Sgraffito, (wł. „drapany”), w sztukach plastycznych, technika stosowana w malarstwie, ceramice i szkle, polegająca na nakładaniu wstępnej powierzchni, przykrywaniu jej inną, a następnie drapaniu warstwy wierzchniej w taki sposób, aby powstały wzór lub kształt miał niższy kolor. W średniowieczu, szczególnie w malarstwie tablicowym i w iluminacji manuskryptów, grunt był często z płatków złota. W malarstwie ściennym lub muralowym stosuje się zazwyczaj dwie warstwy różnokolorowego tynku. W witrażach drapanie odbywa się przez górną warstwę kolorowego szkła, odsłaniając przezroczyste szkło pod spodem; w garncarstwie wzór jest nacinany przez biały lub kolorowy szkiełko (mieszanina gliny i wody myta nad naczyniem przed wypaleniem), odsłaniając kolor ciała pod spodem. Sgraffito ware był produkowany przez izraelskich garncarzy i stał się powszechny na całym Bliskim Wschodzie. The 18th-century scratch blue class of English white stoneware is decorated with sgraffito patterns touched with blue. Sgraffito ware was produced as early as 1735 by German settlers in colonial America.
Miaow Miaow
