Słowo to pochodzi od łacińskiego fortia. Siła to zdolność do wykonywania pracy fizycznej lub ruchu, jak również moc lub wysiłek, aby utrzymać ciało lub oprzeć się pchnięciu. Efekty, jakie może wywołać siła, to deformacja ciała (na przykład, gdy ściskamy lub rozciągamy kawałek gumy do żucia); utrzymanie ciała w spoczynku (na przykład, aby utrzymać most w stanie naprężenia, musi być na niego wywierana siła); oraz zmiana jego stanu ruchu (albo gdy obiekt jest statyczny, albo przyspieszenie lub spowolnienie, gdy się porusza).
W dziedzinie fizyki siła jest wielkością wektorową i jest każdą przyczyną zdolną do zmiany stanu spoczynku lub ruchu ciała. Siła działająca na obiekt o masie m jest równa zmianie liniowego momentu pędu (lub wielkości ruchu) tego obiektu w odniesieniu do czasu. Jednostką siły w układzie międzynarodowym (SI) jest niuton, symbol N. Pojęcie siły jest zwykle wyjaśniane matematycznie w kategoriach trzech praw ruchu Newtona.
Siła może mieć różne cechy określające: punkt przyłożenia (punkt na ciele, na które działa siła); kierunek (linia prosta, po której siła wywołuje ruch ciała); kierunek (orientacja siły); oraz natężenie (miara siły w stosunku do ustalonej jednostki).
Istnieją dwa rodzaje sił; te, które działają przez kontakt, gdzie ciało, które wywiera siłę jest w bezpośrednim kontakcie z ciałem, na które jest ona przyłożona, na przykład: rzucanie kamieniem, ciągnięcie liny, itp. Oraz takie, które działają na odległość, gdzie ciało wywierające siłę nie jest w kontakcie z ciałem, na które ta siła działa, np: siła przyciągania magnetycznego, siła z jaką Ziemia przyciąga ciała, itp.