Oryginalne tytułyEdit
Monarchowie Goguryeo przyjęli tytuł „Taewang”, który stawiał ich na równi z cesarzami chińskimi. Dosłowne tłumaczenie tego tytułu to Najwyższy Król. Wcześni monarchowie Silla używali tytułu „Geoseogan”, „Chachaung”, „Isageum”, a w końcu „Maripgan” aż do 503 roku. Wynika to z wcześniejszej tradycji, kiedy to koreańscy królowie byli określani jako Han lub Kan, które są odpowiednikami turkijskiego chan. Marip oznaczało pierwotnie najwyższego, a gan – władcę. Dodatkowo Baekje używało tytułu „Eoraha”, „Ha” znaczyło „władcy”, a „Eora” „największy”.
Tytuły cesarskieEdit
Goguryeo przyjęło tytuł, „Taewang” (태왕; 太王), co oznacza „Największy ze wszystkich królów”. Monarchowie Balhae i Goryeo przyjęli tytuł(y) Je (제; 帝), czyli cesarz. Jednak w przeciwieństwie do Goguryeo, tytuły cesarskie nie były używane w kampaniach dyplomatycznych z wybitnymi chińskimi dynastiami tamtych czasów. Goryeo porzuciło tytuł cesarski po przejęciu przez Mongolię.
Tytuł ten odrodził się na mniej niż dwie dekady podczas Cesarstwa Koreańskiego, które powstało po Joseon.
Tytuły królewskieEdit
Wang (Hangul: 왕; Hanja: 王) był chińskim stylem królewskim używanym w wielu państwach powstałych po rozpadzie Gojoseon, Buyeo, Goguryeo, Baekje, Silla i Balhae, Goryeo. W późnym Goryeo (918-1392) i w dynastii Joseon (do 1897 r.) władcy Korei nadal byli znani jako „wang”, o czym świadczy tytuł króla Sejonga Wielkiego. Tytuł ten, choć często tłumaczony w języku angielskim jako „king”, odnosił się również do kobiet władców. Żeńskie władczynie, odpowiednik angielskiej queen regnant, były nieformalnie określane jako yeowang (Hangul: 여왕; Hanja: 女王) lub „żeński wang”.
Wangbi (Hangul: 왕비; Hanja: 王妃) był tytułem dla żony panującego króla, odpowiednikiem queen consort w języku angielskim.
PrinceEdit
Gun (군; 君) jest tłumaczony jako „książę”. Królewski książę zrodzony z Głównej Królewskiej Konsorty (Królowej) był oznaczany jako Daegun, tłumaczony jako Wielki Książę Krwi. Książęta zrodzeni z konkubiny otrzymywali tytuł gun (często wyróżniany jako wangja-gun), tłumaczony jako Książę Krwi. Ojciec króla, który sam nigdy nie panował, otrzymywał specjalny tytuł Daewongun (Wielki Książę Krwi na Dworze).
Ten, kto wyróżnił się w służbie dworskiej, również otrzymywał tytuł książęcy. Buwongun (Wielki Książę Dworu) był tytułem ojca królowej, lub tych, którzy osiągnęli rangę Głównego Radcy Stanu. Gun był tytułem dla zasłużonych poddanych, którzy osiągnęli rangę Radcy Stanu. Ci książęta stworzeni do służby mieli do tytułu książęcego dołączony przedrostek miasto, z którym dany poddany jest związany. Choć zaprojektowany jako tytularna nominacja jako władca danego obszaru, tytuł ten był czysto honorowy.
Tytuł gun może odnosić się również do zdetronizowanych władców dynastii Chosŏn. W dynastii Joseon było trzech zdetronizowanych królów, których nazywano „Gun” (jeden przywrócony do godności króla pośmiertnie).
Pod rządami Cesarstwa Koreańskiego (1897-1910) książę krwi otrzymał tytuł Chinwang. Podczas gdy dosłowne tłumaczenie brzmi: Cesarski Król Krwi, bardziej odpowiednim tytułem jest Cesarski Książę Krwi. Tylko czterech chinwangów zostało mianowanych.