zmierzył się z Karelem Schwarzenbergiem, wygrywając wyraźniejszą przewagą. Jego kadencja rozpoczęła się w marcu 2013 roku.
Poglądy osobiste
Zeman ma podobne poglądy na temat globalnego ocieplenia jak jego były przeciwnik Klaus. Według jego opinii działalność człowieka prawdopodobnie nie mogła wpłynąć na globalne ocieplenie.
W czerwcu 2011 roku Zeman, odnosząc się do islamu, powiedział „Wrogiem jest antycywilizacja rozprzestrzeniająca się od Afryki Północnej do Indonezji. Żyją w niej dwa miliardy ludzi”. Porównał muzułmanów, którzy wierzą w Koran, do antysemickich i rasistowskich nazistów. Po tych komentarzach złożono na niego skargę.
W listopadzie 2012 roku, podczas przemówienia na Uniwersytecie Ekonomicznym w Pradze, wyjaśnił niechęć, jaką żywi do Madeleine Albright, byłej sekretarz stanu USA. Zeman stwierdził, że Albright obiecała, iż podczas bombardowania Serbii przez NATO w 1999 roku nie będzie bombardowań ludności cywilnej. „I Madeleine Albright złożyła obietnicę, a Madeleine Albright jej nie dotrzymała. Od tego czasu jej nie lubię.”
Zeman powiedział, że nie pozwoli Czechom wysłać żadnego ambasadora do Kosowa. Wyraził sprzeciw wobec uznania Kosowa za państwo i uważa je za reżim terrorystyczny finansowany przez mafię narkotykową. Sam siebie określa jako „tolerancyjnego ateistę”. W 1993 roku poślubił swoją asystentkę Ivanę Bednarčíkovą (ur. 29 kwietnia 1965). Z pierwszego małżeństwa ma dorosłego syna Davida. Jego córka z drugiego małżeństwa, Kateřina Zemanová (ur. 1 stycznia 1994), była jedną z najbardziej widocznych twarzy w prezydenckim sztabie wyborczym Zemana. W powyborczym przemówieniu Zeman nieoficjalnie poprosił ją, by została jego „nieformalną pierwszą damą”, ponieważ jego żona jest podobno nieśmiała i nie lubi uwagi mediów.
Źródło: http://en.wikipedia.org/wiki/Milo%C5%A1_Zeman
Vaclav Klaus, były prezydent Republiki Czeskiej
Vaclav Klaus, prezydent Republiki Czeskiej
Vaclav Klaus urodził się w dzielnicy Vinohrady w Pradze 19 czerwca 1941 roku. Dzieciństwo i młodość spędził w okolicach placu Tylovo namesti.
Wykształcenie wyższe zdobył na Uniwersytecie Ekonomicznym w Pradze (kierunek ekonomika handlu zagranicznego, dyplom w 1963 r.), a ekonomia stała się jego specjalnością na całe życie. Wykorzystał względną liberalizację w ówczesnej Czechosłowacji, aby studiować we Włoszech (1966) i w USA (1969). Jako pracownik naukowy Instytutu Ekonomii Czeskiej Akademii Nauk ukończył podyplomowe studia naukowe i w 1968 r. uzyskał tytuł app. W 1970 r. został zmuszony do porzucenia kariery naukowej z powodów politycznych i wyjechał na wiele lat do pracy w Czechosłowackim Banku Państwowym. W 1987 r. powrócił z banku do pracy naukowej w Instytucie Prognoz Czeskiej Akademii Nauk pod koniec 1987 r..
Bezzwłocznie po wydarzeniach 17 listopada 1989 r. wszedł do polityki, ale nie stracił kontaktu ze światem nauk ekonomicznych. Nadal prowadził wykłady i okazjonalnie publikował, a w 1991 r. został zaangażowany jako wykładowca ekonomii na Uniwersytecie Karola. W 1995 r. został mianowany profesorem finansów na Uniwersytecie Ekonomicznym w Pradze.
Karierę polityczną rozpoczął w grudniu 1989 r., kiedy został federalnym ministrem finansów. Następnie w październiku 1991 r. został mianowany wiceprzewodniczącym rządu Czechosłowackiej Republiki Federalnej. Pod koniec 1990 r. został przewodniczącym najsilniejszego wówczas ugrupowania politycznego – Forum Obywatelskiego. Po jego upadku w kwietniu 1991 r. był współzałożycielem Obywatelskiej Partii Demokratycznej, której przewodniczącym był od początku jej istnienia do grudnia 2002 r. Z tą partią wygrał wybory parlamentarne. W czerwcu 1992 r. wygrał z tą partią wybory parlamentarne i został premierem Republiki Czeskiej. W tej roli współuczestniczył w „aksamitnym rozwodzie” Federacji Czechosłowackiej i powstaniu niepodległej Republiki Czeskiej. W 1996 r. z powodzeniem obronił stanowisko premiera w wyborach do Izby Poselskiej. Po upadku koalicji rządzącej złożył w listopadzie 1997 r. rezygnację. Po przymusowych wyborach powszechnych w 1998 roku został na czteroletnią kadencję przewodniczącym Izby Poselskiej czeskiego parlamentu.
28 lutego 2003 roku został wybrany na prezydenta Republiki Czeskiej. 15 lutego 2008 roku został wybrany na prezydenta Republiki Czeskiej.
Vaclav Klaus jest żonaty z ekonomistką Livią Klausovą, ma dwóch synów i pięcioro wnucząt. Jego syn Vaclav jest dyrektorem prywatnego gimnazjum w Pradze, a syn Jan pracuje jako analityk finansowy.
Przez wiele lat w młodości Vaclav Klaus był czołowym sportowcem, grał w koszykówkę i siatkówkę, lubi też jeździć na nartach i grać w tenisa. W wolnych chwilach lubi czytać literaturę piękną i słuchać muzyki, zwłaszcza jazzu.
Opublikował ponad 20 książek o tematyce społecznej, politycznej i ekonomicznej, jest laureatem wielu międzynarodowych nagród i doktoratów honoris causa uniwersytetów na całym świecie.
W ciągu ostatnich lat wydał wiele książek o tematyce społecznej, politycznej i ekonomicznej.