Przewlekła pseudo niedrożność jelit jest leczona poprzez leczenie choroby podstawowej.
Nie ma lekarstwa na pierwotną przewlekłą pseudo niedrożność jelit. Ważne jest, aby utrzymać odżywianie i nawodnienie oraz łagodzić ból. Próbowano stosować leki, które zwiększają siłę napędową jelit, a także różne rodzaje zabiegów chirurgicznych.
Leczenie medyczneEdit
Prukalopryd, pirydostygmina, metoklopramid, cyzapryd i erytromycyna mogą być stosowane, ale nie wykazano ich dużej skuteczności. W takich przypadkach leczenie ukierunkowane jest na opanowanie powikłań. Linaklotyd jest nowym lekiem, który został dopuszczony do obrotu przez Food and Drug Administration w sierpniu 2012 roku i wygląda obiecująco w leczeniu przewlekłej rzekomej niedrożności jelit, gastroparezy i inertia coli.
Zastój jelitowy, który może prowadzić do przerostu bakterii, a następnie biegunki lub zaburzeń wchłaniania, leczy się antybiotykami.
Niedobory żywieniowe leczy się poprzez zachęcanie pacjentów do unikania pokarmów o wysokiej zawartości tłuszczu i błonnika, które są trudniejsze do strawienia i zwiększają rozdęcie brzucha i dyskomfort, oraz spożywania małych, częstych posiłków (5-6 dziennie), koncentrując się na płynach i miękkich pokarmach. Zmniejszenie spożycia słabo wchłanianych alkoholi cukrowych może przynieść korzyści. Zalecane jest skierowanie do akredytowanego dietetyka. Jeśli zmiany w diecie nie są skuteczne w zaspokojeniu potrzeb żywieniowych i powstrzymaniu utraty wagi, stosuje się żywienie dojelitowe. Wielu pacjentów ostatecznie wymaga żywienia pozajelitowego.
Totalne żywienie pozajelitowe (total parenteral nutrition, TPN) jest formą długotrwałego leczenia żywieniowego niezbędnego u pacjentów z ciężką pseudoobstrukcją. Po okresie braku poprawy funkcji jelit lub motoryki zostanie podjęta decyzja o rozpoczęciu TPN i przeprowadzona procedura chirurgiczna w celu dodania długoterminowej, bardziej stałej kroplówki do podawania TPN. Rodzaje cewników dożylnych, które zostaną założone to linia PICC lub linia centralna, która obejmuje linie Mediports, Broviac lub Hickman, w zależności od tego, jak długo zdaniem lekarzy pacjent będzie wymagał TPN. Pacjenci, którzy zostaną uznani za uzależnionych od TPN, będą wymagali stałych badań kontrolnych w celu monitorowania prawidłowego działania cewnika, sprawdzenia poziomu enzymów wątrobowych oraz poszukiwania oznak infekcji krwi, ponieważ zablokowanie cewnika, uszkodzenie wątroby i infekcje cewników są głównymi powikłaniami związanymi z długotrwałym stosowaniem TPN i mogą prowadzić do sepsy i/lub dodatkowych operacji, jeśli nie są odpowiednio monitorowane. Podawanie TPN odbywa się w ciągu kilku godzin lub przez cały dzień i jest mieszanką wszystkich witamin, minerałów i kalorii podobnych do tych, które pacjent spożywa codziennie doustnie, jak również innych specyficznych potrzeb żywieniowych pacjenta w danym momencie. Format TPN jest zazwyczaj zmieniany w zależności od utraty/zysku wagi i wyników badań krwi, i jest specjalnie opracowany, aby zaspokoić indywidualne potrzeby każdego pacjenta.
Użycie oktreotydu zostało opisane.
Kannabina od dawna jest znana z ograniczania lub zapobiegania nudnościom i wymiotom z różnych przyczyn. Doprowadziło to do szeroko zakrojonych badań, które ujawniły ważną rolę kannabinoidów i ich receptorów w regulacji nudności i wymiotów. Wraz z odkryciem układu endokannabinoidowego odkryto nowe sposoby regulacji nudności i wymiotów, które obejmują produkcję endogennych kannabinoidów działających centralnie. Roślina, jaką są konopie indyjskie, jest stosowana w klinice od wieków i znana jest z korzystnego działania w różnych chorobach przewodu pokarmowego, takich jak wymioty, biegunka, nieswoiste zapalenia jelit i bóle jelitowe. Ponadto, modulacja endogennego układu kannabinoidowego w przewodzie pokarmowym może stanowić użyteczny cel terapeutyczny w zaburzeniach żołądkowo-jelitowych. Podczas gdy niektóre zaburzenia żołądkowo-jelitowe mogą być kontrolowane przez dietę i leki farmaceutyczne, inne są słabo moderowane przez konwencjonalne metody leczenia. Objawy zaburzeń żołądkowo-jelitowych często obejmują skurcze, ból brzucha, zapalenie wyściółki jelita grubego i/lub cienkiego, przewlekłą biegunkę, krwawienie z odbytu i utratę wagi. Pacjenci z tymi zaburzeniami często zgłaszają stosowanie konopi w celach terapeutycznych.
W badaniu przeprowadzonym na zwierzętach w 2012 r. wykazano, że kannabichromen normalizuje hipermobilność przewodu pokarmowego bez skracania czasu tranzytu. W badaniu zauważono, że wynik ten ma potencjalne znaczenie kliniczne, ponieważ jedyne dostępne leki na zaburzenia motoryki jelit są często związane z zaparciami.
ProceduryEdit
Dekompresja jelitowa poprzez umieszczenie rurki w małej stomii może być również stosowana w celu zmniejszenia dystensji i ciśnienia w jelitach. Stomia może być gastrostomią, jejunostomią, ileostomią lub cekostomią i może być również wykorzystywana do karmienia, w przypadku gastrostomii i jejunostomii, lub płukania jelit.
Kolostomia lub ileostomia mogą ominąć dotknięte chorobą części, jeśli znajdują się one dystalnie od stomii. Na przykład, jeśli dotknięta jest tylko okrężnica duża, pomocna może być ileostomia. Każda z tych stomii jest zazwyczaj umieszczana na wysokości lub kilka centymetrów poniżej pępka pacjenta, zgodnie z zaleceniami lekarza, na podstawie dotkniętego obszaru jelit, jak również obaw dotyczących komfortu pacjenta i przyszłego wzrostu fizycznego dzieci.
Całkowite usunięcie okrężnicy, zwane kolektomią lub resekcją dotkniętych części okrężnicy może być konieczne, jeśli część jelita obumrze (na przykład toksyczne megacolon), lub jeśli istnieje lokalny obszar dysmotility.
Próbowano stymulatorów żołądka i okrężnicy. Są to paski umieszczone wzdłuż okrężnicy lub żołądka, które tworzą wyładowanie elektryczne mające powodować kontrolowane skurcze mięśni.
Potencjalnym rozwiązaniem, choć radykalnym, jest przeszczep wielonarządowy. Operacja polegała na przeszczepieniu trzustki, żołądka, dwunastnicy, jelita cienkiego oraz wątroby i została przeprowadzona przez doktora Kareema Abu-Elmagd na Gretchen Miller.
.