Przegląd ten rozważa, czy probiotyki są skutecznymi środkami w leczeniu i/lub zapobieganiu waginozy bakteryjnej (BV). Wydaje się, że istnieje związek pomiędzy brakiem lub niskim stężeniem bakterii lactobacillus w pochwie a rozwojem BV. W wielu badaniach sugerowano, że obecność lactobacillus produkujących H2O2 może chronić przed BV, chociaż niektóre badania nie potwierdzają tej hipotezy. Badania in vitro sugerują, że pewne specyficzne szczepy bakterii lactobacillus są w stanie hamować przyleganie Gardnerella vaginalis do nabłonka pochwy i/lub wytwarzać H2O2, kwas mlekowy i/lub bakteriocyny, które hamują wzrost bakterii wywołujących BV. Badania kliniczne wykazały, że dopochwowe podawanie Lactobacillus acidophilus przez 6-12 dni lub doustne podawanie L. acidophilus lub Lactobacillus rhamnosus GR-1 i Lactobacillus fermentum RC-14 przez 2 miesiące, prowadziło do wyleczenia BV (definiowanego jako wynik pozytywny 0-1 wg kryteriów Amsela), i/lub zmniejszało liczbę nawrotów BV, i/lub powodowało wzrost laktobakterii w pochwie i przywrócenie prawidłowej mikrobioty pochwy, istotnie częściej niż placebo, kwas octowy lub brak leczenia. W kilku badaniach nie stwierdzono jednak istotnej różnicy w częstości wyleczenia BV i w liczbie bakterii mlekowych w pochwie po dopochwowym podaniu lactobacillusów w porównaniu z placebo lub estrogenem. Tak więc, chociaż dostępne wyniki dotyczące skuteczności podawania lactobacillusów w leczeniu BV są w większości pozytywne, nie można jeszcze ostatecznie stwierdzić, że probiotyki są przydatne w tym celu.