Roy Rogers był amerykańskim aktorem i piosenkarzem najbardziej znanym jako „Król Kowbojów” za jego heroiczne role w muzycznych westernach. Jego sidekick palomino, Trigger, i pies, Bullet często pojawiał się z nim.
Roy Rogers był amerykańskim aktorem i piosenkarzem urodzonym 5 listopada 1911 roku w Cincinnati, Ohio. Znany jako „Król Kowbojów” za udział w muzycznych westernach, odwołał się do fanów za jego wizerunek bohatera- dobrego faceta. Kochali również jego sidekick palomino, Trigger, i psa, Bullet. Rogers występował w telewizji, radiu, na płytach i w filmach w latach 1930-1950. Najważniejsze filmy to Pod gwiazdami westernu (1938), Król kowbojów (1943), Zachód słońca w El Dorado (1945), Mój kumpel Trigger (1946) i Złoty ogier (1949). Rogers zmarł 6 lipca 1998 roku na zastoinową niewydolność serca.
W 1944 roku Rogers pojawił się w swoim pierwszym filmie z aktorką Dale Evans. The Cowboy and the Señorita is sparked an irresistible on-screen chemistry between the two, and Evans quickly gained the nickname „Queen of the Cowgirls,” to match the moniker of her on-and-off-screen sweetheart. W latach 1944 – 1951 wystąpili razem w prawie 30 filmach. Szczególnie w połowie i pod koniec lat 40. duet wystąpił w wielu produkcjach back-to-back, wśród których znalazły się The Cowboy and the Señorita (1944), The Yellow Rose of Texas (1944), Utah (1945) i Apache Rose (1947).
W latach 1951-1957 Rogers występował w swoim własnym popularnym serialu telewizyjnym The Roy Rogers Show, w którym również pojawiła się Evans. Piosenka „Happy Trails”, napisana przez Evansa, była piosenką przewodnią serialu. Po reorganizacji, program został wyemitowany ponownie jako The Roy Rogers and Dale Evans Show w 1962 roku.
W 1967 roku Rogers i Evans założyli Roy Rogers and Dale Evans Museum w ich rodzinnym mieście Apple Valley, a następnie przenieśli je do pobliskiego Victorville w Kalifornii w 1976 roku. W muzeum pojawił się Trigger, którego Rogers zachował, gdy koń zmarł w tym samym roku w wieku 33 lat. W 2003 roku muzeum przeniosło się do Branson, Mo, ale od tego czasu zostało zamknięte.
Throughout his life, Rogers was known as much for his kindness as for his film roles. Na przykład, tak bardzo cenił swoich fanów, że starał się osobiście odpowiadać na każdą otrzymaną pocztę, mimo że jego studio filmowe odmawiało płacenia za przesyłki, a koszty pokrywał z własnej kieszeni. W 1988 roku, za swoje osiągnięcia w przemyśle muzyki country oraz w uznaniu inspiracji dla pokoleń muzyków country, Rogers został wybrany do Country Music Hall of Fame. Oprócz licznych nagród i wyróżnień, posiada cztery gwiazdy na Hollywood Walk of Fame, w uznaniu jego osiągnięć w radiu, muzyce, filmie i telewizji.
W 1933 roku Rogers, wciąż znany jako Leonard Slye, poślubił Lucile Acolese, ale małżeństwo nie przetrwało. Z powrotem w siodle, w 1936 roku Rogers poślubił Arline Wilkins, która zmarła po urodzeniu ich jedynego syna, Roya Jr, w 1946 roku. Para miała również dwie córki, Cheryl (adoptowaną) i Lindę Lou. Rogers poślubił Dale Evans w Sylwestra 1947 roku. Razem mieli córkę Robin – urodzoną z wadą serca i zespołem Downa – która zmarła kilka dni przed swoimi drugimi urodzinami w 1952 roku. W latach 50. Rogers i Evans adoptowali jeszcze czworo dzieci, znanych jako Dodie, Sandy, Marion Swift i Debbie Lee. Rodzina Rogersów została dotknięta tragedią, kiedy w 1964 roku Debbie zginęła w wypadku autobusu kościelnego, i ponownie w 1965 roku, kiedy Sandy zadławił się na śmierć podczas służby w armii.
Nieco więcej niż sześć miesięcy po świętowaniu 50-tej rocznicy małżeństwa z Evans, Rogers zmarł w Victorville, w Kalifornii, 6 lipca 1998 roku, na zastoinową niewydolność serca.
Information from www.biography.com