Równanie Drake’a, zwane też równaniem Green Bank’a, równanie, które rzekomo ma określać liczbę N technicznie zaawansowanych cywilizacji w Galaktyce Drogi Mlecznej jako funkcję innych czynników astronomicznych, biologicznych i psychologicznych. Sformułowane w dużej mierze przez amerykańskiego astrofizyka Franka Drake’a, zostało po raz pierwszy omówione w 1961 roku na konferencji poświęconej „poszukiwaniu pozaziemskiej inteligencji” (SETI), która odbyła się w National Radio Astronomy Observatory w Green Bank, W.Va. Równanie stanowiN = R*fpneflfifcL.
Współczynnik R* to średnie tempo powstawania gwiazd w Galaktyce; fp ułamek gwiazd z układami planetarnymi; ne liczba planet w takich układach, które są ekologicznie odpowiednie do powstania życia; fl ułamek takich planet, na których faktycznie rozwija się życie; fi ułamek takich planet, na których życie ewoluuje do inteligentnej formy; fc ułamek takich światów, na których inteligentna forma życia wynajduje zaawansowaną technologię zdolną przynajmniej do międzygwiezdnej komunikacji radiowej; oraz L, średni czas życia takich zaawansowanych cywilizacji. Liczby te są słabo znane, a niepewność rośnie stopniowo z każdym czynnikiem po prawej stronie równania. Powszechnie przytaczane, ale w najlepszym razie niejasno znane wartości tych czynników to: R* = 10/r, fp = 0,5, ne = 2, fl = 1, fi fc = 0,01, a zatem N = L/10. Jeśli zatem cywilizacje niszczą się w ciągu dekady od osiągnięcia zdolności radioastronomicznych, co jest wyznacznikiem zaawansowanej cywilizacji, to N = l, a w Galaktyce nie ma żadnych innych inteligentnych form życia, z którymi mogliby się porozumiewać badacze naziemni. Jeśli natomiast założyć, że jeden procent cywilizacji nauczy się żyć z technologią masowej zagłady i z samymi sobą, to N = 1 000 000, a najbliższa zaawansowana cywilizacja byłaby oddalona średnio o kilkaset lat świetlnych.
.