DISCUSSION
Nephroptosis jest dość rzadkim schorzeniem, a liczba rozpoznań radiologicznych przewyższa liczbę chorych z objawami, które można przypisać temu schorzeniu. W wielu badaniach szacuje się, że blisko 20% kobiet ma nefroptozę ujawnioną w rutynowym badaniu dożylnym, ale znacznie mniej (10-20%) zgłasza się z objawami, które można przypisać temu schorzeniu.
Bezobjawowa nefroptoza częściej występuje u kobiet, stosunek liczby kobiet do liczby mężczyzn wynosi 5-10:1. Ponadto, częściej występuje po stronie prawej (70% przypadków). Co ciekawe, prawie 64% pacjentów z dysplazją włóknisto-mięśniową tętnicy nerkowej ma również ipsilateralną nefroptozę. W opisywanym przypadku mężczyzna zgłosił się z bólem w nadbrzuszu. Patient underwent 99mTc DTPA renogram performed in usual supine position, which revealed normal morphology and parenchymal functioning and drainage of both the kidneys .
Baseline renogram supine position, GFR estimation Left Kidney 60.mL/ min, Right Kidney 58.9mL/min
DTPA renogram erect position, GFR estimation Left Kidney – 62.9mL/ min, Right Kidney – 46.1mL/min.
Nephrologist strongly suspected it to be a case of nephroptosis and asked for Tc99m-DTPA renogram in prone position. Renogram Tc99m-DTPA ujawnił prawidłową morfologię i funkcjonowanie lewej nerki z prawidłowym klirensem i niżej położoną malrotowaną prawą nerkę z łagodnie zmniejszoną funkcją miąższową i nieutrudniającym drenażem .3]. W porównaniu z wyjściowym renogramem nadłonowym obserwuje się obniżenie GFR nerki prawej. This patient benefits from nephropexy.
DTPA remogram parenchymal phase – malrotated & lowerly placed Right Kidney
Stanie lub siedzenie może prowokować spadek ciśnienia krwi i omdlenia, co wymusza utrzymanie pozycji leżącej. Według Braascha i wsp. wpływ zmian posturalnych na czynność nerek określono u 13 pacjentów z nefroptozą i u pięciu osób zdrowych, mierząc GFR w pozycji wyprostowanej i supinacyjnej. Wyniki wskazują, że GFR był obniżony w pozycji wyprostowanej u 10 z 13 pacjentów z jednostronną lub obustronną nefroptozą, podczas gdy GFR był podwyższony w pozycji wyprostowanej u czterech z pięciu pacjentów bez choroby nerek.
Zazwyczaj rozpoznanie podejrzewa się na podstawie objawów występujących u pacjenta, a potwierdza za pomocą IVU, uzyskanego na filmach w pozycji wyprostowanej i na wznak. Jednak IVU jest przydatne w diagnostyce anatomicznej i drenażu nerki ptotycznej. W ostatnim czasie skanowanie nerek z użyciem Tc99m-Glucoheptonate (GHA), Mercaptoacetyltriglycine (MAG)3 i DTPA pozwala nie tylko na ustalenie rozpoznania, funkcji, drenażu, ale także pomaga w nefropeksji w przypadkach zmniejszenia nerkowego przepływu krwi, wskaźnika filtracji kłębuszkowej i utrudnionego odpływu oraz w przypadkach objawowych.
Leczenie jest chirurgiczne (nefropeksja – oderwanie nerki do jej anatomicznego położenia) w celu stabilizacji nerki, jednak operacja nie jest zalecana u pacjentów bezobjawowych. Naprawa chirurgiczna jest korzystna u niektórych objawowych pacjentów z niedrożnością układu zbiorczego lub nerkowego przepływu krwi spowodowaną udokumentowaną ptozą nerkową. W 1993 roku Urban i wsp. z Washington University przeprowadzili z powodzeniem pierwszą laparoskopową nefropeksję. Następnie McDougall i wsp. (2000) uznali laparoskopową nefropeksję za skuteczną metodę leczenia nefroptozy, wykazując poprawę w zakresie dolegliwości bólowych w badaniu długoterminowym. Laparoskopowa nefropeksja stała się ostatnio dostępna dla wybranych objawowych pacjentów.