Spondyloza szyjna z mielopatią szyjną, powszechnie określana jako mielopatia szyjna spondylotyczna (CSM), odnosi się do upośledzenia funkcji rdzenia kręgowego spowodowanego przez zmiany zwyrodnieniowe dysków i stawów czołowych w kręgosłupie szyjnym (szyi).
Zobacz Spondyloza: What It Actually Means
W ciężkich przypadkach spondyloza może powodować mielopatię, czyli ucisk rdzenia kręgowego, który skutkuje deficytami neurologicznymi. Zobacz: Animacja: Spondyloza szyjna z mielopatią
Stan ten jest najczęstszym zaburzeniem powodującym dysfunkcję rdzenia kręgowego (zwaną mielopatią) i wynika z ucisku rdzenia kręgowego.
Większość pacjentów z tym stanem jest w wieku powyżej 50 lat, ale wiek wystąpienia jest zmienny w zależności od stopnia wrodzonego zwężenia kanału kręgowego.
Proces, który prowadzi do ucisku rdzenia kręgowego jest wynikiem zapalenia stawów w szyi (zwanego również spondylozą szyjną lub chorobą zwyrodnieniową stawów), które jest nie do końca poznane i prawdopodobnie ma wiele przyczyn.
Zobacz zapalenie stawów szyjnych (zapalenie stawów szyi)
Faktory prowadzące do spondylozy szyjnej z mielopatią
Faktory, które mogą przyczynić się do rozwoju spondylozy szyjnej z mielopatią obejmują:
- Normalne, zależne od wieku zmiany krążków międzykręgowych, najczęściej objawiające się jako osteofity szyjne (ostrogi kostne) na krawędziach kręgów
Zobacz Osteofity szyjne: Symptoms and Diagnosis
- Zapalenie stawów szyjnych prowadzące do przerostu mięśni mimicznych (powiększenie stawów mimicznych)
- Pogrubienie więzadeł otaczających kanał kręgowy, zwłaszcza więzadła krzyżowego (ligamentum flavum), co jest równoległe do utraty wysokości dysku
- Translacyjna niestabilność mechaniczna skutkująca podwichnięciem (lub częściowym przemieszczeniem) trzonów kręgów
Zobacz Podwichnięcie i Chiropraktyka
- Koncentrycznie mały kanał kręgowy, co sprawia, że rdzeń kręgowy pacjenta jest bardziej podatny na ucisk
- Powtarzalne zużycie i/lub urazy prowadzące do zmian zwyrodnieniowych przestrzeni dyskowych i płyt końcowych kręgów
Te zmiany w kręgosłupie szyjnym powodują zwężenie samego kanału kręgowego, prowadząc do pogrubienia więzadła podłużnego tylnego i tworzenia się ostróg kostnych (osteofitów) uciskających rdzeń kręgowy, najczęściej na poziomach C4-C7. Efektem końcowym jest przewlekły ucisk rdzenia kręgowego i korzeni nerwowych, prowadzący do upośledzenia przepływu krwi i deficytu neurologicznego, a w konsekwencji do uszkodzenia samego rdzenia kręgowego.
Pokrewnym schorzeniem, które jest coraz częściej doceniane, jest skostnienie więzadła podłużnego tylnego (OPLL), które również może prowadzić do przewlekłego ucisku rdzenia kręgowego.
Wynikające z tego skostnienie więzadła podłużnego tylnego (OPLL) może prowadzić do przewlekłego ucisku rdzenia kręgowego.