Główne wyniki
Dziewięć randomizowanych badań kontrolowanych placebo z udziałem 499 osób zakażonych HIV i chorych na AIDS spełniało kryteria włączenia. Jakość metodologiczna badań została oceniona jako odpowiednia w pięciu pełnych publikacjach i niejasna w pozostałych badaniach. Badaniom poddano osiem różnych leków ziołowych.
Związek ziół chińskich (IGM-1) wykazał istotnie lepszy efekt niż placebo w poprawie jakości życia związanej ze zdrowiem u 30 objawowych pacjentów zakażonych HIV (WMD 0,66, 95% CI 0,05 do 1,27). IGM-1 nie miał wpływu na ogólne postrzeganie stanu zdrowia, nasilenie objawów, liczbę CD4, lęk czy depresję (Burack 1996a). Preparat ziołowy złożony z 35 chińskich ziół nie wpłynął na liczbę komórek CD4, wiremię, zdarzenia związane z AIDS, objawy, wskaźniki psychospołeczne ani jakość życia (Weber 1999). Nie stwierdzono statystycznej różnicy pomiędzy SPV30 a placebo w zakresie nowych zdarzeń definiujących AIDS, liczby komórek CD4 lub wiremii (Durant 1998), chociaż wcześniejsze badanie pilotażowe wykazało pozytywny wpływ SPV30 na liczbę komórek CD4 (Durant 1997). Leczenie skojarzone chińską mieszanką ziołową SH i lekami antyretrowirusowymi wykazało zwiększoną korzyść przeciwwirusową w porównaniu z samymi lekami antyretrowirusowymi (Sangkitporn 2004). SP-303 okazał się zmniejszać masę stolca (p = 0,008) i nieprawidłową częstotliwość stolca (p = 0,04) u 51 pacjentów z AIDS i biegunką (Holodniy 1999). Qiankunning nie miał wpływu na poziom RNA HIV-1 (Shi 2003), kurkumina była nieskuteczna w zmniejszaniu wiremii lub poprawie liczby komórek CD4 (Hellinger 1996), a kapsaicyna była nieskuteczna w łagodzeniu bólu związanego z neuropatią obwodową związaną z HIV (Paice 2000).