Sweepstakes parlors have attracted scrutiny from law enforcement, and local and state legislators. W co najmniej 20 stanach, legalność kawiarni stanęła w obliczu wyzwań w postaci skarg kryminalnych, pozwów sądowych i zakazów. Branża utworzyła lobby, aby chronić i promować swoje interesy prawne. Branża utrzymuje, niekiedy z powodzeniem, że model biznesowy i stosowane systemy nie spełniają prawnej definicji hazardu w USA. Definicja federalna charakteryzuje gry hazardowe jako spełniające trzy kryteria: wynagrodzenie, nagroda i szansa. Operatorzy salonów loteryjnych twierdzą, że nagrody są z góry określone, a zatem system nie spełnia kryterium szansy. Utrzymywali również, że szanse są przyznawane nawet bez zakupu, a zatem kryterium rozważenia nie jest spełnione.
W 2013 r. salony loterii zostały zakazane na Florydzie, w Ohio i kilku gminach Kalifornii. Sprawy dotyczące salonów trafiły do stanowych sądów najwyższych zarówno w Alabamie, jak i Karolinie Północnej. W Alabamie model loterii jednego z operatorów został uznany za naruszający stanowe prawo hazardowe; sąd zgodził się z prokuratorem okręgowym Barberem, że zastosowany system pasuje do opisu automatu do gry, że szansa pojawiła się w punkcie sprzedaży i że zapłata nie została zanegowana, mimo że można było uzyskać darmowe szanse. W Karolinie Północnej przemysł argumentował, że ustawa zabraniająca loteriom używania „rozrywkowego wyświetlacza” narusza ich prawa do Pierwszej Poprawki, ale Sąd Najwyższy Karoliny Północnej nie zgodził się z tym i podtrzymał zakaz.
Przemysł loteryjny próbował jednak obejść te ograniczenia poprzez zmianę stylu swoich gier; w Karolinie Północnej dostawcy oprogramowania loteryjnego wdrożyli mechanizmy „pre-reveal”, które próbowały dostosować się do zakazu „rozrywkowego wyświetlania” poprzez ujawnienie nagrody gracza w postaci zwykłego tekstu przed rozpoczęciem gry. W październiku 2013 r. dwa salony loteryjne na Florydzie otworzyły się ponownie jako salony bingo charytatywnego (które są legalne zgodnie z prawem stanowym), ale oferujące również elektroniczne pull-taby („instant bingo”). W grudniu 2013 r., po opublikowaniu raportu na ich temat przez Sarasota Herald-Tribune, oba lokale otrzymały wezwania do sądu od policji z żądaniem dostępu do ich dokumentacji finansowej. W maju 2015 r. prokuratorzy federalni ogłosili, że zgodzili się na ugodę z pięcioma dostawcami oprogramowania loteryjnego, na mocy której przestaną oni prowadzić działalność w Karolinie Północnej do 1 lipca 2015 r.
Inne sprzeciwyEdit
Opiekunowie legalnego hazardu sprzeciwiają się salonom również z tego powodu, że są one nieuregulowane. Twierdzą oni, między innymi, że salony loteryjne wkraczają w działalność państwowych loterii i licencjonowanych gier hazardowych, zmniejszając w ten sposób rzekome korzyści dla programów publicznych, które otrzymują część funduszy z legalnego hazardu. Ponadto w stanach, w których istnieje porozumienie na mocy Indian Gaming Regulatory Act, jeśli salony loterii nie zostaną zdelegalizowane, mogą nadal pozostawać w konflikcie z porozumieniem.
Zakaz salonów loterii na Florydzie miał również efekt mrożący krew w żyłach; prawo zabrania urządzeniom zdefiniowanym jako „automaty do gier” przyznawania nagród o wartości większej niż 0,75$ i przyjmowania kart lub rachunków jako płatności. Mimo że ustawa zawiera konkretne rozróżnienia mające na celu wyłączenie gier zręcznościowych z jej zakresu, wzbudziła ona obawy branży gier zręcznościowych, która uważała, że może być interpretowana jako zakaz ich działalności – zwłaszcza w obiektach, które wykorzystują systemy oparte na kartach kredytowych, a nie żetonach. W styczniu 2015 r., w ramach środków ostrożności, Disney Parks usunął automaty do gier z nagrodami z salonów gier w swoich ośrodkach na Florydzie: przedstawiciele firmy poparli próby wyjaśnienia sformułowania zakazu salonów gier, aby zmniejszyć jego potencjalny wpływ na salony gier.