Obywatele Korei Południowej są zobowiązani do rejestracji w celu uzyskania południowokoreańskich dowodów tożsamości, uprawnieni do posiadania paszportów Republiki Korei i zdolni do głosowania we wszystkich wyborach na szczeblu krajowym i lokalnym. Podwójni obywatele mają zakaz sprawowania jakichkolwiek urzędów, które wymagają od nich wykonywania oficjalnych obowiązków państwowych. Wszyscy obywatele płci męskiej w wieku od 18 do 35 lat są zobowiązani do odbycia co najmniej dwuletniej służby wojskowej. Podczas podróży zagranicznych Koreańczycy z Południa mogą wjechać do 189 krajów i terytoriów bez wizy, począwszy od 2020 r.
Koreańczycy z PółnocyEdit
Praktycznie wszyscy obywatele Korei Północnej są uważani za obywateli Korei Południowej przez urodzenie, ze względu na ciągłe roszczenia ROK nad obszarami kontrolowanymi przez Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną (KRLD). Po dotarciu do południowokoreańskiej placówki dyplomatycznej uciekinierzy z Korei Północnej są poddawani weryfikacji pod kątem ich pochodzenia i narodowości. Jeżeli okaże się, że są obywatelami Republiki Korei, mają prawo do przesiedlenia do Korei Południowej i po przyjeździe otrzymają wsparcie finansowe, medyczne, w zakresie zatrudnienia i edukacji, a także inne ukierunkowane świadczenia socjalne. Mężczyźni z Korei Północnej są zwolnieni z poboru do wojska.
Jednakże rząd południowokoreański nie uznaje następujących grup obywateli KRLD za posiadających obywatelstwo ROK: naturalizowani obywatele KRLD, którzy nie są etnicznie Koreańczykami, Koreańczycy z Północy, którzy dobrowolnie przyjęli obce obywatelstwo, oraz Koreańczycy z Północy, którzy mogą udowodnić swoje pochodzenie jedynie poprzez pochodzenie od matki sprzed 1998 roku. Osobom z pierwszych dwóch grup odmawia się wszelkich form ochrony, natomiast osoby z ostatniej kategorii mogą zostać przesiedlone do Korei Południowej na zasadzie uznaniowej.
Overseas KoreansEdit
Rząd Korei Południowej kategoryzuje obywateli ROK i etnicznych Koreańczyków niebędących obywatelami mieszkających za granicą na kilka grup w oparciu o ich status emigracyjny i domicyl rodzicielski. Termin „Koreańczycy zamorscy” obejmuje zarówno obywateli Korei Południowej posiadających stałe miejsce zamieszkania w innym kraju, jak i etnicznych Koreańczyków, którzy wcześniej posiadali obywatelstwo ROK, oraz ich potomków.
W grupie obywateli Korei Południowej mieszkających za granicą znajdują się „obywatele południowokoreańscy drugiego pokolenia”, którzy są zdefiniowani w ustawodawstwie jako obywatele ROK, którzy osiedlili się za granicą w młodym wieku lub urodzili się za granicą, mieszkali poza Koreą Południową do 18 roku życia i których rodzice również mieszkają na stałe za granicą. Termin „drugie pokolenie” w tym kontekście nie jest związany z pokoleniami imigrantów i może być stosowany do opisu obywateli Korei Południowej, których rodziny mieszkają za granicą od wielu pokoleń. Obywatele tej klasy, którzy zgłosili swój status emigracyjny w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, mogą na czas nieokreślony odroczyć pobór do wojska, ale będą zobowiązani do wypełnienia obowiązku służby wojskowej po powrocie na stałe do Korei Południowej.
Poprzedni obywatele Republiki Korei i ich potomkowie mają uprzywilejowany status, gdy mieszkają w Korei Południowej. Osoby te mają ułatwione pozwolenie na pracę, dostęp do państwowego systemu opieki zdrowotnej oraz prawa równe obywatelom w zakresie zakupu nieruchomości i transakcji finansowych.
Koreańczycy Zainichi w JaponiiEdit
Koreańczycy Zainichi to etniczni Koreańczycy mieszkający w Japonii, którzy wywodzą swój rodowód od migrantów, którzy osiedlili się tam na stałe przed II wojną światową. Kiedy Korea była japońską kolonią, Koreańczycy byli uważani za japońskich poddanych, ale ten status został uchylony przez Traktat z San Francisco w 1952 roku. Po normalizacji stosunków między Japonią a Koreą Południową w 1965 roku, rząd japoński przyznał stały pobyt obywatelom Zainichi ROK. Koreańscy rezydenci, którzy wcześniej byli politycznie sprzymierzeni z KRLD, zmienili swoją lojalność na RKKA, aby mogli uzyskać obywatelstwo południowokoreańskie, a następnie ubiegać się o stały pobyt w Japonii. Mieszkańcy popierający Koreę Północną otrzymali prawo stałego pobytu w 1982 roku. Obie grupy zostały przeklasyfikowane w 1991 roku na specjalnych stałych rezydentów (SPR), co dało Zainichi niemal całkowitą ochronę przed deportacją (z wyjątkiem najcięższych przypadków nielegalnej działalności) i rozszerzyło ich możliwości zatrudnienia. Status SPR jest specyficzny dla tej klasy osób o korzeniach z czasów kolonialnych; nowsi imigranci z Korei Południowej w Japonii nie mogą ubiegać się o ten rodzaj pobytu.
Zainichi związani z KRLD lub niezaangażowani w żadne sojusze nie roszczą sobie aktywnie prawa do obywatelstwa RK i są traktowani przez rząd japoński jak bezpaństwowcy, posiadający jako alternatywę unikalne oznaczenie Chōsen-seki. Chociaż uważa się, że posiadają już obywatelstwo ROK, odmowa skorzystania z tego statusu ogranicza ich możliwość podróżowania do Korei Południowej. Chōsen-seki mogą ubiegać się o pozwolenie na wjazd do Republiki Korei na podstawie zaświadczeń o podróży, które są wydawane przez południowokoreańskie placówki dyplomatyczne według ich uznania, ale od 2009 r. coraz trudniej je uzyskać.