W Stanach Zjednoczonych termin „podatek bezpośredni” nabrał szczególnego znaczenia w prawie konstytucyjnym: podatek bezpośredni to podatek od majątku „ze względu na jego własność” (taki jak zwykły podatek od nieruchomości nałożony na osobę będącą właścicielem nieruchomości na dzień 1 stycznia każdego roku), jak również podatek kapitacyjny („podatek na głowę”). Podatki dochodowe od dochodów z usług osobistych, takich jak płace, są w tym sensie podatkami pośrednimi. United States Court of Appeals for the District of Columbia Circuit stwierdził: „Tylko trzy podatki są zdecydowanie znane jako bezpośrednie: (1) podatek kapitacyjny , (2) podatek od nieruchomości oraz (3) podatek od majątku osobistego.” W sprawie National Federation of Independent Business przeciwko Sebelius, Sąd Najwyższy orzekł, że kara nałożona bezpośrednio na osoby fizyczne za nieposiadanie ubezpieczenia zdrowotnego, choć jest podatkiem w rozumieniu konstytucyjnym, nie jest podatkiem bezpośrednim. Sąd uzasadnił, że podatek ten nie jest kapitacją, ponieważ nie każdy będzie musiał go zapłacić, nie jest też podatkiem majątkowym. W Stanach Zjednoczonych, Artykuł I, Sekcja 2, Klauzula 3 Konstytucji wymaga, aby podatki bezpośrednie nakładane przez rząd krajowy były rozdzielane pomiędzy stany na podstawie liczby ludności. Po orzeczeniu w sprawie Pollock z 1895 roku (zasadniczo, że podatki od dochodu z nieruchomości powinny być traktowane jako podatki bezpośrednie), przepis ten utrudniał Kongresowi nałożenie krajowego podatku dochodowego, który miał zastosowanie do wszystkich form dochodu, aż do momentu ratyfikacji Szesnastej Poprawki w 1913 roku. Po Szesnastej Poprawce, federalne podatki dochodowe podlegają zasadzie jednolitości, ale nie zasadzie podziału.
W kontekście podatków dochodowych od wynagrodzeń i innych form wynagrodzenia za usługi osobiste, zob. np. United States v. Connor, 898 F.2d 942, 90-1 U.S. Tax Cas. (CCH) paragr. 50.166 (3d Cir. 1990) (wyrok skazujący za uchylanie się od płacenia podatków na mocy 26 U.S.C. § 7201 potwierdzony przez Sąd Apelacyjny Stanów Zjednoczonych dla Trzeciego Okręgu; argument podatnika, że z powodu Szesnastej Poprawki, płace nie podlegają opodatkowaniu, został odrzucony przez Sąd; argument podatnika, że podatek dochodowy od wynagrodzeń musi być podzielony według populacji, również został odrzucony); Perkins przeciwko Komisarzowi, 746 F.2d 1187, 84-2 U.S. Tax Cas. (CCH) paragr. 9898 (6. Cir. 1984) (26 U.S.C. § 61 orzeczony przez Sąd Apelacyjny Stanów Zjednoczonych dla Szóstego Okręgu, aby być „w pełnej zgodności z uprawnieniami Kongresu na mocy Szesnastej Poprawki do Konstytucji do nakładania podatków od dochodu bez podziału na stany”; argument podatnika, że wynagrodzenie za pracę nie podlega opodatkowaniu został odrzucony przez Sąd i uznany za niepoważny).