Reakcje niepożądane jodowanych środków kontrastowych

Reakcje niepożądane jodowanych środków kontrastowych, popularnie, ale błędnie nazywane alergią na kontrast (patrz terminologia poniżej), są nieczęstą grupą objawów i oznak, o różnym stopniu nasilenia, które mogą wystąpić po podaniu tych leków.

Reakcje typu anafilaktycznego na jodowane środki kontrastowe są rzadkie, stanowią 0,6% przypadków, a tylko 0,04% uważa się za agresywne. Prawie wszystkie reakcje na kontrast zagrażające życiu występują w ciągu 20 minut od podania dożylnego 3.

Od czasu ich odkrycia we wczesnych latach radiologii, jodowane środki kontrastowe ewoluowały i stawały się coraz bezpieczniejsze. W niniejszym artykule dokonano przeglądu działań niepożądanych związanych z zastosowaniem niejonowych niskoosmolarnych środków kontrastowych, które stanowią obecnie najnowocześniejszą opcję w radiologii. Wiadomo, że środki te są bezpieczniejsze niż starsze wysokosmolarne lub jonowe środki kontrastowe.

Terminologia

Mimo, że reakcje te są powszechnie nazywane alergią na kontrast lub reakcjami alergicznymi, użycie słowa alergia nie jest pomocne, ponieważ większość z nich nie jest reakcją immunologiczną, a zatem nie jest prawdziwą reakcją alergiczną. W rzeczywistości w większości przypadków nigdy nie przeprowadza się prawdziwych testów alergicznych. Dlatego lepiej jest określać te działania niepożądane jako reakcje nadwrażliwości na środki kontrastowe 6.

Droga podania

Reakcje niepożądane na środki kontrastowe najczęściej występują po wewnątrznaczyniowym (dotętniczym/dożylnym) podaniu środków kontrastowych.

Jednakże inne drogi podania środków kontrastowych mogą również rzadko powodować nadwrażliwość. Od wielu lat wiadomo, że po spożyciu środka kontrastowego może dojść do wchłonięcia jego niewielkich ilości z jelita, nawet jeśli nie jest ono chore. Obecnie uważa się, że niewielkie ilości mogą być wchłaniane przez każdą błonę śluzową i dlatego radiologiczne badanie kontrastowe każdej jamy ciała może powodować reakcję niepożądaną.

Zgłaszano to po ekspozycji podczas większości procedur fluoroskopowych, w tym lewatyw, histerosalpingografii, sialografii, artrogramów i badań dróg nerkowych 7.

Ryzyko

Zwiększone ryzyko wystąpienia niepożądanej reakcji na kontrast może być zidentyfikowane i ocenione poprzez zastosowanie instytucjonalnych formularzy i wywiadów przed badaniem:

  • historia wcześniejszej reakcji na jodowane środki kontrastowe
    • należy uzyskać szczegółowe informacje na temat wcześniejszej reakcji i podać alternatywne rozwiązania (np.badanie bez kontrastu, USG, MRI) mogą być rozważone
    • około 200x zwiększone ryzyko 8
  • nadczynność tarczycy: ~3,5x zwiększone ryzyko 8
  • rodzinny wywiad w kierunku reakcji nadwrażliwości na jodowane środki kontrastowe: ~14x increased risk 8
  • allergic diseases including asthma 8
    • not a contraindication, although these patients have 6-10x more risk of developing severe contrast reactions 1,8
    • remember that the risk of severe reactions is small (0.04% to 0.0004% of the patients receiving a non-ionic and low-osmolality iodinated contrast)
  • previous history of multiple allergies
    • it is not a contraindication – a more detailed history should be obtained
    • keep in mind that shellfish allergy and skin irritation/”allergy” to topical iodine antiseptic is not associated with an increased risk of contrast media adverse reactions 2
  • anxiety
    • studies have shown patients with high anxiety have a somewhat elevated risk of 'non-vagal’ adverse reactions 3

Myths and misconceptions
  • myth 1: wcześniejsza reakcja nadwrażliwości na inne związki zawierające jod zwiększa ryzyko wystąpienia reakcji na środek kontrastowy
    • jest to błędne przekonanie, że jod jest składnikiem antygenowym
    • alergia na jod pierwiastkowy nie istnieje, jest ona spowodowana uczuleniem na inne cząsteczki chemiczne 6
  • Mit 2: reakcja na środek kontrastowy nie wystąpi przy pierwszej ekspozycji pacjenta
    • błędne jest założenie, że pacjenci, którzy są naiwni w stosunku do środków kontrastowych, nie mogą mieć reakcji
    • nawet anafilaksję zaobserwowano u pacjentów bez udokumentowanej historii stosowania środka kontrastowego 6
  • mit 3: jednoczesne stosowanie interleukiny-2 zwiększa ryzyko wystąpienia reakcji na środek kontrastowy
    • nie ma na to solidnych dowodów 6

Profilaktyka

Profilaktyka z zastosowaniem leków przeciwhistaminowych i zmiana stosowanego jodowanego materiału kontrastowego mogą zarówno zmniejszyć występowanie nawracającej reakcji nadwrażliwości 8.

Ostra reakcja na kontrast

Odnosi się do reakcji występujących w ciągu 60 minut po dożylnym podaniu środka kontrastowego, w których nie występują przeciwciała i które nie są zależne od dawki. Są one określane jako reakcje idiosynkratyczne lub „pseudoalergiczne” i dzielą się na:

  • łagodne
    • samoograniczające się objawy, które zwykle ustępują bez specyficznego leczenia, np. nudności, wymioty, zaczerwienienie, świąd, łagodna pokrzywka i ból głowy
    • powtarzają się u ~3% pacjentów otrzymujących niejonowy i niskoosmolalny jodowany kontrast
    • leczenie: wystarczające są środki podtrzymujące
  • umiarkowane: objawy, które są bardziej wyraźne i wymagają pomocy medycznej ze specyficznym leczeniem, np. znaczna pokrzywka, silne wymioty, skurcz oskrzeli, obrzęk twarzy, obrzęk krtani i napady wazowagalne
    • leczenie:
      • skurcz: w niektórych sytuacjach zaleca się stosowanie leków przeciwhistaminowych lub domięśniowo epinefryny
      • skurcz oskrzeli: należy podawać tlen przez maskę (6-10 litrów/min), beta-2-agonistów (np.terbutalina, albuterol) z inhalatora ciśnieniowego (2-3 głębokie wdechy), a w przypadku spadku ciśnienia krwi należy rozważyć podanie domięśniowe epinefryny
  • ciężkie
    • reakcje, które zwykle stanowią progresję umiarkowanych objawów i zagrażają życiu, np.np. zatrzymanie oddechu, zatrzymanie akcji serca, obrzęk płuc, drgawki i wstrząs hipowolemiczny
    • szacuje się, że występują u 0,04% do 0.0004% of the patients receiving a non-ionic and low-osmolality iodinated contrast
    • the risk of death is rare, estimated 1:170,000
  • current RANZCR guidelines 1 for severe reactions recommend:
    • supine positioning
    • airway protection if required and high flow oxygen
    • IM epinephrine 1:1000 0.5 mL in thigh
      • smaller doses if pediatric or <25 kg (see local guidelines)
    • additional measures include albuterol nebulisers, corticosteroids, and nebulised epinephrine as guided by symptoms

Delayed contrast reaction

Those reactions happening between one hour to one week after the contrast administration. They are commonly non-severe skin manifestations such as a maculopapular rash. Angioedema, erythema, and urticaria are also reported less frequently. Iodide mumps has also been rarely reported 5.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.