Na tej głębokości nie ma wystarczającej ilości światła, aby mogła zachodzić fotosynteza i nie ma wystarczającej ilości tlenu, aby utrzymać zwierzęta o wysokim metabolizmie. Aby przetrwać, stworzenia mają wolniejszy metabolizm, który wymaga mniej tlenu; mogą one żyć przez długie okresy bez jedzenia. Większość pożywienia pochodzi albo z materiału organicznego, który spada z góry, albo z jedzenia innych stworzeń, które zdobyły pożywienie w procesie chemosyntezy (proces zmiany energii chemicznej w energię pożywienia). Ze względu na rzadkie rozmieszczenie stworzeń, zawsze jest tam przynajmniej trochę tlenu i pożywienia. Ponadto, zamiast zużywać energię na poszukiwanie pożywienia, stworzenia te używają szczególnych przystosowań do zasadzania się na ofiary. Z kolei stworzenia te polegają na dużych cząstkach pokarmu, takich jak fragmenty martwych ryb lub innych ssaków morskich, które spadają z powierzchni. Chociaż spadające jedzenie może wspierać populację stworzeń głębinowych, wciąż może brakować zasobów z powodu średniej populacji ryb konsumujących fragmenty, zanim trafią one na dno.
Środowisko hipoksyczneEdit
Zwierzęta żyjące w głębinach wymagają przystosowań, aby poradzić sobie z naturalnie niskim poziomem tlenu. Te adaptacje wahają się od chemioterapii, do zawsze obecnych samonadmuchujących się płuc.
Gigantyzm głębinowyEdit
Termin gigantyzm głębinowy opisuje efekt, jaki życie na takich głębokościach ma na rozmiary niektórych stworzeń, zwłaszcza w stosunku do rozmiarów krewnych, którzy żyją w innych środowiskach. Stworzenia te są na ogół wielokrotnie większe od swoich odpowiedników. Przykładem tego jest gigantyczny izopod (spokrewniony z pospolitym robakiem pigułkowym). Do tej pory naukowcy byli w stanie wyjaśnić gigantyzm głębinowy jedynie w przypadku gigantycznego robaka rurkowego. Naukowcy uważają, że stworzenia te są znacznie większe niż płytkowodne rurkopławy, ponieważ żyją w otworach hydrotermalnych, które wydalają ogromne ilości zasobów. Uważają oni, że ponieważ stworzenia te nie muszą wydatkować energii na regulację temperatury ciała i mają mniejszą potrzebę aktywności, mogą przeznaczyć więcej zasobów na procesy życiowe.Zdarzają się też przypadki, że stworzenia głębinowe są nienormalnie małe, jak np. rekin lamparci, który mieści się w ustach dorosłego człowieka.
BioluminescencjaEdit
Bioluminescencja to zdolność organizmu do wytwarzania światła w wyniku reakcji chemicznych. Stworzenia wykorzystują bioluminescencję na wiele sposobów: aby oświetlić sobie drogę, przyciągnąć ofiarę lub uwieść partnera. Wiele podwodnych zwierząt jest bioluminescencyjnych – od ryb żmijowatych do różnych gatunków ryb latarkowych, nazwanych tak ze względu na ich światło. Niektóre stworzenia, takie jak ryby wędkarskie, mają skupisko fotoforów w małej kończynie wystającej z ich ciała, której używają jako przynęty do łapania ciekawskich ryb. Bioluminescencja może również dezorientować wrogów. Proces chemiczny bioluminescencji wymaga co najmniej dwóch substancji chemicznych: substancji chemicznej wytwarzającej światło zwanej lucyferyną i substancji chemicznej wywołującej reakcję zwanej lucyferazą. Lucyferaza katalizuje utlenianie lucyferyny powodując powstawanie światła i nieaktywnej oksylucyferyny. Świeża lucyferyna musi być dostarczana poprzez dietę lub syntezę wewnętrzną.
ChemosyntezaEdit
Ponieważ, na tak głębokich poziomach, jest mało światła słonecznego, fotosynteza nie jest możliwym sposobem produkcji energii, pozostawiając niektóre stworzenia z dylematem, jak produkować jedzenie dla siebie. W przypadku gigantycznego robaka rurkowego, odpowiedź na to pytanie przychodzi w postaci bakterii. Bakterie te są zdolne do chemosyntezy i żyją we wnętrzu gigantycznego robaka rurowego, który żyje w otworach hydrotermalnych. Wentyle te wypluwają bardzo duże ilości substancji chemicznych, które bakterie te mogą przekształcić w energię. Bakterie te mogą również rozwijać się bez żywiciela i tworzyć maty bakterii na dnie morza wokół kominów hydrotermalnych, gdzie służą jako pokarm dla innych stworzeń. Bakterie są kluczowym źródłem energii w łańcuchu pokarmowym. To źródło energii tworzy duże populacje w obszarach wokół kominów hydrotermalnych, co zapewnia naukowcom łatwy przystanek do badań. Organizmy mogą również wykorzystywać chemosyntezę, aby przyciągnąć ofiarę lub partnera.