Od XII wieku Anglia i Walia były podzielone na sześć okręgów sądowych, które były obszarami geograficznymi objętymi przez sędziów wizytatorów.
Local assizes
Ten system przeprowadzania lokalnych assizes w głównych miastach każdego hrabstwa pozostał główną cechą angielskiego systemu sądownictwa aż do jego radykalnej reformy w 1971 roku.
W sądach przysięgłych sędziowie prowadzili procesy dotyczące poważnych przestępców, takich jak mordercy, włamywacze, rozbójnicy, gwałciciele, fałszerze i inni, którzy wchodzili w zakres przestępstw zagrożonych karą śmierci. Wyroki sądowe były wydawane przez wybierane lokalnie dwunastoosobowe ławy przysięgłych.
Spory cywilne
Sądy przysięgłych zajmowały się również sporami cywilnymi, takimi jak prawo do ziemi czy pieniędzy. Od początku XX wieku zaczęły one zajmować się sprawami rozwodowymi, które wcześniej były ograniczone do sądów centralnych w Londynie.
Dwa razy w roku assizes przyniosły wymiar sprawiedliwości do prowincjonalnych miasteczek w całej Wielkiej Brytanii i oszczędziły stronom procesowym i ławnikom kłopotów i kosztów podróży do Londynu. Do końca XIX wieku system ten pozostał zasadniczo niezmieniony.
Rosnące obciążenie pracą
Przez wieki Parlament dodawał kolejne przepisy, dzięki którym sądy były regulowane i prowadziły swoją działalność. Jednak w czasach wiktoriańskich stało się jasne, że konieczna jest reforma, aby poradzić sobie z rosnącym obciążeniem pracą.