Post to znany okres czterdziestu sześciu dni, rozpoczynający się od Środy Popielcowej aż do wigilii Niedzieli Wielkanocnej, podczas którego niektóre kościoły chrześcijańskie stosują post i pokutę za czterdzieści dni, które Jezus spędził na pustyni. Jest to okres poprzedzający dni Paschy, które symbolizują różne fragmenty Biblii, nie tylko rekolekcje Jezusa, ale także rekolekcje Mojżesza na pustyni. Jest to również ciągłe przypomnienie biblijnego potopu, ale także czterdziestu lat, które naród żydowski wędrował po pustyni, zanim dotarł do ziemi obiecanej.
Kościół chrześcijański wymienia Wielki Post jako czas prawdziwej pokuty i ekshumacji win, stąd pokuty. Wielu wiernych korzysta z tej uroczystości, aby zbliżyć się do Boga i Jezusa Chrystusa. Zarówno abstynencja (nie jedzenie czerwonego mięsa) jak i post są zwyczajami w tych dniach, zwyczaje te zostały zasiane od IV wieku jako proces odnowy w chrześcijaństwie i były nauczane przez lata aż do dziś, mając wielki rozkwit w krajach zachodnich.
Spowiedź i modlitwa są również wpływową częścią w tym czasie. W pierwszych latach tej praktyki (Wielki Post) czas jej trwania był nieokreślony, więc czasami składała się z długich tygodni, a innym razem trwała tylko kilka dni. Obecnie trwa on 6 pełnych tygodni przed Niedzielą Wielkanocną, aby pokuta 40 dni nie kolidowała ze sobą. Ostatni tydzień Wielkiego Postu znany jest jako Wielki Tydzień, w którym częścią ceremonii jest pokuta za grzechy. W niektórych regionach zwyczajem jest noszenie purpury, chodzenie bez butów i noszenie krzyża na wzór Jezusa Chrystusa w jego ostatnich godzinach życia jako reprezentacji oczyszczenia i oczyszczenia.