BudowaEdit
W 1787 roku architekt Jean-Rodolphe Perronet otrzymał zlecenie na budowę tego nowego mostu. Był on planowany od 1755 roku, kiedy rozpoczęto budowę „place Louis XV” (obecnie „place de la Concorde”), aby zastąpić prom, który przekraczał rzekę w tym miejscu. Budowa trwała w samym środku zamętu Rewolucji Francuskiej, wykorzystując do jej budowy kamienie o wymiarach pobranych ze zburzonej Bastylii (zdobytej siłą 14 lipca 1789 r.). Został ukończony w 1791 r.
XIX wiekEdit
W 1810 r. Napoleon umieścił wzdłuż boków mostu posągi ośmiu francuskich generałów poległych w bitwie podczas kampanii Pierwszego Cesarstwa Francuskiego. Podczas Restauracji Burbońskiej zostały one zastąpione dwunastoma monumentalnymi marmurowymi posągami, w tym czterech „grands ministres” (Suger, Sully, Richelieu, Colbert), czterech królewskich generałów (Du Guesclin, Bayard, Condé, Turenne) i czterech marynarzy (Duguay-Trouin, Duquesne, Suffren, Tourville). Jednak ta kolekcja posągów okazała się zbyt ciężka dla mostu, a Ludwik Filip I kazał je usunąć i przenieść do Wersalu.
20-21 wiekEdycja
Ruch na moście stał się bardzo zatłoczony i most musiał zostać poszerzony po obu stronach w latach 1930-1932, podwajając szerokość oryginalnego mostu. Inżynierowie Deval i Malet zadbali jednak o zachowanie neoklasycznej architektury oryginału. Po raz ostatni został on odnowiony w 1983 roku. Dziś na tym moście odbywa się większość ruchu drogowego w Paryżu (z wyjątkiem ruchu na Boulevard Périphérique).