Subiektywne doniesienia o zaburzeniach snu wskazują, że 70-91% pacjentów z zespołem stresu pourazowego (PTSD) ma trudności z zasypianiem lub utrzymaniem snu. Koszmary senne są zgłaszane przez 19-71% pacjentów, w zależności od nasilenia PTSD i narażenia na agresję fizyczną. Obiektywne miary zaburzeń snu są niespójne, w niektórych badaniach, w których je stosowano, wskazywano na gorszy sen, a w innych nie stwierdzano różnic w porównaniu z grupą kontrolną bez PTSD. W przyszłych badaniach w tej dziedzinie korzystne może być zbadanie miar niestabilności mikrostruktury snu. Ponadto ostatnie ustalenia sugerują, że zaburzenia oddychania w czasie snu (sleep disordered breathing, SDB) i zaburzenia ruchów podczas snu występują częściej u pacjentów z PTSD niż w populacji ogólnej oraz że zaburzenia te mogą przyczyniać się do krótkich przebudzeń, bezsenności i zmęczenia w ciągu dnia u pacjentów z PTSD. Ogólnie rzecz biorąc, problemy ze snem mają wpływ na rozwój i nasilenie objawów PTSD oraz na jakość życia i funkcjonowanie pacjentów. Jeśli chodzi o leczenie, w leczeniu PTSD powszechnie stosuje się SSRI, a dowody wskazują, że mają one niewielki, ale istotny pozytywny wpływ na zaburzenia snu. Badania nad lekami o działaniu zwiększającym stężenie serotoniny, niebędącymi SSRI, sugerują, że nefazodon i trazodon prowadzą do znacznego zmniejszenia bezsenności i koszmarów sennych, natomiast cyproheptadyna może nasilać problemy ze snem u pacjentów z PTSD. Prazosyna, ośrodkowo działający antagonista alfa1-adrenoreceptora, w niewielkich badaniach z udziałem pacjentów z PTSD prowadziła do znacznego zmniejszenia koszmarów sennych i bezsenności. Wzmocnienie SSRI olanzapiną, atypowym lekiem przeciwpsychotycznym, może być skuteczne w leczeniu opornych na leczenie koszmarów sennych i bezsenności, chociaż działania niepożądane mogą być znaczące. Wykazano, że dodatkowe leki, w tym zolpidem, buspiron, gabapentyna i mirtazapina, poprawiają sen u pacjentów z PTSD. Aby potwierdzić powyższe wyniki, potrzebne są duże randomizowane badania kontrolowane placebo. Z kolei dowody sugerują, że benzodiazepiny, TCA i MAOI nie są przydatne w leczeniu zaburzeń snu związanych z PTSD, a ich profil działań niepożądanych sprawia, że dalsze badania są mało prawdopodobne. Poznawczo-behawioralne interwencje w zaburzeniach snu u pacjentów z PTSD obejmują strategie ukierunkowane na bezsenność oraz terapię prób wyobrażeniowych (imagery rehearsal therapy – IRT) w przypadku koszmarów sennych. W jednym z dużych randomizowanych badań kontrolowanych nad grupową IRT wykazano istotne zmniejszenie częstości występowania koszmarów sennych i bezsenności. Podobnie, niekontrolowane badania łączące IRT i strategie leczenia bezsenności wykazały dobre wyniki. Niekontrolowane badania ciągłego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych w leczeniu SDB u pacjentów z PTSD wykazały, że leczenie to prowadziło do znacznego zmniejszenia koszmarów sennych, bezsenności i objawów PTSD. Potrzebne są badania kontrolowane, aby potwierdzić te obiecujące wyniki.